Χρονικός προσδιορισμός της 3ης ως την 6η Δημιουργική ημέρα

Υπάρχει μία εκπληκτική και συνεπής αντιστοιχία στη Γένεση και στη σύγχρονη επιστημονική έρευνα

Όταν κάποιος διαβάζει την Αγία Γραφή με προχειρότητα, ή με προκατάληψη, ή με σκοπό να βρει προβλήματα, βρίσκει αρκετά προβλήματα. Μόνο που αυτά τα προβλήματα, είτε βρίσκονται μόνο στη φαντασία του, είτε αντανακλούν τη ρηχή έρευνα που έκανε, είτε την άγνοιά του για το βιβλίο που πάει να ερμηνεύσει!

.

Διαβάζοντας ορισμένοι τη Γένεση με προκατάληψη, και με τη ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ότι κάνει λάθος, καταλήγουν σε εσφαλμένα, συχνά και αστεία συμπεράσματα. Ξεκινούν από εσφαλμένες προϋποθέσεις, και καταλήγουν φυσικά σε λάθος συμπεράσματα.

Στο άρθρο αυτό, θα δούμε ορισμένες παρανοήσεις όσον αφορά τις Δημιουργικές ημέρες. Αν και ήδη έχουμε μιλήσει για αυτές, λόγω της εμμονής κάποιων ερμηνευτών να τις παρανοούν, θα πούμε εδώ περισσότερα:

Η δημιουργία των φυτών και οι φωστήρες, την 3η και 4η ημέρα

Η Γένεση τοποθετεί τη δημιουργία των φυτών, στην 3η Δημιουργική ημέρα. Αυτό κάνει κάποιους να παρερμηνεύουν τα γραμμένα, καθώς ρωτούν: "Εφ' όσον τα φυτά ζουν από τη φωτοσύνθεση, πώς είναι δυνατόν να έγιναν πριν από τον ήλιο και τα άλλα ουράνια σώματα, που έγιναν την 4η Δημιουργική ημέρα;"

Φυσικά όπως έχουμε ήδη δείξει, όταν η Γένεση λέει ότι ο Θεός έκανε τους φωστήρες, δεν μιλάει εκεί για δημιουργία των ουρανίων σωμάτων, αλλά για καθάρισμα της ατμόσφαιρας, ώστε εκτός από το διάχυτο φως που υπήρχε από τα ουράνια σώματα, να μπορεί να φανεί από την επιφάνεια της γης και ο ίδιος ο φωστήρας που το προκαλούσε. Η επιστημονική έρευνα, έχει μιλήσει για κατ' επανάληψιν περιόδους, κατά τις οποίες οι φωστήρες καλύπτονταν είτε από ηφαιστειακή σκόνη, είτε από υδρατμούς (όπως στην αρχή της Γενέσεως), είτε από τα αποτελέσματα σκόνης μετεωριτών... Η αναφορά λοιπόν αυτή, είναι επιστημονικότατη, και αναφέρεται σε κάποια περίοδο κατά την οποία υπήρχε κάποιο τέτοιου είδους νέφος στην ατμόσφαιρα, και εμπόδιζε τους φωστήρες να φανούν καθαρά. Κάτι όμως, που ο Θεός το απομάκρυνε κατά την 4η Δημιουργική ημέρα, ώστε να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, και να αναπτυχθούν κατάλληλα τα ζώα της γης αργότερα. Αυτό σημαίνει ότι ήδη οι φωστήρες (και ο ήλιος), υπήρχαν από την αρχή των Δημιουργικών ημερών, όταν ο Θεός είχε πει: "γενηθήτω  φως". Αλλά το φως ήταν διάχυτο λίγο πριν από την 4η Δημιουργική ημέρα, και γι' αυτό τότε ο Θεός καθάρισε την ατμόσφαιρα, και έγινε δυνατόν να φανεί.

Το ότι η 4η Δημιουργική ημέρα, αναφέρεται ΜΟΝΟ στον καθαρισμό αυτόν, και σε κανένα άλλο γεγονός, δίνει απάντηση και σε αυτούς που αναρωτιούνται: "με ποια γεωλογική περίοδο πρέπει να ταυτίσουμε την 4η Δημιουργική ημέρα;" Η απάντηση φυσικά εδώ, είναι "ΜΕ ΚΑΜΙΑ"! Γιατί εδώ δεν έχουμε μια γεωλογική περίοδο, αλλά ένα ΓΕΩΛΟΓΙΚΟ ΣΥΜΒΑΝ, τον καθαρισμό της ατμόσφαιρας!

Έχουμε πει σε σχετική μας ανάλυση, ότι είναι λάθος να προσπαθεί κάποιος να ταυτίσει την αφήγηση της Γενέσεως, με τις επιστημονικές γεωλογικές περιόδους, επειδή εδώ ΔΕΝ έχουμε επιστημονικό, αλλά θεολογικό σύγγραμμα, και ο Μωυσής εδώ περιγράφει ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕ ΠΡΟΦΗΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ και όχι περιόδους! Αυτό σημαίνει, ότι μπορεί να περικλείει υπό το όνομα: "Δημιουργική ημέρα", είτε ένα πολύ σύντομο (γεωλογικά) συμβάν, όπως ο καθαρισμός της ατμόσφαιρας, είτε να κατονομάζεται ως Δημιουργική ημέρα, ένα τεράστιο χρονικό διάστημα, που περιλαμβάνει πολλούς γεωλογικούς αιώνες των επιστημόνων, απλώς και μόνο, επειδή έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό που θέλει να εξάρει στην αφήγηση. Π.χ. την εποχή των ερπετών, που διήρκεσε πολλούς γεωλογικούς αιώνες. Ο Μωυσής περιγράφει ουσιαστικά γεγονότα, και δεν ασχολείται με το μήκος των περιόδων που τα συμπεριλαμβάνουν. Θα μπορούσε μια δημιουργική ημέρα να είναι λίγοι αιώνες, (όσο χρειάζεται ίσως για να καθαρίσει η ατμόσφαιρα από τη σκόνη ενός υπερ-ηφαιστείου), ή εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια!

Τα απολιθώματα φυτών, δείχνουν ότι τα φυτά υπάρχουν στην ξηρά τουλάχιστον από τη Σιλούριο περίοδο, (444 - 416 εκατ. έτη πριν). Συνεπώς, θα πρέπει να τοποθετήσουμε χρονικά, το καθάρισμα  της ατμόσφαιρας, ώστε να φανούν οι φωστήρες, κάπου μέσα στη Σιλούριο, ή κάπου μέσα στη Δεβόνιο περίοδο (416 - 359 εκατ. έτη πριν). Είναι πιθανόν η αναφορά να γίνεται στο περιστατικό μαζικής εξαφάνισης της ζωής, που εξαφάνισε τη ζωή από τον πλανήτη σε ποσοστό 80% των ειδών! Είναι το πλέον ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟ γεγονός μαζικής εξαφάνισης της ζωής στον πλανήτη, και η κρίση αυτή της ζωής στη γη, διήρκεσε για εκατομμύρια χρόνια, κάπου μεταξύ 374 και 359 εκατομμύρια έτη πριν. Μάλιστα, η κρίση εκείνη, έχει συνδεθεί από τους επιστήμονες με τον κρατήρα Siljan στην κεντρική Σουηδία και την τεράστια βασαλτική εμφάνιση Pripyat-Dniepr-Donetsk (PDD) στην Ουκρανία, για την οποία γνωρίζουμε ελάχιστα αφού είναι θαμμένη. Ο κρατήρας Siljan έχει διάμετρο περίπου 50 μέτρα, σήμερα δε το νοτιοδυτικό τμήμα του καλύπτεται από νερό. Στο όριο FF έχουν βρεθεί ίχνη και του σπάνιου στοιχείου ιριδίου και καταπονημένων κρυστάλλων χαλαζία. Αυτό σημαίνει άφθονη ηφαιστειακή σκόνη στην ατμόσφαιρα, κάτι που ταιριάζει πολύ με το γεγονός της συσκότισης και του καθαρίσματός της πριν βγουν τα ζώα στην ξηρά.

Είναι λάθος επίσης, η ερμηνεία που δίνουν ορισμένοι στο χωρίο Γένεσις 2: 4-6:

"Αύτη η βίβλος γενέσεως ουρανού και γης, ότε εγένετο· ή ημέρα εποίησε Κύριος ο Θεός τον ουρανόν και την γην 5 και παν χλωρόν αγρού προ του γενέσθαι επί της γης και πάντα χόρτον αγρού προ του ανατείλαι· ου γαρ έβρεξεν ο Θεός επί την γην, και άνθρωπος ουκ ην εργάζεσθαι αυτήν· 6 πηγή δε ανέβαινεν εκ της γης και επότιζε παν το πρόσωπον της γης."

Επειδή το χωρίο αυτό είναι δύσκολα διατυπωμένο, αντί οι άνθρωποι αυτοί να βάλουν το μυαλό τους για να καταλάβουν τι γράφει, ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ μια δική τους εκδοχή, η οποία δεν εξάγεται από το κείμενο, και υποστηρίζουν ότι δήθεν το εδάφιο υποστηρίζει πως ο άνθρωπος πλάσθηκε πριν από τη... χλωρίδα! Μάλιστα αποκαλούν το 2ο κεφάλαιο της Γενέσεως, ως "δεύτερη εκδοχή της δημιουργίας". Όμως αυτό που δεν κατανοούν, ότι εδώ δεν έχουμε "δεύτερη εκδοχή", αλλά μια "συμπληρωματική 2η διήγηση", η οποία σε τίποτα δεν αντιφάσκει με την πρώτη, αλλά ενώ η πρώτη ασχολείται ΓΕΝΙΚΑ με τη διαμόρφωση "ουρανού και γης", η δεύτερη δίνει έμφαση στη δημιουργική πρόνοια του Θεού, ειδικότερα όσον αφορά τον άνθρωπο, και μάλιστα τον Αδάμ, στον οποίο δόθηκε το εμφύσημα του Αγίου Πνεύματος προς αφθαρσίαν.

Το εν λόγω εδάφιο λοιπόν, περί "βροχής και φυτών", καθόλου δεν λέει ότι ο άνθρωπος πλάσθηκε δήθεν πριν από τη χλωρίδα. Κάνει μια ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΣΥΝΤΟΜΗ, για το ότι κατά τη διάρκεια της δημιουργίας, υπήρχε εποχή που ο άνθρωπος ΔΕΝ ήταν υπήρχε στη γη, μάλιστα κάποτε δεν υπήρχε καν χορτάρι, και άλλοτε δεν υπήρχε καν βροχή. Και ότι η γη ήταν χωρίς ανθρώπους και χωρίς χωράφια, και υπόγειες πηγές πήγαζαν. Εδώ προφανώς ο Μωυσής περιγράφει κάποια από τις αποκαλυπτικές εικόνες που του έδειξε ο Θεός, στα πλαίσια του οράματος της δημιουργίας.

Ας μη ξεχνάμε ότι ο Μωυσής είναι ένας άνθρωπος της εποχής του, (παρότι προφήτης), και από τα 6 στιγμιότυπα της δημιουργίας που του έδειξε ο Θεός, ο Μωυσής κατέγραψε όσα τον εντυπωσίασαν. Τα νερά να διαχωρίζονται, να προβάλλει η ξηρά, να φυτρώνουν τα φυτά, να καθαρίζουν οι φωστήρες, να βγαίνουν τα ζώα και τα πτηνά από τα ύδατα, να κολυμπούν τα κήτη στις θάλασσες, και τέλος, να εμφανίζονται τα γνωστά του ζώα από την ξηρά και ο άνθρωπος. Μέσα σε όλα αυτά, είχε δει και την εποχή κατά την οποία η γη ήταν χωρίς ανθρώπους, και ποτιζόταν από υπόγειες πηγές. Και αυτό κατέγραψε εκεί. Έτσι απλά. Πού είναι το πρόβλημα; Πού βλέπουν ορισμένοι, να λέει ότι δήθεν έπλασε τον άνθρωπο πριν από τα φυτά; Πουθενά φυσικά!

Αφού λοιπόν μιλήσαμε για την 3η και 4η Δημιουργική ημέρα, και είδαμε ότι δεν υπάρχει κανένα αντιεπιστημονικό κενό, ας δούμε και την επόμενη:

Η δημιουργία  των ερπετών στην 5η ημέρα

Ένα πρώτο ζήτημα, όσον αφορά την 5η Δημιουργική ημέρα, είναι η δημιουργία των πτηνών. Έχουμε ήδη μιλήσει, για το πώς τα πτηνά δημιουργήθηκαν κατά την 5η Δημιουργική ημέρα, "εκ των υδάτων". Ας θυμηθούμε το σχετικό χωρίο της Γένεσης:

«Και είπεν ο Θεός, εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά ψυχών ζωσών και πετεινά πετόμενα επί της γης κατά το στερέωμα του ουρανού» (Γεν. 1: 20).

Είναι προφανές εδώ, για όποιον γνωρίζει την εξελικτική θεωρία, ότι η Γένεση αναφέρεται στην έξοδο των υδρόβιων πλασμάτων στην ξηρά, και την εξέλιξή τους σε ερπετά. Η λέξη: "ερπετό" βγαίνει από το "έρπω", που είναι το χαρακτηριστικό περπάτημα των ζώων αυτών, που έχουν τα πόδια τους κυρίως στο πλάι του σώματός τους, και όχι ακριβώς από κάτω, όπως συμβαίνει με τα τετράποδα θηλαστικά. Όσον αφορά τα ερπετά που βγήκαν στη στεριά, είναι πλέον αποδεδειγμένο, ότι αυτό έγινε τουλάχιστον πριν από 365 εκατομμύρια χρόνια, (τέλος Δεβόνιας περιόδου), όταν τετράποδα ψάρια σαν αυτά στις πλαϊνές εικόνες, βγήκαν ΕΡΠΟΝΤΑΣ στην ξηρά "εκ των υδάτων", και άρχισαν να διαχωρίζονται σε όλο και περισσότερα είδη, δημιουργώντας πρώτα τα αμφίβια, και μετά τα ερπετά. Πρόκειται για ψάρια με πόδια αρκετά δυνατά για να τα στηρίξουν, ώστε να ανασηκωθούν από το νερό προς την ξηρά. Ήδη η σύγχρονη έρευνα, έχει ανασύρει πολλά τέτοια είδη από τα απολιθώματα, όπως θα δείτε σε σχετικό μας άρθρο. Βεβαίως η Γένεση, δεν κάνει διάκριση "αμφιβίων" και "ερπετών", καθώς αυτή είναι μία επιστημονική διάκριση. Η Γένεση μιλάει για "ερπετά", χωρίς να ασχολείται με τον τρόπο που ανέπνεαν, ώστε να κάνει χαρακτηρισμούς αμφιβίων. Ας μην ξεχνάμε, ότι ούτε επιστημονικό σύγγραμμα είναι, ούτε γράφτηκε από σύγχρονους παλαιοντολόγους.

Αν θελήσουμε λοιπόν, να κάνουμε μία χονδρική αντιστοίχηση με τις ισχύουσες σήμερα επιστημονικές υποδιαιρέσεις των περιόδων, θα δούμε ότι η 5η Δημιουργική ημέρα, ξεκινάει περίπου στο τέλος της Δεβόνιας περιόδου (416 - 359 εκατ. έτη), με αρχή της Λιθανθρακοφόρου, με τα πρώτα αμφίβια να ξεκινούν να αποικίσουν την ξηρά.  Ήδη κατά την πρώιμη Λιθανθρακοφόρο περίοδο (359 - 299 εκατ. έτη), είχαμε σχηματισμένα ερπετά, όπως τα εννοούμε σήμερα. Καλύπτει λοιπόν πλήρως την Λιθανθρακοφόρο.

Ερπετά που κολυμπούσαν (κήτη)

Όμως η 5η αυτή Δημιουργική ημέρα, δεν τελειώνει με την εμφάνιση ερπετών που ζουν στην ξηρά. Επεκτείνεται και σε όλη τη διάρκεια της εποχής των ερπετών, ως την εποχή των θηλαστικών. Δηλαδή καλύπτει επίσης την Πέρμια περίοδο (299-251 εκατ. έτη), την Τριασική (251 - 200 εκατ. έτη), την Ιουρασική, (200 - 146 εκατ. έτη), και η 5η ημέρα ολοκληρώνεται μέσα στο Κρητιδικό, (146 - 65,5 εκατ. έτη), όπου πλέον τα θηλαστικά, (δηλαδή τα ζώα της 6ης Δημιουργικής ημέρας), αρχίζουν τη δική τους κυριαρχία στον πλανήτη.

Με άλλα λόγια, η αρχή της 5ης Δημιουργικής ημέρας συμπίπτει με το τέλος της Δεβόνιας ή με την αρχή της Λιθανθρακοφόρου περιόδου,  ενώ τελειώνει με την αρχή της 6ης Δημιουργικής ημέρας, κάπου μέσα στο Κρητιδικό.

Προσοχή! Η 5η Δημιουργική ημέρα, μιλάει ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ για υδρόβια ΕΡΠΕΤΑ, και όχι για ψάρια, όπως νόμισαν παλαιότερα κάποιοι Χριστιανοί, ή όπως θέλουν να ισχυρίζονται σήμερα ορισμένοι, για να βρίσκουν αντιφάσεις με την επιστήμη. Τα ψάρια υπήρχαν βεβαίως πολύ ενωρίτερα, αλλά η Γένεση δεν τα αναφέρει ΚΑΘΟΛΟΥ. Δεν ασχολείται με αυτά.

Το ότι η 5η Δημιουργική ημέρα καλύπτει όλη αυτή την τεράστια περίοδο, φαίνεται από την αναφορά της Γένεσης στα ερπετά - κήτη, και στα ερπετά - πτηνά. Όπως έχουμε δείξει σε άλλη ειδική μελέτη, η 5η Δημιουργική ημέρα περιλαμβάνει και ΚΗΤΗ, δηλαδή ερπετά που κολυμπούσαν στα ύδατα. Πρόκειται για πλάσματα που εξελίχθηκαν και πάλι σε υδρόβιους οργανισμούς. Και προφανώς περιλαμβάνουν ακόμα και κάποια αρχαιότατα είδη κροκοδείλων, που εξελίχθηκαν σε υδρόβια.

Τέτοιοι κροκόδειλοι είναι ο Geosaurus και ο Metriorhynchus της οικογένειας των Metriorhynchidae, που βλέπουμε στην πλαϊνή εικόνα, και έζησαν  πριν από 140 και 160 εκατομμύρια χρόνια (αντίστοιχα) πριν.

Θα μπορούσε μάλιστα η αναφορά της Γένεσης για "κήτη", να περιλαμβάνει και μεγάλο μέρος από το αρχαιότατο είδος των σύγχρονων κροκοδείλων, (και ας μην έχουν ουρά), η οικογένεια του οποίου ανάγεται σε περισσότερο από 220 εκατομμύρια χρόνια πριν! Γι' αυτό άλλωστε, η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί σε πολλά σημεία, την ίδια λέξη "κήτη", και για τους κροκόδειλους, τα αρχαιότατα αυτά πλάσματα που ζουν ακόμα στα ύδατα. Πλάσματα μάλιστα, που είναι κατάλληλα για να απεικονίσουν προφητικά το "δρακόμορφο" θηρίο της Αποκάλυψης, τον Αντίχριστο, που εξεικονίσθηκε από τον Φαραώ της Αιγύπτου, ο οποίος σαν κροκόδειλος του Νείλου, αποτελούσε κίνδυνο για τον λαό του Θεού, κατά τον ίδιο τρόπο που θα αποτελεί κάποτε στο μέλλον ο Αντίχριστος.

Ερπετά που πετούσαν (πετεινά)

Ομοίως, όσον αφορά τα πτηνά, η λέξη: "πτηνό" ή "πετεινό", σημαίνει ζώο που "πετάει". Είναι λοιπόν σαφές στη Γένεση, στο χωρίο που εξετάζουμε, ότι από τα ύδατα εξελίχθηκαν ερπετά, κήτη και πτηνά. Το ότι αναφέρεται σε αυτά η Γένεση, δείχνει ότι η 5η Δημιουργική ημέρα συνεχιζόταν, και όταν εμφανίσθηκαν τα ιπτάμενα αυτά ερπετά.

Πότε λοιπόν συνέβη η εξέλιξη των πτηνών, σύμφωνα με τους επιστήμονες;

Δείξαμε σε άλλα άρθρα μας, τα δύο είδη ιπτάμενων ερπετών, που έζησαν στις περιόδους αυτές. Πρόκειται για δύο διακεκριμένες μεταξύ τους οικογένειες. Για τους Πτερόσαυρους, (που έζησαν από τουλάχιστον 215 εκατομ. χρόνια ως 65,5 εκατομ. έτη πριν, όταν εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν απογόνους, και για τους ιπτάμενους δεινόσαυρους, που και αυτοί πετούσαν στην ίδια περίοδο με τους Πτερόσαυρους. Μόνο που οι τελευταίοι αυτοί, αν και σήμερα δεν υπάρχουν, άφησαν απογόνους, τα σημερινά πουλιά!

Τα πλάσματα αυτά, ήταν όντα της 5ης Δημιουργικής ημέρας. Της εποχής κυριαρχίας των ερπετών στη γη.

Μερικοί μπερδεύονται από την αφήγηση της Γένεσης, και νομίζουν ότι κατά τη Γένεση τα πουλιά δημιουργήθηκαν... δύο φορές, μία τότε, και μία ΜΕΤΑ τη δημιουργία του ανθρώπου. Βεβαίως αυτοί που τα λένε αυτά, ή άσχετοι είναι με την Αγία Γραφή και την Παλαιοντολογία, ή διαβάζουν την Αγία Γραφή με προκατάληψη, και ψάχνουν να βρουν κάποιο τρωτό σημείο αγωνιωδώς, για να τη μειώσουν.

Φυσικά η Γένεση, δεν αναφέρει καθόλου στις Δημιουργικές ημέρες της τα σημερινά πουλιά, όπως δεν αναφέρει καθόλου τα έντομα, όπως δεν αναφέρει καθόλου τα ψάρια. Τόσο τα θαλάσσια πλάσματα που αναφέρει στην 5η δημιουργική ημέρα, όσο και τα πτηνά, είναι ΕΡΠΕΤΑ. Γιατί ο στόχος της Γένεσης, δεν είναι να μας πει για όλα τα πλάσματα της γης, αλλά κυρίως, να μας πει για το πώς δημιουργήθηκε η ζωή ΣΤΗ ΓΗ. (Δημιουργία "ουρανού και γης"). Για τον ίδιο λόγο, δεν μας αναφέρει καθόλου τα υδρόβια φυτά ή τα φύκια. Αλλά αναφέρει μόνο την επίγεια βλάστηση, κατά την 3η Δημιουργική ημέρα.

Όταν λοιπόν κάποιοι λένε: "δεν είναι δυνατόν η Γένεση να μη μιλάει για τα ψάρια", κάνουν μεγάλο λάθος. Από τη στιγμή που το θέμα της Γένεσης είναι η διαμόρφωση "γης και ουρανού", δηλαδή του περιβάλλοντος του ανθρώπου, οποιαδήποτε αναφορά στα ψάρια, που ανήκουν στη θάλασσα, θα ήταν παράξενη! Και μάλιστα, η αναφορά που κάνει στα υδρόβια ερπετά, αρχικά φαίνεται και αυτή παράξενη. Αν όμως λάβουμε υπ' όψιν μας την προφητική σκοπιμότητα αυτής της αναφοράς, για την οποία έχουμε μιλήσει, τότε αντιλαμβανόμαστε τον λόγο που ο Θεός έδειξε στον Μωυσή κάτι τέτοιο, ώστε να τον εντυπωσιάσει με αυτό, και να καταγραφεί και αυτό με προφητική δυναμική. Περί δε του ότι τα έντομα δεν αναφέρονται καθόλου, πιθανόν να σχετίζεται με το ότι αφ' ενός δεν έχουν προφητική σκοπιμότητα, αφ' ετέρου με το ότι δεν αποτελούν "συγγενικό" είδος με τον άνθρωπο, όπως τα ζώα στα οποία γίνεται αναφορά, και δεν αποτελούν σοβαρό μέρος της ανθρώπινης διατροφής όπως τα φυτά. Όπως ήδη είπαμε, η Γένεση δεν γράφτηκε ως οδηγός εξελικτικής ιστορίας, αλλά ως Θεολογική και Προφητική αφήγηση, και σε αυτή την αναγκαιότητα επικεντρώνεται, απέχοντας πολύ από το να είναι "μια πλήρης εγκυκλοπαίδεια της ζωής".

Είναι μάλιστα ενδιαφέρον, το ότι στο εδάφιο Γένεσις 1: 28, ανάμεσα στα πλάσματα επί των οποίων θα άρχει ο άνθρωπος, εμφανίζονται μεν τα ψάρια,  για να δείξει την εξουσία του πάνω σε "γη και θάλασσα", αλλά δεν εμφανίζονται καθόλου πλέον, ξεχωριστά, "τα κήτη" της 5ης ημέρας! Αυτό είναι μια ξεκάθαρη διαπίστωση, για το ότι τα ερπετώδη κήτη αυτά ήδη έχουν εξαφανισθεί κατά την 6η Δημιουργική ημέρα, ως σημαντική ομάδα.

Και ας τολμήσουμε εδώ μια προφητική ερμηνευτική πρόταση: Μεταξύ των "κητών" εκείνων των αρχαίων, συμπεριλάβαμε προηγουμένως τον "κροκόδειλο". Είπαμε επίσης ότι ο κροκόδειλος είναι τύπος του Αντιχρίστου στην Αγία Γραφή:

"...Ομοιώθης με σκύμνον λέοντος τών εθνών, και είσαι ως δράκων (η λέξη "δράκων" είναι ταυτόσημη λέξη με το: "κήτος" στα Εβραϊκά), εν ταις θάλασσαις. Και εφώρμησας εις τους ποταμούς σου, και ετάραττες τα ύδατα με τους πόδας σου, και κατεπάτεις τους ποταμούς αυτών" (Ιεζεκιήλ 32: 2).

Ο κροκόδειλος λοιπόν, αν και ζει σήμερα ακόμα ως "κήτος" της 5ης ημέρας, (παρά τις μικρές του εξελικτικές διαφοροποιήσεις), δεν θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνεται ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΩΣ ΚΗΤΟΣ στα ζώα επί των οποίων δόθηκε εξουσία στον άνθρωπο. Και ο λόγος είναι, επειδή ο Αντίχριστος ο οποίος προφητεύθηκε απ' αυτόν, θα είναι ΗΓΕΤΗΣ της ανθρωπότητας! Θα του δοθεί εξουσία επί του ανθρώπου, μέσα στην 6η Δημιουργική ημέρα. Άρα, δεν τον υπέταξε (ακόμα) στον Αδάμ, γιατί θα τον υποτάξει ο 2ος Αδάμ, ο Χριστός, στην αλλαγή του παρόντος αιώνος. Ο κροκόδειλος λοιπόν, δεν αναφέρεται ξεχωριστά ως "κήτος" στην προκειμένη περίπτωση, αλλά συμπεριλαμβάνεται μεταξύ των άλλων ερπετών του χωρίου:

"και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός, λέγων· αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπετών των ερπόντων επί της γης" (Γένεσις 1: 28).

Το ερώτημα που θα πρέπει να θέσει, όποιος θέλει να θεωρηθεί συνεπής "κριτικός" της Γένεσης, δεν είναι το: "τι δεν αναφέρει" η Γένεση, αλλά "από αυτά που αναφέρει, υπάρχει άραγε, οποιαδήποτε αντίφαση με την επιστημονική έρευνα;". Και τέτοια αντίφαση δεν θα βρει. Γι' αυτό ασχολούνται μερικοί που δεν κατανούν την Αγία Γραφή, με το "τι δεν λέει", και όχι με το "τι λέει".

Από τη στιγμή λοιπόν, που η Γένεση, δεν αναφέρεται στα σημερινά πουλιά κατά την 5η ημέρα, είναι άτοπο να μιλάει κάποιος για δήθεν "δύο" δημιουργίες των πτηνών. Ακόμα και η αναφορά που κάνει στα πτηνά (τα σημερινά), στο 2ο κεφάλαιο (εδ. 19), ΔΕΝ αναφέρεται στα πτηνά όπως τα γνωρίζουμε σήμερα! Εκεί αναφέρεται ΕΙΔΙΚΑ στα πτηνά που υπήρχαν στον Παράδεισο, όπως έχουμε δείξει στο σχετικό μας άρθρο. Γιατί εκεί λέει ότι τα έπλασε "έτι", δηλαδή ΜΕΤΕΤΡΕΨΕ, για να ζουν στην επικράτεια του Παραδείσου, τόσο τα πουλιά, όσο και τα ΘΗΡΙΑ, ώστε να μην ξεσκίζουν το ένα το άλλο, αλλά να ζουν ειρηνικά. Πρόκειται για μια περιορισμένης έκτασης μετασκευή, που είχε όρια μόνο στην περιοχή του Παραδείσου, και δεν αφορούσε όλο τον πλανήτη.

Μία ακόμα ένσταση ορισμένων, είναι ότι η φράση: "εξαγαγέτω τα ύδατα ερπετά ψυχών ζωσών και πετεινά πετόμενα επί της γης κατά το στερέωμα του ουρανού", δεν αναφέρει τη "γη" αναφορικά με τα ερπετά, αλλά με τα πτηνά, συνεπώς είναι λάθος να μιλάμε για ερπετά που βγήκαν από τα ψάρια στη γη.

Όμως... η ίδια η λέξη: "ερπετό", θα έπρεπε να είναι αρκετή γι' αυτούς, για να κατανοήσουν, ότι κάτι "έρπει", φυσικά στο έδαφος! Γι' αυτό και δεν ήταν ανάγκη να γίνει αναφορά στα ερπετά, ότι περπάτησαν στη γη. Το ίδιο το όνομά τους το μαρτυρεί. Αλλά για να μην τους αφήσουμε παραπονεμένους, να πούμε ότι αυτή τους η παρατήρηση, αν θελήσουμε να την εντάξουμε σώνει καλά επακριβώς, και ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΑ στα πορίσματα της παλαιοντολογίας, θα μπορούσε κάλλιστα να σημαίνει όχι μόνο τα πρώτα ερπετά της γης, αλλά και τα πρώτα ΑΜΦΙΒΙΑ! Τα οποία βάδιζαν με ερπυσμό, όχι μόνο "επί της γης", αλλά "και επί του βυθού", όπως έχει αποδείξει η μελέτη των απολιθωμάτων τους! Είτε λοιπόν θα δεχθούν ότι μιλάει για "ερπετά επί της γης", είτε ότι μιλάει για ερπετά, ΑΔΙΑΚΡΙΤΩΣ, κάποια εκ των οποίων βάδιζαν στη γη, και κάποια στο βυθό, πριν εξελιχθούν σε επίγεια όντα! Φυσικά η δεύτερη περίπτωση, είναι και η επιστημονικά εξακριβωμένη, και όχι μόνο απαντάει στην ένστασή τους αυτή, αλλά δίνει και περισσότερη ακρίβεια στην αφήγηση, συμπεριλαμβάνοντας ακόμα και μορφές ζωής που μόνο η σύγχρονη σκαπάνη έκανε εφικτό να δούμε πώς περπατούσαν!

Όσον αφορά τη λέξη: "εξάγειν", αυτοί που μας λένε ότι δεν μιλάει κατ' ανάγκην για την εξέλιξη των ερπετών από τα ψάρια, αλλά ότι έχει και άλλες έννοιες, αυτοί είναι που θα πρέπει να μας εξηγήσουν, "γιατί να μη δεχθούμε την επιστημονικά σύμφωνη κατανόηση της λέξης, και να δεχθούμε μια προβληματική;" Είναι προφανές, ότι ψάχνουν απεγνωσμένα κάποιο πρόβλημα, αλλά δεν το βρίσκουν!

Πέραν αυτού, (μια και μιλήσαμε για το ζήτημα), η λέξη αυτή, επίτηδες χρησιμοποιείται από τη Γένεση, ΣΕ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ με την αφήγηση της ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ δημιουργίας του καθ' ομοίωσιν Αδάμ από τον Θεό (Γένεσις 2:7). Και ο λόγος είναι, να δείξει ότι ενώ τα ζώα είχαν μια (κατά κάποιον τρόπο) "αυτόματη", εξελικτική δημιουργία, που προέκυψαν δια μέσου των συνθηκών που επικρατούσαν στη γη και τη θάλασσα, από τη φυσική επιλογή που προγραμμάτισε ο Θεός, για τον άνθρωπο ο Θεός προέβη σε μια ξεχωριστή διαφορετική ενέργεια, πλάθοντάς τον "θεό κατά χάριν", άμεσα. Η λέξη: "εξάγειν" λοιπόν, όχι μόνο δεν είναι πρόβλημα, (με όποια έννοια και αν τη δούμε), αλλά αντιθέτως, ΕΠΙΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΔΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ!

Λάθος λοιπόν και αυτή η ένσταση των αρνητών της Γενέσεως. Απλώς δεν κατανοούν (ή δεν θέλουν να κατανοήσουν) τι διαβάζουν!

Τα ζώα της 6ης ημέρας

Τέλος, μπαίνει η αφήγηση της Γενέσεως στην 6η Δημιουργική ημέρα, στην "εποχή των θηλαστικών", στο χρονικό εκείνο διάστημα, που έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο, και τα ζώα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα, δηλαδή τα θηλαστικά, αλλά και τα σύγχρονα ερπετά, σαν το φίδι.

Η ημέρα αυτή, όπως δείξαμε περιληπτικά σε άλλο άρθρο, ξεκινάει από την εποχή του Κρητιδικού (146 - 65,5 εκατ. έτη), και φθάνει μέχρι σήμερα.

Ο λόγος που το λέμε αυτό, είναι επειδή τα ζώα τα "εκ της γης", (δηλαδή τα θηλαστικά, που είχαν προγόνους ερπετά και όχι ψάρια της θάλασσας), πρωτοεμφανίζονται στο απολιθωματικό αρχείο, ήδη πριν από 130 εκατομμύρια χρόνια. Τώρα βεβαίως, δεν μπορούμε να κάνουμε έναν αυθαίρετο διαχωρισμό, και να πούμε με ακρίβεια, "από ποιο ζώο" ξεκίνησε αυτή νεότερη δημιουργία του Θεού. Θα είναι αυθαίρετο δηλαδή, να θεωρήσουμε ως χαρακτηριστικό των ζώων αυτών το ότι θήλαζαν τα μωρά τους, και πούμε ότι "τότε ξεκινάει" η νέα αυτή δημιουργία. Γιατί ίσως θα μπορούσε κάποιος να θεωρήσει ότι ξεκινάει από τα πρώτα πλακουντοφόρα, των οποίων απολιθώματα έχουμε πριν από 125 εκατομμύρια έτη. Αλλά μια τέτοια αναζήτηση, καταντάει σχολαστικισμός. Και σίγουρα δεν ήταν στις προθέσεις του Μωυσή να μας δώσει το ακριβές στίγμα έναρξης της 6ης Δημιουργικής ημέρας, αλλά ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ΤΗΣ.

Το βασικό χαρακτηριστικό λοιπόν της ημέρας αυτής, είναι ότι τότε εμφανίζονται ζώα σαν τα σημερινά. Δεν είναι πλέον ερπετά, αλλά θηλαστικά, και αυτά κυριαρχούν στον πλανήτη, και μέρος τους είναι και ο άνθρωπος. Το βασικό χαρακτηριστικό της 6ης Δημιουργικής ημέρας, είναι η κυριαρχία των θηλαστικών στον πλανήτη.

Την εποχή λοιπόν, που τα πρώτα θηλαστικά κυκλοφορούν στον πλανήτη, τα ερπετά είναι ακόμα στην ακμή τους, με πρώτους τους τρομερούς δεινοσαύρους. Γι' αυτό και τα πρώτα θηλαστικά, είναι μικρού μεγέθους. Τόσο μικρά, που να μη τους δίνουν σημασία τα τέρατα της εποχής, που δέσποζαν στον πλανήτη.

Σταδιακά τα θηλαστικά εξελίσσονται και διαφοροποιούνται, για πολλές δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, παράλληλα με τους δεινοσαύρους, χωρίς να μπορούν να πάρουν τον έλεγχο του πλανήτη. Και αυτό συμβαίνει μέχρι την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, στο τέλος του Κρητιδικού, πριν από 65,5 εκατομμύρια χρόνια. Από τη στιγμή εκείνη, ο δρόμος είναι ανοιχτός για τα θηλαστικά, να αυξήσουν το μέγεθός τους, και να καλύψουν τους κενούς πλέον θώκους που άφησαν τα εξαφανισμένα ερπετά.

Εδώ δημιουργούνται κάποια ερωτήματα, ως προς τη διάρκεια και το χαρακτήρα της 6ης Δημιουργικής ημέρας, (αλλά και άλλων ημερών), που είναι χρήσιμο να απαντηθούν. Και πρώτα απ' όλα: "Πότε ξεκινάει μια Δημιουργική ημέρα; Με την εμφάνιση, ή με την επικράτηση μιας οικογένειας ζώων;"

Το ερώτημα αυτό, μοιάζει σημαντικό, γιατί αν μιλάμε για εμφάνιση, τότε αφ' ενός η Γένεση μιλάει για Δημιουργία, αφ' ετέρου, η απλή εμφάνιση, δεν χαρακτηρίζει μια Δημιουργική ημέρα. Επειδή μιλήσαμε για "χαρακτηριστικό" μιας ημέρας. Συνεπώς, τίθεται το εξής ψευδοδίλλημα από μερικούς:

α. Αν μιλάμε για απλή "εμφάνιση" ενός είδους, δεν μπορούμε να στηρίζουμε τον εντοπισμό των Δημιουργικών ημερών στην "επικράτηση" ενός είδους. Άρα, αν αυτό που μας ενδιαφέρει με τις Δημιουργικές ημέρες είναι η "εμφάνιση", τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για "χαρακτηριστικά" των Δημιουργικών ημερών.

β. Αν πάλι μιλάμε για επικράτηση, αυτό φαίνεται να αντιτίθεται στη σαφή διατύπωση της Γενέσεως, περί "δημιουργίας" κάποιων ομάδων ζώων. Ή λοιπόν μιλάμε για το ένα, ή για το άλλο.

Και πάλι όμως, αυτοί που θέτουν τέτοια σχολαστικά ερωτήματα, δεν έχουν υπολογίσει την πρόνοια του Θεού, ακόμα και σε αυτά τους τα επιχειρήματα! Γιατί η Γένεση είναι διατυπωμένη με τέτοιο τρόπο, και με τέτοια συνοχή, που να απαντάει ακόμα και σε αυτό ακριβώς το ψευδοδίλλημα!

Προσέξτε πώς μιλάει η Γένεση για την κάθε Δημιουργική ημέρα:

"και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωϊ, ημέρα τάδε".

Προσέξτε, ότι δεν αναφέρεται απλώς η "ημέρα", αλλά και ΟΙ ΥΠΟΔΙΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΗΣ! Όπως μια 24άωρη ημέρα, έχει υποδιαιρέσεις, (για τους αρχαίους Ισραηλίτες η ημέρα ξεκινούσε από την εσπέρα και κορυφωνόταν με το πλήρες φως του ήλιου), έτσι και για τις Δημιουργικές ημέρες, υπήρχαν ΦΑΣΕΙΣ. Μια Δημιουργική ημέρα, (κατ' απομίμησιν της γνωστής μας ημέρας), ξεκινούσε στοιχειωδώς, με την απλή εμφάνιση των μορφών ζωής που τη χαρακτήριζαν. Στην περίπτωσή μας, όσον αφορά την 6η ημέρα των θηλαστικών, ξεκίνησε με τη δημιουργία των θηλαστικών, ΠΡΙΝ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΟΥΝ ΣΤΗ ΓΗ, τότε που ήταν ακόμα νυκτόβια και κρύβονταν από τα επικίνδυνα τεράστια ερπετά που δέσποζαν. Έχουμε λοιπόν σαφέστατη αναφορά στη δημιουργία, όπως μας μιλάει η Γένεση. Όμως, μετά την "εσπέρα", μετά δηλαδή την "κρύφια" και "περιθωριακή" ζωή των θηλαστικών, όταν εξαφανίσθηκαν οι δεινόσαυροι προ 65,5 εκατομμυρίων ετών, έχουμε τη σαφέστατη πλέον ΚΟΡΥΦΩΣΗ της κυριαρχίας των θηλαστικών, που έδωσε και στην 6η Δημιουργική ημέρα το χαρακτηριστικό της: "Η εποχή των θηλαστικών".

Το να βλέπει κανείς "μονολιθικά" και "μονοκόμματα" την κάθε δημιουργική ημέρα, χωρίς τις φάσεις της, δείχνει τουλάχιστον έλλειψη φαντασίας! Γιατί ποια ημέρα αποτελείται μόνο από πρωί, ή μόνο από μεσημέρι; Κάθε ημέρα έχει την "σκοτεινή" αρχή της, την κορύφωσή της, και μετά τη δύση της. Ομοίως και εδώ, το ένα μέρος της ημέρας, (η δημιουργία), δεν αποκλείει το άλλο (την επικράτηση), και το αντίθετο. Όλες οι φάσεις χωράνε σε μια μέρα! Άλλωστε, ακόμα και η Παλαιοντολογική επιστήμη, δεν κάνει το ίδιο; Δεν μιλάει για "εποχή των δεινοσαύρων", μέχρι πριν από 65,5 εκατομμύρια έτη, όταν ταυτόχρονα με αυτούς, για 70 εκατομμύρια χρόνια τουλάχιστον, υπήρχαν και θηλαστικά; Τι κάνει η επιστήμη, όταν χαρακτηρίζει μια εποχή "εποχή των δεινοσαύρων"; Δεν την ονομάζει έτσι με βάση τα ζώα που επικρατούσαν; Μήπως πρέπει να πούμε ότι κάνουν λάθος, επειδή τότε υπήρχαν και θηλαστικά; Όχι βέβαια! Ε, λοιπόν, το ίδιο ακριβώς κάνει και η Γένεση. Χαρακτηρίζει μια Δημιουργική ημέρα, από την επικράτηση, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει, ότι παραθεωρεί τη δημιουργία. Γι' αυτό μιλάει μεν για τη δημιουργία, αλλά δίνει σαφώς τον χαρακτηρισμό της κάθε ημέρας, από το ΚΕΝΤΡΙΚΟ περιεχόμενό της!

Έτσι λοιπόν, και η δημιουργία, αλλά και η επικράτηση, παίζουν το ρόλο τους σε κάθε δημιουργική ημέρα! Το κάθε τι έχει τη θέση του, και με συνέπεια απαντάει στις αντιρρήσεις των αμφισβητιών.

Ομοίως και στην εποχή των ερπετών, στην 5η Δημιουργική ημέρα, αυτό που τη χαρακτήριζε, ήταν τα ερπετά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι παραγνωρίζεται, το ότι στην αρχή της, τα πρώτα αμφίβια που βάδιζαν έρποντας, ήταν στον πλανήτη μας "φτωχοί συγγενείς" και όχι κυρίαρχοι, όπως αργότερα.

Όταν λοιπόν σε άλλο μας άρθρο, γράφει ότι "αυτό που έχει σημασία είναι η επικράτηση", αυτό σε καμία περίπτωση δεν παραγνωρίζει και την εμφάνιση. Και τα δύο έχουν σημασία για όποιον θέλει να προσδιορίσει (έστω και κατά προσέγγισιν) τις Δημιουργικές ημέρες. Όμως ΜΟΝΟ η "επικράτηση", είναι αυτή που δίνει σε μια δημιουργική ημέρα το χαρακτηριστικό της που τη διακρίνει από τις άλλες! Ας διακρίνουμε λοιπόν τις "υποδιαιρέσεις" της ημέρας, και ας μην ψάχνουμε να βρούμε αφορμές για αντιρρήσεις, μόνο και μόνο για να στηρίξουμε την απιστία μας. Η Αγία Γραφή δεν χωράει "πονηριές".

Το ίδιο αυτό γεγονός, απαντάει και σε μια τελευταία ένσταση, στην οποία θα απαντήσουμε στο άρθρο αυτό:

Λένε πάλι οι αμφισβητίες, ότι εφ' όσον η 6η Δημιουργική ημέρα, ξεκίνησε στη διάρκεια του Κρητιδικού, πριν από 130 εκατομμύρια χρόνια περίπου, ενώ ο άνθρωπος εμφανίσθηκε στο τέλος της, προ εκατοντάδων χιλιάδων ετών μόνο, τότε "περισσεύει" (λένε), ολόκληρη σχεδόν αυτή η χρονική περίοδος, που η γη υπήρξε χωρίς τον άνθρωπο. Και αυτό το θεωρούν "αρνητικό"!

Βεβαίως, κι εδώ κατ' αρχήν ισχύει, το ότι και αυτή η Δημιουργική ημέρα, έχει τις "φάσεις" της. Και ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατά το τέλος της. Συνεπώς, από το ότι έχει "στάδια" η ημέρα αυτή, σε ένα εκ των οποίων πλάσθηκε ο άνθρωπος, δεν αποτελεί κατ' αρχήν πρόβλημα. Γιατί σε κάθε σπίτι, η κορυφή χτίζεται τελευταία!

Όμως συμβαίνει και το αντίθετο! Σκεφθείτε, (σε γεωλογικό χρόνο), πόσο "φρέσκο" δημιούργημα είναι ο άνθρωπος! Αυτό σημαίνει, ότι ο Θεός δεν τον εγκατέλειψε στην τύχη του, σε έναν κόσμο, όπου βασιλεύει ο νόμος της ζούγκλας. Σημαίνει ότι σε γεωλογικό χρόνο, έχει περάσει μόνο "μια στιγμή" στην τεράστια αυτή 6η Δημιουργική ημέρα, από τη δημιουργία μας, και ότι κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Θεό για μια δημιουργία με "χρονίζοντα προβλήματα".

Και πράγματι, τα γεγονότα τρέχουν! Και τρέχουν επιταχυνόμενα!

Προ 100.000 περίπου ετών, ο όμοιος με εμάς πρόγονός μας, Χόμο Σάπιενς Σάπιενς, έτρεχε και κυνηγούσε στα δάση της Αφρικής.

Πριν από 40.000 περίπου χρόνια, ένας άλλος πρόγονός μας, βγήκε από την Αφρική, και επεκτάθηκε σε όλο τον πλανήτη.

Πριν από 7.500 χρόνια, ο Πνευματικός πατέρας της ανθρωπότητας, ο Αδάμ, έλαβε για πρώτη φορά το Άγιο Πνεύμα, γινόμενος ο πρώτος καθ' ομοίωσιν άνθρωπος.

Πριν από 5.300 περίπου χρόνια, ο Θεός διέσωσε τον Νώε από τον κατακλυσμό της Μεσοποταμίας, και τον κατέστησε αρχή εθνών.

Πριν από 4.000 χρόνια, ο Θεός έκανε διαθήκη σωτηρίας με τον Αβραάμ, τον "πατέρα των πιστών" της γης.

Πριν από 2.000 χρόνια, ο Ιησούς Χριστός, ο Δεύτερος Αδάμ, ο Ίδιος ο Πλάστης μας, περπάτησε ανάμεσά μας, και νίκησε τον θάνατο για χάρη μας. Τότε ξανάνοιξε η πόρτα για την 7η Δημιουργική ημέρα της Κατάπαυσης του Θεού, στην οποία συσσωρεύονται οι ψυχές των αγίων.

Και ΣΗΜΕΡΑ, το Σώμα του Χριστού, η Εκκλησία, επεκτείνεται με όλο και εντεινόμενο ρυθμό στον κόσμο, μεταφέροντας σε κάθε γωνιά του το Ευαγγέλιο της σωτηρίας. Από την Κίνα ως τις ΗΠΑ, η Ορθόδοξη Εκκλησία του Κυρίου μας, καθημερινά οδηγεί στο Σώμα Του νέες αναγεννημένες ψυχές.

...Ώσπου όλοι οι λαοί θα Τον γνωρίσουν, και θα Τον καλέσουν. Και τότε, θά' ρθει, και οι συνθήκες του Παραδείσου της Εδέμ, θα φαντάζουν πολύ φτωχές, μπροστά στο μεγαλείο της ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ που θα εξαπλωθεί στην κτίση Του, κατά την 8η και τελευταία ανέσπερη ημέρα της Δημιουργίας Του!

Τότε θα ολοκληρωθεί και η λειτουργία του γενετικού προγράμματος της Εξέλιξης, που "τρέχει" στα γονίδια των πλασμάτων της γης, εδώ και εκατομμύρια έτη.