Αποδείξεις ότι τα ζώα δεν πλάσθηκαν φυτοφάγα και ζούσαν εν μέσω ακανθών

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα Τι λέει η Αγία Γραφή γι' αυτό το θέμα; Απολιθώματα

Αίτια της σαρκοφαγίας

Σαρκοφάγοι Δεινόσαυροι

Προανθρώπινα σαρκοφάγα θηλαστικά

Προανθρώπινα σαρκοφάγα έντομα

Φυτά με αγκάθια

Επίλογος

Επειδή λόγω παρανόησης της Αγίας Γραφής, ή λόγω ελλειπούς επιστημονικής πληροφόρησής τους, μερικοί Δημιουργιστές υποστηρίζουν ότι τα ζώα δημιουργήθηκαν φυτοφάγα, θα παρουσιάσουμε εδώ ελάχιστες από τις αποδείξεις που έχει φέρει στο φως η Παλαιοντολογία, οι οποίες δείχνουν και από επιστημονική σκοπιά το λάθος των Δημιουργιστών.Τα απολιθώματα δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία, ότι τα ζώα και τα έντομα ΔΕΝ δημιουργήθηκαν όλα φυτοφάγα, και αγκάθια υπήρχαν και πριν από τον Παράδεισο

.

Αίτια της σαρκοφαγίας

Η σαρκοφαγία υπήρξε κινητήριος μοχλός της εξέλιξης των ζώων. Ο Θεός ανέχθηκε αυτή τη φυσική διαδικασία όσο υπάρχει η φθαρτή φύση, με στόχο να διατηρηθεί έτσι σε ύπαρξη, αλλά και να ανελιχθεί η ζωή σε πολυπλοκότερες και ανώτερου είδους υπάρξεις, με τη βοήθεια του "λογισμικού", που έθεσε στα πλάσματά Του, του γενετικού κώδικα. Αυτός είναι ο κώδικας του DNA του RNA και των Πρωτεϊνών, που κατευθύνει τη ζωή, αλλά και τον τρόπο λειτουργίας της Εξέλιξης. Γιατί φυσικά δεν είναι δυνατόν ένας τέτοιος μηχανισμός, ένα τέτοιο μεγαλειώδες λειτουργικό και κατασκευαστικό πρόγραμμα να δημιουργήθηκε τυχαία, όπως νομίζουν ορισμένοι ανορθολογιστές.

Πράγματι, σε συμφωνία με την Αγία Γραφή και τον τρόπο λειτουργίας της Εξέλιξης, τα ζώα εξ' αρχής επιδίδονταν στην κάλυψη των διατροφικών αναγκών τους, όχι μόνο τρώγοντας φυτά, αλλά και άλλα ζώα. Αυτό ήταν κάτι σκληρό μεν, αλλά χρήσιμο σε μια πρωτο-κοινωνία πλασμάτων. Γιατί οι πιέσεις αυτές του ενός ζώου προς το άλλο, οδήγησαν στην αξιοποίηση των μεταλλάξεων, και στην διαρκή βελτίωση των μορφών ζωής, ως την εποχή του ανθρώπου, που κατά το σχέδιο του Θεού θα αποτελούσε τον ηγέτη που θα οδηγούσε την κτίση στην αφθαρσία και στην παύση της σαρκοφαγίας, σε μια κοινωνία ειρήνης και αγάπης. Ως τον καιρό όμως που ο άνθρωπος θα επιτύχει το σκοπό αυτό, οι εξελικτικές πιέσεις της σαρκοφαγίας παραμένουν αναγκαίο κακό. (Υπενθυμίζουμε ότι ως "κακό" νοείται το "μη ον", η "έλλειψη του καλύτερου", και όχι ως κάτι κατ' ουσίαν υπαρκτό ως κακό).

Τα περί σαρκοφαγίας των ζώων, πριν ακόμα δημιουργηθεί ο άνθρωπος, δεν είναι φαντασία, όπως νομίζουν οι Δημιουργιστές. Είναι μια πραγματικότητα που μαρτυρείται από πλήθος ευρημάτων της Παλαιοντολογίας. Στη συνέχεια, θα εκθέσουμε ένα πολύ μικρό μέρος των ντοκουμέντων που υπάρχουν γι' αυτό, ώστε οι Δημιουργιστές να δουν και επιστημονικά, πόσο λάθος είναι ο  τρόπος που πιστεύουν, και που ερμηνεύουν την Αγία Γραφή.

 

Σαρκοφάγοι Δεινόσαυροι

Ας δούμε κατ' αρχήν αν υπήρχαν σαρκοφάγοι Δεινόσαυροι. Και αυτό θα το δούμε, επειδή είναι ξεκάθαρο ότι οι Δεινόσαυροι έζησαν πριν ο Θεός δημιουργήσει τον άνθρωπο. Συνεπώς δεν μπορεί κανείς λογικός άνθρωπος να πει ότι δήθεν έτρωγαν άλλα ζώα μετά την αμαρτία του Αδάμ.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ισπανικού τύπου στις 9 Φεβρουαρίου του 2001, Ισπανοί και Αμερικανοί παλαιοντολόγοι, ερευνητές του Ανεξάρτητου Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, ανακάλυψαν απολιθώματα τεσσάρων πουλιών, τα οποία είχε καταβροχθίσει και στη συνέχεια εξεμέσει ένας δεινόσαυρος, πριν από 120 εκατομμύρια χρόνια, κοντά στη σημερινή πόλη Κουένκα, της ανατολικής Ισπανίας.

«Τα απολιθώματα αυτά αποτελούν την πρώτη απόδειξη ότι οι σαρκοφάγοι δεινόσαυροι συνήθιζαν να τρώνε τους φτερωτούς δεινόσαυρους. Η φυγή προς τη σωτηρία μπορεί να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ορισμένοι δεινόσαυροι έμαθαν να πετούν» δήλωσε ο παλαιοντολόγος Χοσέ Λουίς Σανς. (Πηγή: ΑΠΕ/Γερμανικό).

 

Όμως, όχι μόνο έτρωγα οι δεινόσαυροι σάρκες, αλλά μερικοί ήταν και κανίβαλοι!!!

Σύμφωνα και πάλι με το πρακτορείο Ασοσιέτεντ Πρες, τα απολιθώματα δείχνουν ότι ο Majungatholus, μακρινός συγγενής του Βασιλικού τυραννόσαυρου, ο οποίος βασίλευε στη Μαδαγασκάρη εκατομμύρια χρόνια πριν, έτρωγε μέλη του ίδιου είδους για να επιζήσει τις δύσκολες εποχές. Η ανακάλυψη είναι το πιο ακράδαντο στοιχείο ότι κάποιοι σαρκοφάγοι δεινόσαυροι ήταν κανίβαλοι.

Ο Τόμας Χελτζ, παλαιοντολόγος από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, δήλωσε τον Απρίλιο του 2003 ότι αυτό είναι το πρώτο ισχυρό στοιχείο ύπαρξης κανιβαλισμού μεταξύ των δεινοσαύρων.

Οι επιστήμονες που εργάζονταν στη Μαδαγασκάρη το 2003, ανακάλυψαν ίχνη κανιβαλισμού στα απολιθώματα των οστών του δεινοσαύρου. Πρόκειται για σημάδια από δόντια (του δικού του είδους), στα κόκκαλα ενός δεινοσαύρου με τεράστια δόντια που είχε το μέγεθος ενός μικρού σχολικού λεωφορείου και ήταν ο μεγάλος κυνηγός του νησιού πριν από 70 εκατομμύρια χρόνια. Επίσης, εστιάζουν τις έρευνές τους στην πιθανότητα ο Majungatholus να ήταν πτωματοφάγος και ίσως να είχε φάει κι άλλους Βασιλικούς τυραννόσαυρους που είχαν σκοτωθεί σε μάχες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι όταν το νερό και οι τροφές έγιναν δυσεύρετα, ο Majungatholus τρεφόταν από τα απομεινάρια άλλων δεινοσαύρων.

 

Προανθρώπινα σαρκοφάγα θηλαστικά

Εκτός από τους Δεινοσαύρους όμως, ακόμα και θηλαστικά ήταν σαρκοφάγα, ήδη από την αρχή της ύπαρξής τους, από την προανθρώπινη εποχή των Δεινοσαύρων ακόμα! Και τι καλύτερη απόδειξη μπορεί κάποιος να προσκομίσει γι' αυτό, από ένα θηλαστικό που είχε φάει έναν... Δεινόσαυρο;

Και πάλι το Ασοσιέτεντ Πρες, στα μέσα του Ιανουαρίου του 2005, μας πληροφορεί ότι στην περιοχή Λιαονίνγκ της βόρειας Κίνας, όπου βρέθηκε το προϊστορικό θηλαστικό R. giganticus, οι παλαιοντολόγοι εντόπισαν και ένα απολίθωμα του πλησιέστερου συγγενή του, του R. robustus, ο οποίος είχε το μισό μέγεθος. Και τα δύο ζώα, αναφέρουν στο Nature οι ερευνητές, είχαν αιχηρούς κοπτήρες και δεν διέθεταν γομφίους, ένδειξη ότι ήταν σαρκοφάγα. Μέσα στο απολίθωμα, στη θέση που θα βρισκόταν το στομάχι, βρέθηκαν τα οστά ενός μικρόσωμου ψιττακόσαυρου.

  

 Τα δύο είδη Repenomamus έζησαν πριν από περίπου 130 εκατ. χρόνια, πολύ πριν εξαφανιστούν οι δεινόσαυροι πριν από 65 εκατ. χρόνια. Κανένα άλλο θηλαστικό της εποχής δεν ήταν τόσο μεγάλο. Ο Repenomamus giganticus, με εμφάνιση ασβού και μέγεθος σκύλου, τρεφόταν με μικρούς δεινόσαυρους.

 

Προανθρώπινα σαρκοφάγα έντομα

Μήπως όμως τα έντομα ήταν πιο ειρηνικά από τα θηλαστικά και τους δεινοσαύρους, στην προανθρώπινη εποχή; Όχι βέβαια! Ας δούμε μερικές αποδείξεις γι' αυτό.

Σύμφωνα με την Εφημερίδα Καθημερινή 24-6-2006, "ο παλαιότερος γνωστός ιστός αράχνης -με τα υπολείμματα εντόμων ακόμα πιασμένα πάνω του- βρίσκεται πλέον στα χέρια των επιστημόνων. Tμήμα ιστού με αιχμαλωτισμένα κομμάτια μύγας, σκαθαριού και μια σφίγγας, ηλικίας 110 εκατομμυρίων χρόνων, βρέθηκε άριστα διατηρημένο και απόλυτα προστατευμένο μέσα σε κομμάτι από κεχριμπάρι. H ανακάλυψη αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύεται στο περιοδικό Science, ενώ προ ολίγων ημερών ανάλογα ευρήματα είδαν το φως της δημοσιότητας στην επιθεώρηση Biology Letters. Σύμφωνα με το τελευταίο, όμως, άρθρο η ανακάλυψη είναι ιδιαίτερα σημαντική επειδή ρίχνει φως όχι μόνο στην εξέλιξη των αραχνιδών αλλά και στη διατροφή τους, που δεν μοιάζει να άλλαξε και τόσο παρά το πέρασμα εκατομμυρίων ετών.

Kατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για τον αρχαιότερο ιστό που ανακαλύφθηκε μέχρι σήμερα. Mία μόνη ίνα μεταξιού αράχνης που βρέθηκε διατηρημένη μέσα σε κομμάτι από λιβανέζικο κεχριμπάρι είναι αρκετά παλαιότερη. Oι ειδικοί, όμως, δεν γνωρίζουν κατά πόσο αποτελούσε τμήμα ιστού.

Oπως αποδεικνύεται από τα θύματα της αράχνης που βρέθηκαν παγιδευμένα στον ιστό, οι διατροφικές της συνήθειες παρέμειναν αναλλοίωτες, ενώ η εξέλιξή της είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτήν των ιπτάμενων εντόμων. H βιοποικιλότητα που παρατηρείται στο είδος αυξήθηκε με ταχύτητα ανάλογη με αυτήν της εξελικτικής πορείας των εντόμων. Oλα εξελίσσονται και φυσικά δεν αποτελούν εξαίρεση οι αράχνες.

Eπίσης, στο ίδιο περιοδικό δημοσιεύεται μια δεύτερη μελέτη για την αρχική εξέλιξη της αράχνης. Oπως αποδεικνύεται από αναλύσεις γενετικού υλικού, όλες οι αράχνες διαθέτουν κοινές τις σημαντικότερες πρωτεΐνες για τη δημιουργία του υλικού με το οποίο χτίζουν το αδράχτι τους, γεγονός που μαρτυρά την κοινή προέλευση όλων των ειδών της οικογένειας".

  

Ένα τέτοιο δείγμα ιστού, με την αράχνη παγωμένη καθ' οδόν προς τη λεία της, που είναι πιασμένη στον ιστό, βλέπουμε και σε αυτό το δείγμα από κεχριμπάρι, από το νησί Ισπανιόλα της Δομινικανής Δημοκρατίας. Πρόκειται για δείγμα εκατομμυρίων ετών, που σχηματίσθηκε πολύ πριν ο άνθρωπος υπάρξει στη γη.

Η εικόνα της αράχνης λήφθηκε από το περιοδικό Σαϊεντίφικ Αμέρικαν Νο 16, Ιουλίου 2006. σελ. 57.

Στο ίδιο περιοδικό Σαϊνεντίφικ Αμέρικαν, βρίσκουμε στη σελίδα 59, και έναν σκορπιό, εγκλωβισμένο μέσα στο κεχριμπάρι, από την ίδια περίπου προανθρώπινη περίοδο. Προσέξτε την επιθετική στάση της ουράς του, καθώς προσπαθούσε να αμυνθεί από τον εγκλωβισμό του στο κεχριμπάρι! Προς τι η επιθετική στάση, το κεντρί και το δηλητήριο του σκορπιού, σε ένα υποτιθέμενο ειρηνικό περιβάλλον, όπου τα πλάσματα του Θεού, υποτίθεται ότι ζούσαν ειρηνικά μεταξύ τους;

Στο περιοδικό αυτό, στη σελίδα 60 περιγράφει τη ζωή στο δάσος αυτό, για ένα διάστημα 390 εκατομμυρίων ετών, (όπως καταγράφηκε και διατηρήθηκε στο κεχριμπάρι), ως εξής:

 

  

"Η συλλογή των απολιθωμένων ζώων περιλαμβάνει έντομα όπως Ομόπτερα - δηλαδή μικρά τζιτζίκια - και σκαθάρια της οικογένειας Anobiidae, τα οποία τρέφονταν με φύλλα ή άνθη, αλλά και ζώα που διασπούσαν οργανικά υλικά στο έδαφος, όπως π.χ., τα Κολλέμβολα και οι ίουλοι. Τα φυτοφάγα ζώα αποτελούσαν λεία για μια ετερόκλητη ποικιλία σαρκοφάγων. Πολλά και διαφορετικά είδη αραχνών έψαχναν στο δάσος για θηράματα ή ύφαιναν ιστούς. Σκορπιοί, Ετερόπτερα με αιχμηρό ρύγχος και αρπακτικά είδη Ετεροπτέρων περιπολούσαν στο έδαφος και στα δένδρα, ενώ τα αλογάκια της Παναγίας έστηναν ενέδρες...

Τα μεγαλύτερα αρπακτικά που βρέθηκαν εγκλωβισμένα στο κεχριμπάρι είναι μικρά ιγκουάνα και σαμιαμίθια. Εκτός αυτών, υπάρχουν και κάποια άλλα ευρήματα, όπως ένα φτερό από δρυοκολάπτη του γένους Nesoctites, ο οποίος θα έψαχνε για προνύμφες εντόμων κάτω από φλοιούς δένδρων..."

Και στη σελίδα 61 γράφει επίσης ότι "εντοπίσθηκαν ψύλλοι και ψείρες που παρασιτούν μόνο σε θερμόαιμα ζώα".

Συνεπώς, όπως σήμερα, έτσι και τότε, τα ζωντανά πλάσματα ψοφούσαν, κυνηγούσαν και κρύβονταν, είτε αυτά ήταν ζώα, είτε έντομα. Υπήρχαν σαρκοφάγα και πτωματοφάγα όντα, αλλά και παράσιτα που πίνουν το αίμα άλλων όντων. Οι νόμοι της ζούγκλας, αποδεδειγμένα, ήταν παρόντες στην προ-Αδαμιαία κτίση.

 

Φυτά με αγκάθια

Ένα άλλο θέμα - ταμπού ανάμεσα στους Δημιουργιστές, είναι το θέμα των αγκαθιών. Επειδή ο Θεός είπε στον Αδάμ ότι θα φύτρωναν πλέον αγκάθια στο διάβα του, θεώρησαν πολλοί, ότι δεν υπήρχαν αγκάθια στην προ-πτωτική κατάσταση της κτίσης, δηλαδή πριν ο Αδάμ αμαρτήσει. Και δεν κατανοούν ότι αυτή η ιδανική κατάσταση που περιγράφεται, ήταν μια μικρή νησίδα μόνο μέσα στην επικράτεια του Κήπου της Εδέμ.

Τι μαρτυρούν λοιπόν τα ευρήματα;

Ενδεικτικά θα αναφέρουμε άλλο ένα απόσπασμα από το ίδιο άρθρο, στη σελίδα 60 και πάλι, από τα ευρήματα στο ίδιο αυτό προ-Αδαμιαίο δάσος της Δομινικανής Δημοκρατίας, όπως μας τα διαφύλαξε από το χρόνο το κεχριμπάρι:

"Ανάμεσα στις ρίζες των δένδρων φύτρωναν πυκνοί θάμνοι μπαμπού με αγκάθια στις άκρες των φύλλων τους..."

Άρα και αγκάθια υπήρχαν πριν την πτώση του Αδάμ! Η φθορά βασίλευε και τότε! Και οι Δημιουργιστικές ερμηνείες καταρρίπτονται πλήρως και αποδεδειγμένα, με χειροπιαστά στοιχεία!

 

Επίλογος

Επειδή ορισμένοι αρχαίοι πατέρες, έδωσαν σε όλα αυτά τα θέματα μια εσφαλμένη ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ερμηνεία, με τις ελλειπείς επιστημονικές γνώσεις της εποχής τους, αυτό κάνει τους Δημιουργιστές ακόμα πιο σίγουρους στις απόψεις τους περί δήθεν ειρηνικής κτίσεως, που δήθεν έπεσε με την πτώση του Αδάμ. Και εμμένουν σ' αυτό, λες και οι άγιοι Πατέρες ήταν επιστήμονες, και όχι γιατροί της ψυχής.

Όμως για τους Χριστιανούς δεν ταιριάζει η εθελοτύφλωση, αλλά μόνο η αλήθεια. Η σημερινή επιστήμη, μας παρέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που χρειαζόμαστε, για να κατανοήσουμε, τι απ' αυτά που είπαν οι άγιοι Πατέρες ήταν σωστό, και τι ήταν απλώς μια προσωπική τους επιστημονική ερμηνεία.

Συμβιβασμοί στην αλήθεια δεν χωρούν. Και κάθε στοιχείο που έρχεται στο φως, είναι σημαντικό και διαφωτιστικό κλειδί, για να κατανοήσουμε σε  τι ακριβώς συνίσταται η Θεία Αποκάλυψη, και ποιες είναι οι προσωπικές εκτιμήσεις.

 

Άλλα σχετικά άρθρα μας: Λέει η Αγία Γραφή ότι τα ζώα δημιουργήθηκαν φυτοφάγα; <> Πατερικά λάθη για την προαδαμιαία κτίση <> Κανίβαλοι Νεάντερταλ και Αντεσέσορ