Τι είναι η... "Φύση";

Η Δομή είναι; Ο Θεός; Ή μήπως ένα "τζίνι"; Μάλλον είναι το "σοφιστικό" καταφύγιο του αθεϊσμού...

Τι εννοεί ένας Διαφωτιστής ή ένας Άθεος όταν λέει ότι όλα τα έφτιαξε η "Φύση";

.

Σύντομος ορισμός: Εκείνο το άψυχο και απρόσωπο πράγμα, που (αντί για τον Θεό) σχεδιάζει, δημιουργεί, προνοεί, φροντίζει, ρυθμίζει, επινοεί (κλπ) τα πάντα!

Εννοούν: Ότι τα πάντα έχουν γίνει τυχαία, χωρίς τη βούληση ενός νοήμονος όντος.

Υπονοούν: Ότι η πίστη στον Θεό είναι κάτι που στερείται λογικής βάσεως.

Αποκρύπτουν:

1. Ότι κάτι απρόσωπο, σαν την τυφλή "φύση", δεν είναι δυνατόν να νομοθετεί, να σχεδιάζει, να προνοεί (κλπ), τέτοια θαυμαστά πράγματα, που ακόμα και εμείς οι νοήμονες άνθρωποι δεν μπορούμε να φτιάξουμε μετά από αιώνες επιστημονικής έρευνας.

2. Ότι η πρώτη αιτία της κτιστής και ενδοσυμπαντικής φύσης, δεν μπορεί παρά να είναι ΕΞΩ από την ίδια αυτή φύση, συνεπώς δεν δίνουν καμία απάντηση ως προς το θεμελιώδες ερώτημα της δημιουργίας του κόσμου.

3. Ότι ακόμα και με βάση τα μαθηματικά, η πιθανότητα να συμβούν όλα αυτά τυχαία, είναι εκθετικά μικρότερη από 10⁵⁰ δύναμη, ένα όριο που κατά τους Μαθηματικούς, οτιδήποτε έχει μικρότερη πιθανότητα να συμβεί, δεν είναι δυνατόν να συμβεί ποτέ, όσος χρόνος και αν του δοθεί!

Φανερώνουν:

1. Τον παραλογισμό τους, όταν αποδίδουν σε κάτι ανόητο, δημιουργική ευφυία και ενέργειες που προϋποθέτουν νόηση.

2. Την ΕΥΠΙΣΤΙΑ τους, όταν είναι πρόθυμοι ΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΙΗΣΟΥΝ στην πράξη κάτι ανόητο και απρόσωπο, προκειμένου να μην παραδεχθούν τον Θεό! Φανερώνουν έτσι, ότι ο δήθεν "ορθολογιστής" άθεος, είναι πρόθυμος να πιστέψει σε οποιοδήποτε παραλογισμό, προκειμένου να αρνηθεί την ύπαρξη του Θεού.

3. Τη μυθοπλαστική τους φαντασία, που θυμίζει παραμυθάκι για παιδιά: Π.χ.: "Η φύση σχεδίασε το σώμα της γάτας με τέτοια ελαστικότητα, που να μη σκοτώνεται όταν πέφτει από μεγάλα ύψη". Όπως λέμε: ("Τότε, είπε το βουνό στον Λαστιχούλη: -Γίνε άτρωτος! Και εκείνος αμέσως έγινε ελαστικός, και μπορούσε να πέφτει από μεγάλα ύψη χωρίς να σκοτώνεται...")

4. Τη συγγένειά τους με τον Παγανισμό, όταν και οι δύο προσωποποιούν και ΘΕΟΠΟΙΟΥΝ στην πράξη την κτίση, αντί για τον Κτίστη.

Πραγματική σημασία της λέξης: Η απρόσωπη και ΑΝΟΗΤΗ κτίση, που δεν είναι δυνατόν, ούτε να σχεδιάσει, ούτε να δημιουργήσει, ούτε καν να υπάρξει, αν δεν την καλέσει σε ύπαρξη, και δεν τη νομοθετήσει μια ΝΟΗΣΗ.

Σκοπός της λέξης:

1. Να βρουν οι άθεοι άλλοθι για να αρνηθούν τον Θεό, βάζοντας στη θέση του κάτι άλλο, και προσδίδοντάς του τα χαρακτηριστικά της Δημιουργικής νόησης.

2. Να πείσουν τους εύπιστους εαυτούς τους, ότι υπάρχει κάποιο "λογικό" καταφύγιο για να ξεφύγουν από το γεγονός της ύπαρξης του Θεού, προς Τον οποίο κάποτε θα δώσουν λόγο...

.

Άλλα σχετικά άρθρα μας: 12 εσφαλμένα σημεία συμφωνίας Αθεϊσμού και Δημιουργισμού <> Ανορθολογικά αθεϊστικά επιχειρήματα <> Η συγγραφική ασυνέπεια των άθεων εξελικτών