Γιατί ο Αδάμ ονομάστηκε έτσι από τον Θεό;

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα   Αγία Γραφή

Το όνομα εκφράζει ιδιότητες του ονομαζόμενου. Γι' αυτό ο Θεός ονόμασε τον Αδάμ "Χοϊκό"

Μπορεί σήμερα να συνηθίζουμε να ονομάζουμε τα παιδιά μας με το όνομα του παππού ή της γιαγιάς, όμως στην αρχαιότητα επέλεγαν όνομα σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά του προσώπου που ονομάζεται. Και ποιο θα ήταν το καταλληλότερο όνομα για την υποστατική αρχή ενός χωμάτινου "θεού κατά χάριν"; Φυσικά: "Χωμάτινος"!

.

Η Αγία Γραφή λέει για τη Δημιουργία του ανθρώπου το εξής: "και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν" (Γένεσις 2: 7). Πρόκειται για το βασικότερο εδάφιο που παρανοούν οι Δημιουργιστές, και αρνούνται την εξέλιξη του ανθρώπου. Αλλά γι' αυτή την παρανόηση έχουμε μιλήσει σε άλλα άρθρα. Εδώ το θέμα μας είναι αυτή καθεαυτή η σύσταση του ανθρώπου, και το όνομα: "Αδάμ".

Σύμφωνα με την Αγία Γραφή λοιπόν, η σύσταση του ανθρώπου είναι "το χώμα της γης", από τα χημικά στοιχεία της γης. Και βέβαια δεν έχει άδικο, και αυτό το γνωρίζουμε όλοι μας γιατί όλοι μας γνωρίζουμε τι γινόμαστε όταν πεθαίνουμε.

Στην ακόλουθη εικόνα μπορείτε να το δείτε αυτό ξεκάθαρα, όπως έχουν μετρηθεί τα στοιχεία του σώματός μας από τους επιστήμονες:

 

Ο Αδάμ λοιπόν, έλαβε το όνομα αυτό από τον Θεό, ως "χωμάτινος" που ήταν, επειδή εκπροσωπούσε την ανθρωπότητα ολόκληρη, ως υποστατική αρχή της. Στο πρόσωπο του Αδάμ ο Θεός έβλεπε κάθε άνθρωπο, πλασμένο κατ' εικόνα του Θεού, με στόχο να γίνει όμοιος με τον Θεό, δηλαδή "καθ' ομοίωσιν". Να γίνει ένας "θεός κατά χάριν", ακολουθώντας την πορεία που ο Θεός υπέδειξε. Έφτιαξε λοιπόν ο Θεός έναν "δυνάμει" θεό από χώμα! Γι' αυτό τον ονόμασε "Χωμάτινο".

Η λέξη "αδάμ" στα Εβραϊκά που γράφτηκε η Αγία Γραφή, (αλλά και σε άλλες αρχαιότερες γλώσσες της Μεσοποταμίας), εκτός από "άνθρωπος", σημαίνει και "χωμάτινος". Η λέξη αυτή, είναι για τους ανθρώπους αυτών των γλωσσών, μια διαρκής υπόμνηση, ότι είμαστε "χώμα". Ότι όσο και να υπερηφανευόμαστε για τα επιτεύγματά μας, δεν παύουμε να είμαστε χώμα, και να επιστρέφουμε στο χώμα. "Γιατί χώμα είσαι, και στο χώμα θα επιστρέψεις" (Γένεσις 3: 19). Η υπέρβαση του θανάτου, επιτυγχάνεται μόνο δια της ενώσεώς μας με τον Ζωντανό Θεό, τον Ιησού Χριστό, εν τη Εκκλησία Του, ώστε να μετέχουμε της Ζωής Του, όπως ο Ίδιος είπε: "Όποιος δεν μείνει σ' εμένα ρίχτηκε έξω σαν το κλήμα και ξεράθηκε" (Ιωάννης 5: 6). "Όποιος πιστεύει σ' εμένα, και αν πεθάνει θα ζήσει" (Ιωάννης 15:6).

 

Περισσότερο από το 99% του σώματός μας αποτελείται από μόλις 10 στοιχεία, κυρίως από υδρογόνο και οξυγόνο υπό μορφήν νερού. Περιέχουμε άνθρακα για να γεμίσουμε δύο σακκιά κάρβουνο, σίδηρο για να φτιάξουμε δύο μεγάλα καρφιά, και θείο για να φτιάξουμε πολλά κουτιά σπίρτα. Η εικόνα και οι πληροφορίες λήφθηκαν από το περιοδικό "Science Illustrated" No 15 Ιουνίου 2006 σελ. 15.

Φυσικά ο Αδάμ δεν ήταν ο μοναδικός που πλάσθηκε από πηλό κατά την Αγία Γραφή. Ο κάθε ένας από εμάς, από χώμα είναι πλασμένος, και το Ίδιο Άγιο Πνεύμα τον σοφίζει ή τον Ζωοποιεί με το Άγιο Βάπτισμα.

Στο βιβλίο του Ιώβ, ο Ελιού, άνθρωπος με μητέρα και πατέρα, λέει τα εξής λόγια, που παραπέμπουν στον Αδάμ, και στην όμοια κατασκευή του καθενός μας με αυτόν:

"Πνεύμα θείον το ποιήσάν με, πνοή δε Παντοκράτορος η διδάσκουσά με. 5 εάν δύνη, δος μοι απόκρισιν προς ταύτα· υπόμεινον, στήθι κατ' εμέ και εγώ κατά σε. 6 εκ πηλού διήρτισαι συ ως και εγώ, εκ του αυτού διηρτίσμεθα" (Ιώβ 33: 4-6).

Δεν είχε ο Ελιού μητέρα και πατέρα; Μήπως τα λόγια του σημαίνουν ότι πλάσθηκε κατ' ευθείαν από τον Θεό χωρίς γονείς; Αν όχι, γιατί τα ίδια αυτά λόγια, από κάποιους χρησιμοποιούνται για να μας πείσουν ότι ο Αδάμ δήθεν δεν είχε γονείς, και ότι δήθεν πλάσθηκε κατ' ευθείαν; Αν ο Αδάμ πλάσθηκε κατ' ευθείαν, επειδή η Γένεση μιλάει για πλάση του από πηλό και πνοή Θεού, ομοίως τότε και ο Ελιού πρέπει να πούμε ότι πλάσθηκε κατ' ευθείαν.

Γι' αυτό η χρήση του χωρίου της Γένεσης, όπου ο Αδάμ πλάσθηκε από χώμα, ΔΕΝ σημαίνει ότι ο Αδάμ πλάσθηκε κατ' ευθείαν χωρίς γονείς. Σημαίνει μόνο ότι είναι χοϊκός, μέρος της κτίσης, και δυνάμει "θεός κατά χάριν", αλλά φτιαγμένος από χώμα. Μέρος της κτίσης, της οποίας καταστάθηκε Βασιλιάς και Ιερέας.

Χώμα λοιπόν είμαστε, και απόγονοι ζώων. Και καμία αξία δεν θα είχαμε, αν ο Θεός δεν έθετε σ' εμάς το "κατ' εικόνα" Του, ώστε να μπορέσουμε να γίνουμε κι εμείς θεοί κατά χάριν, εν Χριστώ Ιησού. Επειδή είναι γραμμένο:

"Ο πρώτος άνθρωπος Αδάμ (=χωμάτινος) από τη γη χοϊκός. Ο δεύτερος άνθρωπος ο Κύριος (Ιησούς Χριστός) από τον ουρανό. Ό,τι είδους είναι ο χοϊκός, τέτοιοι και οι χοϊκοί. Και ό,τι είδους ο Επουράνιος, τέτοιοι και οι επουράνιοι. Και όπως φορέσαμε την εικόνα του χοϊκού, θα φορέσουμε και την εικόνα του Επουράνιου" (Α΄ Κορινθίους 15: 47-49).