Η Γεωργία έδωσε τις προϋποθέσεις ανάπτυξης

Για να επεκταθεί επαρκώς η γνώση τών ανακαλύψεων, χρειάζεται ένα σταθερό και μόνιμο πλαίσιο ανταλλαγής τεχνογνωσίας.

Μιλήσαμε για μεγάλες και αφετηριακές ανακαλύψεις του ανθρώπου, σαν την γραφή και τον τροχό. Αυτές οι ανακαλύψεις όμως, δεν θα ήταν δυνατόν να διαδοθούν ευρέως, (ούτε ίσως και να γίνουν), αν η ανθρωπότητα δεν είχε σταθερές βάσεις διαμονής. Και έτσι οδηγούμαστε στη Γεωργία, ως μια θεμελιώδη ανακάλυψη του ανθρώπου, που οδήγησε στις επόμενες.

.

Για να μπορέσει ο άνθρωπος να ανακαλύψει τη γραφή, και να τη διατηρήσει για τις επερχόμενες γενιές, χρειαζόταν ένα σταθερό πλαίσιο κατοίκησης, με έναν σταθερό και πολυάνθρωπο κοινωνικό ιστό. Έπρεπε οι κοινωνικές ανάγκες να γίνουν αρκετά σύνθετες, ώστε να τον οδηγήσουν στην ανακάλυψη αυτού του τρόπου καταγραφής συμφωνιών και παραδόσεων, που θα μπορούσαν να διασωθούν για τις μελλοντικές γενιές. Και μια σταθερή και πολυάνθρωπη κοινωνική δομή, προϋπέθετε μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες, και μόνιμο τρόπο κατοικίας.

Και στο θέμα αυτό λοιπόν, θα παραθέσουμε απόσπασμα από το περιοδικό Science Illustrated Νοεμβρίου 2006, Νο 20, σελ. 45, που ασχολείται με τις μεγάλες ανακαλύψεις του ανθρώπου, που επιτάχυναν τη ροή της ιστορίας, ώστε να εξιχνιάσουμε τους λόγους που επέτρεψαν στην ανθρώπινη τεχνολογία να ανθίσει τόσο όψιμα:

Η ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΠΟΛΕΙΣ

Επινοήθηκε: Τουλάχιστον 10.000 χρόνια π.Χ.
Ανθρώπινος πληθυσμός: 1-10 εκατομμύρια.
Σημασία: Η μόνιμη εγκατάσταση διευκόλυνε τη γέννηση και ανατροφή περισσοτέρων παιδιών.
 

Αν εξαιρέσει κανείς την τιθάσευση της φωτιάς, η γεωργία υπήρξε κατά πάσα πιθανότητα η πιο σημαντική καινοτομία στην ιστορία μας. Η καλλιέργεια της γης άνοιξε το δρόμο για την εκρηκτική ανάπτυξη του ανθρώπινου πληθυσμού.

Σε μια κοινωνία κυνηγών και τροφοσυλλεκτών υπάρχουν σοφή όρια για το πόσο παιδιά μπορεί να μεγαλώσει μια γυναίκα. Τα παιδιά πρέπει να μεταφέρονται από το ένα μέρος στο άλλο, σε μια αέναη αναζήτηση τροφής, νερού και καλού κλίματος, και έτσι τα άτομα που χρειάζονται βοήθεια δεν μπορεί να είναι πολλά. Σε μια αγροτική κοινωνία τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εκεί τα παιδιά μπορούν να συμβάλουν με την εργασία τους από αρκετά νεαρή ηλικία και μπορούν ακόμη να «στριμωχτούν» σε καλύτερες και σταθερότερες κατοικίες. Έναν αγρότη, που παραμένει στο ίδιο μέρος για χρόνια, τον συμφέρει να επενδύσει στην κατασκευή κτιρίων και εγκαταστάσεων - κάτι που δεν ισχύει για έναν κυνηγό, ο οποίος κατέχει, εν πολλοίς, μόνο ό,τι μπορεί να μεταφέρει.

Ταυτόχρονα, η αυξημένη παραγωγή τροφής ανά εργατοώρα απελευθέρωσε δυνάμεις, που μπορούσαν τώρα να αξιοποιηθούν σε εξειδικευμένες εργασίες, όπως π.χ. στην κατασκευή κεραμικών, ρούχων και εργαλείων ή στην επεξεργασία, τη μεταφορά και το εμπόριο αγροτικών προϊόντων. Χιλιάδες χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού, οι αγροτικές κοινωνίες γνώριζαν, μεταξύ άλλων, το πριόνι, τα σανδάλια, το ράψιμο των ρούχων, την παρασκευή μπίρας και τα συστήματα τεχνητής άρδευσης, τα οποία και έκαναν αποδοτικότερες τις καλλιέργειες.

Οι αρχαιότερες γνωστές αγροτικές κοινότητες εμφανίστηκαν εδώ και 10.000-12.000 χρόνια, μεταξύ άλλων στην κοιλάδα του Νείλου και στα όρη Ζάγκρος του Ιράν. Μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε για το πώς αντιλαμβάνονταν οι πρώτες γενιές αγροτών τη νέα τους ζωή, αλλά σίγουρο αυτή δε θα ήταν και πολύ ευχάριστη. Από εκεί που ζούσαν μια ελεύθερη ζωή, έπρεπε τώρα να συνηθίσουν να ζουν ισοβίως στο ίδιο μέρος και να κάνουν μια σκληρή, μονότονη εργασία. Επίσης, οι συνθήκες μιας αγροτικής κοινωνίας ευνοούσαν την εμφάνιση ασθενειών, εφόσον άνθρωποι και ζώα ζούσαν πολύ κοντά.

Αυτοί οι σπόροι ρυζιού από τη Νότια Κορέα έχουν ηλικία 15.000 ετών και είναι οι αρχαιότεροι σπόροι ρυζιού που έχουν βρεθεί.