Πόσο διαρκούσαν οι αρχαίες ημέρες και έτη

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα   Χρονολογήσεις

Ούτε οι ημέρες, ούτε τα έτη ήταν ίσα με τα σημερινά, στη διάρκεια της ιστορίας της γης

Το κτιστό, επειδή είναι εν χρόνω, είναι αλληλένδετο με την αλλοίωση και τη μεταβολή. Έτσι και η γη, στη διάρκεια της ιστορίας της έχει υποστεί πολλές αλλαγές. Κάποτε ήταν διαφορετική στη μορφή, στην ατμόσφαιρα, στο κλίμα, στην πολικότητα, ακόμα και στο μέγεθος των χρονικών της περιόδων!

.

Στο περιοδικό Science Illustrated Νο 19, Οκτωβρίου 2006, σελ. 10, το περιοδικό απαντώντας σε ερώτηση αναγνώστη, δίνει έναν πολύ κατατοπιστικό πίνακα, σχετικά με το μέγεθος που είχε η ημέρα και το έτος ακόμα, στη διάρκεια της ιστορίας της γης. Παράλληλα εξετάζει και την εξήγηση του φαινομένου αυτού, αλλά και τον τρόπο που είναι σήμερα δυνατόν, να αποδειχθεί μια τέτοια αλλαγή. Δείτε το ακόλουθο άρθρο, και στη συνέχεια θα εξετάσουμε τη σημασία του για το θέμα των χρονολογήσεων της επιστήμης:

Ήταν κάποτε η μέρα μικρότερη;

Ερώτηση: Αληθεύει πως οι ημέρες ήταν κάποτε μικρότερες, και, αν ναι, πόσο μικρότερες;

Απάντηση: Η περιστροφή της Γης βαθμιαία επιβραδύνεται, και συνεπώς οι ημέρες γίνονται όλο και μεγαλύτερες.

Η εξήγηση έγκειται στις Βαρυτικές αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στη Γη και τη Σελήνη, στις οποίες οφείλεται και η παλίρροια. Η Βαρυτική έλξη της Σελήνης είναι ισχυρότερη στην πλευρά της Γης που είναι πιο κοντά σ' αυτήν και ασθενέστερη στην αντιδιαμετρική της. Από αυτό προκύπτει κάποιο «εξόγκωμα» στην επιφάνεια της Γης.

Το φαινόμενο είναι πολύ πιο έντονο στους ωκεανούς παρά στο στερεό φλοιό, και το ονομάζουμε παλίρροια. Καθώς η ταχύτητα περιστροφής της Γης γύρω από τον άξονά της είναι μεγαλύτερη από εκείνη της Σελήνης γύρω από τη Γη, το "εξόγκωμα" δεν προλαβαίνει να παρακολουθήσει την κίνηση, και έτσι δημιουργούνται τριβές ανάμεσα στις υδάτινες μάζες και τον πυθμένα των θαλασσών, με συνέπεια την επιβράδυνση τής περιστροφής της Γης.

Αυτό θα μπορούσε να παρομοιαστεί με έναν παγοδρόμο που κρατά τα χέρια του ανοιχτά, μειώνοντας έτσι την ταχύτητα περιστροφής στην πιρουέτα του.

Οι δυνάμεις της παλίρροιας επιβραδύνουν αργά τη Γη, καθώς το υδάτινο «εξόγκωμα» δεν είναι πλήρως συντονισμένο με την περιστροφή της.

Η επίδραση αυτή δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η γήινη ημέρα μεγαλώνει περίπου δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου κάθε αιώνα. Η θεωρία περί μικρότερης ημέρας υποστηρίζεται επίσης από επιστρώσεις σε απολιθωμένα κοράλλια, οι οποίες αποδεικνύουν ότι κάποτε το έτος είχε περισσότερες ημέρες - άρα και μικρότερες. Όταν εμφανίστηκαν οι πολυκύτταροι οργανισμοί, πριν από 600 εκατομμύρια χρόνια, ο χρόνος είχε 423 ημέρες.

  

Τι σημαίνουν τα παραπάνω, για το σημαντικό ζήτημα της Δημιουργίας του Θεού;

α) Εάν υποθέσουμε ότι η Γένεση μιλούσε στην Αγία Γραφή για ένα τόσο κοντινό διάστημα 7.500 ετών από τη Δημιουργία, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι Δημιουργιστές, και όπως νόμιζαν ορισμένοι αρχαίοι άγιοι Πατέρες, τότε μια τέτοια ερμηνεία αδυνατεί να ερμηνεύσει τα ευρήματα, που αποδεικνύουν ότι όντως οι χρονικές περίοδοι ήταν στην αρχή της γης διαφορετικές.

β) Για τον ίδιο λόγο αποδεικνύεται άτοπος ο ισχυρισμός, ότι δήθεν οι Δημιουργικές ημέρες, ήταν 24άωρες! Αφού στην αρχή της γης, είχε άλλο μήκος η ημέρα. Πώς θα ήταν 24άωρες οι πρώτες ημέρες της Δημιουργίας;

γ) Οι παρατηρήσεις για τις μικρότερες ημέρες, και τα μεγαλύτερα έτη, βρίσκεται σε συμφωνία με την επιστημονική χρονολόγηση των δισεκατομμυρίων ετών της γης, σε αντίθεση με τη Δημιουργιστική εμμονή, για ένα σύμπαν δήθεν λίγων χιλιάδων ετών.

Το θέμα αυτό λοιπόν, αποτελεί μία ακόμα απόδειξη, ότι οι επιστημονικές χρονολογήσεις είναι έγκυρες, σε αντίθεση με τις εντελώς εξωπραγματικές χρονολογήσεις του Δημιουργισμού. Οι επιστρώσεις των κοραλλιών, είναι απόδειξη, ότι το έτος και η ημέρα, στην αρχή του σύμπαντος ήταν πολύ διαφορετικές περίοδοι από τις σημερινές. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τη γνώση των παλιρροϊκών δυνάμεων που επιδρούν στον πλανήτη μας, μας βεβαιώνουν, ότι οι χρονολογήσεις των επιστημόνων, είναι πράγματι αληθινές, και φυσικά αντίθετες από τις ερμηνείες του Δημιουργισμού.