Γιατί ο Αδάμ ονομάστηκε έτσι από τον Θεό; Εξελικτική Δημιουργία |
|||||||||||
Κεντρική Σελίδα | Αγία Γραφή | ||||||||||
Μπορεί σήμερα να συνηθίζουμε να ονομάζουμε τα παιδιά μας με το όνομα του παππού ή της γιαγιάς, όμως στην αρχαιότητα επέλεγαν όνομα σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του προσώπου που ονομάζεται. Και ποιο θα ήταν το καταλληλότερο όνομα για την υποστατική αρχή ενός χωμάτινου "θεού κατά χάριν"; Φυσικά: "Χωμάτινος"! . Η Αγία Γραφή λέει για τη Δημιουργία του ανθρώπου το εξής: "και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν" (Γένεσις 2: 7). Πρόκειται για το βασικότερο εδάφιο που παρανοούν οι Δημιουργιστές, και αρνούνται την εξέλιξη του ανθρώπου. Αλλά γι' αυτή την παρανόηση έχουμε μιλήσει σε άλλα άρθρα. Εδώ το θέμα μας είναι αυτή καθεαυτή η σύσταση του ανθρώπου, και το όνομα: "Αδάμ". Σύμφωνα με την Αγία Γραφή λοιπόν, η σύσταση του ανθρώπου είναι "το χώμα της γης", από τα χημικά στοιχεία της γης. Και βέβαια δεν έχει άδικο, και αυτό το γνωρίζουμε όλοι μας γιατί όλοι μας γνωρίζουμε τι γινόμαστε όταν πεθαίνουμε. Στην ακόλουθη εικόνα μπορείτε να το δείτε αυτό ξεκάθαρα, όπως έχουν μετρηθεί τα στοιχεία του σώματός μας από τους επιστήμονες:
Φυσικά ο Αδάμ δεν ήταν ο μοναδικός που πλάσθηκε από πηλό κατά την Αγία Γραφή. Ο κάθε ένας από εμάς, από χώμα είναι πλασμένος, και το Ίδιο Άγιο Πνεύμα τον σοφίζει ή τον Ζωοποιεί με το Άγιο Βάπτισμα. Στο βιβλίο του Ιώβ, ο Ελιού, άνθρωπος με μητέρα και πατέρα, λέει τα εξής λόγια, που παραπέμπουν στον Αδάμ, και στην όμοια κατασκευή του καθενός μας με αυτόν: "Πνεύμα θείον το ποιήσάν με, πνοή δε Παντοκράτορος η διδάσκουσά με. 5 εάν δύνη, δος μοι απόκρισιν προς ταύτα· υπόμεινον, στήθι κατ' εμέ και εγώ κατά σε. 6 εκ πηλού διήρτισαι συ ως και εγώ, εκ του αυτού διηρτίσμεθα" (Ιώβ 33: 4-6). Δεν είχε ο Ελιού μητέρα και πατέρα; Μήπως τα λόγια του σημαίνουν ότι πλάσθηκε κατ' ευθείαν από τον Θεό χωρίς γονείς; Αν όχι, γιατί τα ίδια αυτά λόγια, από κάποιους χρησιμοποιούνται για να μας πείσουν ότι ο Αδάμ δήθεν δεν είχε γονείς, και ότι δήθεν πλάσθηκε κατ' ευθείαν; Αν ο Αδάμ πλάσθηκε κατ' ευθείαν, επειδή η Γένεση μιλάει για πλάση του από πηλό και πνοή Θεού, ομοίως τότε και ο Ελιού πρέπει να πούμε ότι πλάσθηκε κατ' ευθείαν. Γι' αυτό η χρήση του χωρίου της Γένεσης, όπου ο Αδάμ πλάσθηκε από χώμα, ΔΕΝ σημαίνει ότι ο Αδάμ πλάσθηκε κατ' ευθείαν χωρίς γονείς. Σημαίνει μόνο ότι είναι χοϊκός, μέρος της κτίσης, και δυνάμει "θεός κατά χάριν", αλλά φτιαγμένος από χώμα. Μέρος της κτίσης, της οποίας καταστάθηκε Βασιλιάς και Ιερέας. Χώμα λοιπόν είμαστε, και απόγονοι ζώων. Και καμία αξία δεν θα είχαμε, αν ο Θεός δεν έθετε σ' εμάς το "κατ' εικόνα" Του, ώστε να μπορέσουμε να γίνουμε κι εμείς θεοί κατά χάριν, εν Χριστώ Ιησού. Επειδή είναι γραμμένο: "Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ (=χωμάτινος) από τη γη χοϊκός. Ο δεύτερος άνθρωπος ο Κύριος (Ιησούς Χριστός) από τον ουρανό. Ό,τι είδους είναι ο χοϊκός, τέτοιοι και οι χοϊκοί. Και ό,τι είδους ο Επουράνιος, τέτοιοι και οι επουράνιοι. Και όπως φορέσαμε την εικόνα του χοϊκού, θα φορέσουμε και την εικόνα του Επουράνιου" (Α΄ Κορινθίους 15: 47-49). |