Σε ποια Δημιουργική Ημέρα πλάσθηκε η Εύα;

Πώς γίνεται να πλάσθηκε η Εύα στην 7η ημέρα κατάπαυσης τού Θεού, αφού ο Θεός είχε ήδη παύσει να δημιουργεί;

Ένα εύλογο ερώτημα, που όπως όλα τα λογικά ερωτήματα, χρειάζεται μία απάντηση.

.

α) Το φαινομενικό παράδοξο τής δημιουργίας τής Εύας

Έχουμε ήδη αναφέρει κατ' επανάληψιν στις σχετικές μας μελέτες, ότι η Εύα δημιουργήθηκε κατ' ευθείαν στην 7η Δημιουργική ημέρα, εντός τού Παραδείσου, μια και ο Παράδεισος, ήταν ο τόπος στον οποίο ο Αδάμ και η Εύα βρίσκονταν στην Κατάπαυση τού Θεού, ενώ πορεύονταν στο δρόμο τού καθ' ομοίωσιν. Έχουμε εξηγήσει πώς η 7η Δημιουργική ΑΝΕΣΠΕΡΗ ημέρα, είναι ο αιώνας τών αγίων, στον οποίο οι άγιοι τού Θεού βιώνουν την εν Πνεύματι Ζωή τού Θεού και σήμερα, μεταμορφούμενοι "από δόξης εις δόξαν" (Β΄ Κορινθίους 3/γ: 18).

Έχουμε εξηγήσει, πώς η 7η Ανέσπερη Ημέρα Κατάπαυσης τού Θεού και τών αγίων, δεν ακολουθεί γραμμικά τις έξι προηγούμενες Δημιουργικές Ημέρες, αλλά τέμνει Σταυρικά την 6η Δημιουργική ημέρα, βιούμενη είτε ως Κατάπαυση, είτε ως Λειτουργικός χρόνος και ότι αν κάποιος εκ τών αγίων εκπέσει από την Κατάπαυση τού Θεού, βρίσκεται και πάλι στην 6η Δημιουργική ημέρα τής φθοράς, όπως ο Αδάμ και η Εύα, που με την αμαρτία τους έπεσαν στην 6η Δημιουργική ημέρα.

Στο σημείο όμως αυτό, τίθεται ένα φαινομενικό παράδοξο:

Στη Γένεση διαβάζουμε: "Και συνετέλεσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη έκτη τα έργα αυτού, α εποίησε, και κατέπαυσε τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού, ων εποίησε" (Γένεσις 2/β: 2).

Επομένως ο Θεός τελειώνει ΟΛΑ του τα έργα στο τέλος της 6ης Δημιουργικής Ημέρας και η κατάπαυση από ΠΑΝΤΩΝ των έργων Του ισχύει στην κατάσταση της 7ης Ημέρας.

Αν δεχτούμε ότι η Εύα δημιουργήθηκε την 7η Ημέρα (εφόσον η κατάσταση τού Παραδείσου στην Εδέμ βρισκόταν στην 7η Ημέρα κατάπαυσης τού Θεού), πώς έγινε αυτό εφόσον ο Θεός τελείωσε ΟΛΑ του τα έργα στην 6η Ημέρα; Δηλαδή εάν δεχτούμε ότι ζούμε ακόμα στην 6η Δημιουργική Ημέρα κατά την οποία ο Θεός ακόμα δεν κατέπαυσε από τα έργα του, ΕΝΤΟΣ όμως του Παραδείσου εφόσον έχουμε κατάπαυση, πώς γίνεται να πλάθει εκεί μετά την Εύα; Δεν είναι και αυτή κτίσμα τού Θεού;

β) Η διαφορά τής 7ης από την 8η ημέρα

Για να γίνει κατανοητή η απάντηση, θα ξεκινήσουμε από μία διαφοροποίηση: Από τη διαφοροποίηση τής 7ης από την 8η ημέρα.

Τόσο η 7η όσο και η 8η ημέρα, είναι ΑΝΕΣΠΕΡΕΣ. Είναι δηλαδή ημέρες που δεν τελειώνουν, όπως τελειώνουν οι προηγούμενες 6 Δημιουργικές ημέρες. Και όπως η 7η είναι παράλληλη με την 6η, έτσι και η 8η, η οποία ξεκινάει για τους ανθρώπους από την Ανάσταση τών Νεκρών κατά τον Μέλλοντα Αιώνα (και εγκαινιάζεται τότε), ξεκινάει κατά το οριστικό τέλος τής 6ης και βαίνει παράλληλα με την 7η στην αιωνιότητα.

Ποια είναι η διαφορά τής 7ης από την 8η ημέρα;

Η διαφορά τους είναι ότι η 7η ημέρα σχετίζεται με την Πνευματική τελειοποίηση τού ανθρώπου, ακόμα και όσο υπάρχει η 6η Δημιουργική ημέρα, ενώ η 8η, συμπεριλαμβάνει την αφθαρτοποίηση ΚΑΙ τών αναστημένων σωμάτων, κατά τον Μέλλοντα αιώνα, όταν πλέον η 6η Δημιουργική ημέρα ολοκληρωθεί και παρέλθει.

Η 8η ημέρα λοιπόν, είναι κατάσταση τού όλου ανθρώπου και όλης τής αφθαρτοποιημένης κτίσεως κατά τον Μέλλοντα Αιώνα, ενώ η 7η ημέρα είναι κατάσταση μόνο τής Πνευματικής πορείας τού ανθρώπου προς το καθ' ομοίωσιν.

Η δε 6η Δημιουργική ημέρα, είναι ΣΑΡΚΙΚΗ και ΦΘΑΡΤΗ!

γ) Η σχέση τής Εύας με την 6η και με την 7η Δημιουργική ημέρα

Μετά λοιπόν από την παραπάνω επεξήγηση, είμαστε πλέον σε θέση να καταλάβουμε την απάντηση στο ερώτημα που θέσαμε για την Εύα.

Αφού έχουμε παράλληλα τις δύο ημέρες, (6η και 7η), και η μεν 6η αναφέρεται στην υλική δημιουργία, ενώ η 7η στην Πνευματική πρόοδο τών αγίων προς το καθ' ομοίωσιν και αφού η 7η ημέρα ΔΕΝ έχει σχέση με την φθαρτή κτίση και την κτίση τών σωμάτων, έχουμε το εξής σχήμα:

Όταν μιλάμε για τη δημιουργία της Εύας, μιλάμε για τη ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ της κατασκευή. Άρα όντως εντάσσεται και αυτή η κατασκευή στην 6^η Δημιουργική ημέρα. Και έτσι λύνεται το ερώτημα: «Πώς την έπλασε αφού αναπαύθηκε;».

Όταν όμως μιλάμε για την «καθ’ ομοίωσιν» δημιουργία της, μιλάμε για την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ της κατάσταση, η οποία εντάσσεται εντός της 7ης ημέρας των αγίων! Γι’ αυτό διαχωρίζεται από την 6η Δημιουργική Ημέρα!

Έχουμε λοιπόν την Εύα να μετέχει και της 6ης και της 7ης ημέρας (όπως και ο Αδάμ).  Στην 6η (ως υλική δημιουργία «κατ’ εικόνα»), στην δε 7η ως πνευματική (καθ’ ομοίωσιν)!

Έτσι λύνεται και το ερώτημα: «Γιατί ο Αδάμ και η Εύα εμφανίζονται αποκομμένοι από την υπόλοιπη ανθρωπότητα, σαν να δημιουργήθηκαν εκείνη τη στιγμή χωρίς γονείς;»

Και η απάντηση σε αυτό, είναι ότι στην δεύτερη ανθρωπολογική διήγηση της Γενέσεως στο δεύτερο κεφάλαιό της, ο λόγος γίνεται ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΑ για την 7η ημέρα της Κατάπαυσης και όχι για τη σωματική κατασκευή τών πρωτοπλάστων! Και εκεί το Άγιο Πνεύμα δόθηκε (για πρώτη φορά), μόνο στους δύο τους! Μόνο οι δύο τους ήταν σε αυτή την παραδείσια 7η ημέρα Κατάπαυσης!

Αυτό βέβαια, σε καμιά περίπτωση δεν κλονίζει το επιχείρημα, ότι η Εύα πλάσθηκε στον Παράδεισο, εντός τής 7ης ημέρας. Γιατί όντως η Εύα από την αρχή της ζωής της, είχε το Άγιο Πνεύμα ως «καθ’ ομοίωσιν» δημιουργία. Δεν βίωσε τις συνθήκες τής 6ης Δημιουργικής ημέρας από την αρχή της ζωής της, όπως οι άλλοι άνθρωποι. Γι’ αυτό και δεν εντάσσεται εξ αρχής στο: «κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτούς». Επειδή αυτή ήταν ΚΑΙ «καθ’ ομοίωσιν».

Όταν λέμε ότι η Εύα πλάσθηκε εντός τής 7ης ημέρας, εννοούμε το ότι δεν βίωσε από την αρχή τής ζωής της την κατάσταση τής φθοράς που βίωναν οι άλλοι προ αυτής άνθρωποι, οι εκτός τής Εδέμ. Δεν εννοούμε ότι ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ δεν ανήκε (δημιουργικά) στην 6η ημέρα! Γιατί ναι, βιολογικά, ήταν και αυτή πλασμένη στην 6η ημέρα. Ως ΠΛΗΡΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗ όμως, πλασμένη ΚΑΙ ΚΑΘ' ΟΜΟΙΩΣΙΝ, ήταν τέκνο τής 7ης ημέρας τών αγίων, ως τη στιγμή που αμάρτησε! Κάτι που ως τότε δεν το είχε καμία άλλη γυναίκα και κανένας άνδρας εκτός από τον Αδάμ.

Μας λένε σαφώς οι άγιοι τής Εκκλησίας, ότι η Εύα αν δεν είχε αμαρτήσει και δεν είχε εκπέσει από το καθ' ομοίωσιν προς το κατ' εικόνα, ποτέ δεν θα είχε σεξουαλική επαφή με τον Αδάμ και όπως υπονοείται από τη Γένεση, ποτέ δεν θα γεννούσε τα παιδιά της με πόνους, όπως οι άλλες γυναίκες. Όμως η ευλογία τού Θεού προς τους ανθρώπους τής 6ης Δημιουργικής ημέρας ήταν "αυξάνεστε και πληθύνεστε"! Και σε αυτή την ευλογία, δεν εντάσσεται η αρχική α-σεξουαλικότητα τών δύο πρωτοπλάστων. Επειδή οι άνθρωποι αυξάνουν και πληθύνονται δια τής σεξουαλικής ένωσης. Αλλά τα λόγια αυτά απευθύνονται στους ΜΟΝΟ κατ' εικόνα πλασθέντες ανθρώπους, που αναπαράγονταν και γέμιζαν τη γη, εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια ήδη, ΠΡΙΝ ο Θεός φέρει σε ύπαρξη τον Αδάμ και την Εύα, τους δύο καθ' ομοίωσιν πρωτοπλάστους.

Το: «άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς, κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτούς», δεν μπορεί να αναφέρεται στην Εύα, πριν αυτή πέσει από το καθ' ομοίωσιν. Διαφορετικά δεν θα σταματούσε στο «κατ’ εικόνα» μόνο, αλλά θα συνέχιζε λέγοντας και ότι "καθ' ομοίωσιν Θεού εποίησεν αυτούς". Όμως αυτό το τελευταίο ΔΕΝ το λέει. Και αυτό είναι κάτι στο οποίο δεν μπορεί να απαντήσει ικανοποιητικά κανένας Δημιουργιστής, που δεν θέλει να παραδεχθεί την ύπαρξη ανθρώπων πλασμένων μόνο κατ' εικόνα, πριν από την Εύα.

Όταν όμως ο Αδάμ και η Εύα ξέπεσαν με την αμαρτία από την Κατάπαυση τού Θεού, ξέπεσαν επίσης από την 7η προς την 6η Δημιουργική ημέρα τής φθοράς, γι' αυτό και ο Θεός τους ξεκαθάρισε ότι η μεν Εύα θα γεννούσε με πόνους τα τέκνα της (όπως οι άλλοι άνθρωποι), ο δε Αδάμ, από την χαμένη Κατάπαυση, θα ίδρωνε να βγάζει το ψωμί του, σε έναν κόσμο φθοράς, (όπως οι άλλοι άνθρωποι τής 6ης ημέρας).

Ο Θεός εξαγγέλλει την ευλογία του προς τους ανθρώπους τής 6ης Δημιουργικής ημέρας, όμως δημιουργώντας την Εύα, δεν έχει στο σκοπό Του και την Εύα ως μέρος τής ημέρας αυτής, παρά ΜΟΝΟ ΠΡΟΝΟΗΤΙΚΑ, προγνωρίζοντας ο Θεός ότι κάποτε θα έπεφτε και θα γινόταν κι εκείνη μέρος τής φθαρτής εκείνης ημέρας.

Η ευλογία τού Θεού λοιπόν προς τους κατ' εικόνα Θεού πλασθέντες ανθρώπους τής 6ης Δημιουργικής ημέρας, δόθηκε πολύ πριν υπάρξει η Εύα και ΔΕΝ ειπώθηκαν σε αυτήν ειδικά, αλλά σε όλη την ανθρωπότητα. Η Εύα δημιουργημένη σε μια ενδιάμεση κατάσταση μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στην Εδέμ, κατά το μεν σώμα βεβαίως εντάσσεται στα εξαήμερα δημιουργικά έργα τού Θεού, κατά δε την αγιότητα όμως, ήταν "συμπολίτης τών αγίων" τής 7ης ημέρας, από την αρχή τής ζωής της, και μόνο μετά την αμαρτία βρέθηκε ψυχή τε και σώματι πεσμένη στην 6η ημέρα.

Ο καθ' ομοίωσιν τού Θεού πλασμένος άγιος, δεν είναι μόνο καθ' ομοίωσιν, αλλά είναι ΚΑΙ κατ' εικόνα. Γι' αυτό και παρά την πτώση τους, ο Αδάμ και η Εύα, εντάχθηκαν σε εκείνη την ευλογία τού Θεού προς τους κατ' εικόνα ανθρώπους τής 6ης ημέρας. Γι' αυτό και το σώμα τους δημιουργικά, εντάσσεται στη γενική δημιουργία τής 6ης ημέρας. Το δε πνεύμα τους, είναι "πνεύμα υιοθετημένων υιών του Θεού" και εντάσσεται στην 7η ημέρα Κατάπαυσης τών αγίων.

Η Γένεση όλα αυτά μάς τα δίνει σπερματικά, αναφέροντας μόνο ότι η Εύα πλάσθηκε στον Παράδεισο τής Εδέμ, χωρίς να διευκρινίζει αναλυτικά τα περί τής κατασκευής τού σώματός της και τα περί Καταπαύσεως τού πνεύματός της. Τα αφήνει για εμβάθυνση μόνο σε όσους διψούν να διεισδύσουν στα μεγαλεία τής δημιουργίας τού Θεού. Γι' αυτούς που δεν προσπερνούν τις λεπτομέρειες και τις φαινομενικές αντιφάσεις, αλλά που θέλουν να εισέρχονται σε βάθος στα γραφόμενα, εξηγώντας και την παραμικρή λεπτομέρεια. Και για τους ερευνητές τών μεγαλείων τού Θεού, ο Θεός έχει προνοήσει να υπάρχουν όλα όσα χρειάζονται για απαντήσεις, χορταίνοντας την πείνα τους για αλήθεια, κατά την επιθυμία τους να διδαχθούν.