Πάγος μαρτυράει το κλίμα των τελευταίων 400.000 ετών

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα   Χρονολογήσεις

Ένα "μακαρόνι" αρχαίου πάγου, κρατάει φυλαγμένη την ατμόσφαιρα του παρελθόντος

Με όλο και πληρέστερο αρχαίο για το αρχαίο κλίμα, είναι πλέον προσιτό στους επιστήμονες να γνωρίζουν τις συνθήκες του παρελθόντος.

.

Σε παλαιότερο άρθρο, έχουμε δείξει πώς από μία στήλη αρχαίου πάγου, έχει ανακαλυφθεί το κλίμα που επικρατούσε πριν από 900.000 χρόνια. Στο παρόν άρθρο, θα παρουσιάσουμε ένα απόσπασμα από σχετικό άρθρο του περιοδικού Scientific American του Οκτωβρίου 2004, σελ. 77:

Τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια, το κλίμα της Γης ταλαντεύθηκε κατ' επανάληψη ανάμεσα σε εποχές παγετώνων και ενδιάμεσες θερμές μεσοπαγετώδεις περιόδους. Το παγετωνικό κάλυμμα της Ανταρκτικής «διαφυλάσσει» θερμοκρασιακές καταγραφές για πολύ περισσότερα από τα τελευταία 400.000 χρόνια, αφού, με εξαίρεση τις παράκτιες παρυφές του, διέφυγε την τήξη ακόμα και κατά τις θερμότερες μεσοπαγετώδεις περιόδους.

Από τις καταγραφές αυτές [βλ. παραπάνω πλαίσιο] φαίνεται ότι η τρέχουσα μεσοπαγετώδης περίοδος, το Ολόκαινο, που ως τώρα έχει διανύσει περίπου 12.000 έτη, είναι ήδη προχωρημένης ηλικίας. Οι φυσικές χιλιετηριδικές κλιματικές διακυμάνσεις συνδέονται με τις βραδείες μεταβολές της τροχιάς της Γης —οι οποίες οφείλονται στις παρέλξεις των υπόλοιπων πλανητών, κυρίως του Δία και του Κρόνου (διότι είναι οι βαρύτεροι) και της Αφροδίτης (διότι πλησιάζει τόσο κοντά στη Γη). Οι διαταραχές αυτές ελάχιστα επηρεάζουν την ποσότητα της ετήσιας μέσης ηλιακής ενέργειας που προσπίπτει στη Γη, μεταβάλλουν όμως τη γεωγραφική και εποχική κατανομή της εισερχόμενης ηλιακής ενέργειας (της έντασης της ηλιακής ακτινοβολίας) μέχρι και 20%. Οι μεταβολές αυτές επηρεάζουν, για μακρές περιόδους, την ανάπτυξη και την τήξη των παγετωνικών καλυμμάτων.

Οι μεταβολές της ηλιακής ακτινοβολίας και του κλίματος επηρεάζουν επίσης τη δέσμευση και την απελευθέρωση διοξειδίου του άνθρακα και μεθανίου από τα φυτά, το έδαφος και τους ωκεανούς. Οι κλιματολόγοι βρίσκονται ακόμα στο στάδιο ανάπτυξης ποσοτικών μεθόδων κατανόησης των μηχανισμών με τους οποίους οι ωκεανοί και η ξηρά απελευθερώνουν διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο καθώς η Γη θερμαίνεται• τα παλαιοκλιματολογικά δεδομένα όμως αναδεικνύονται ήδη σε ανεκτίμητο θησαυρό πληροφοριών. Η βαθύτερη και σημαντικότερη συνεισφορά στη γνώση που παρέχουν οι κλιματικές ταλαντώσεις των εποχών παγετώνων είναι ότι προσφέρουν ένα εμπειρικό μέτρο της ευαισθησίας του κλίματος.

Η σύσταση της ατμόσφαιρας κατά την εποχή των παγετώνων είναι γνωστή με ακρίβεια χάρις στις φυσαλίδες αέρα που εγκλωβίστηκαν (εξαιτίας των ετήσιων χιονοπτώσεων) κατά τη δημιουργία των παγετωνικών καλυμμάτων και αναρίθμητων ορεινών παγετώνων.
 

Τι βλέπουμε λοιπόν στο ανωτέρω άρθρο; Πέραν του ότι έχουμε έναν αξιόπιστο και σαφή τρόπο να διαπιστώσουμε το κλίμα του παρελθόντος, είναι πολύ σημαντικό το ότι οι διαπιστώσεις αυτές, αποδεικνύεται ότι είναι ΣΥΜΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΜΕΝΕΣ από την αστρονομική παρατήρηση του ρυθμού με τον οποίο ταλαντώνεται η γη, σε διάστημα εκατοντάδων χιλιάδων ετών!

Η συμφωνία αυτή, δίνει άλλη μία ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ότι η χρονολόγηση των επιστημόνων, είναι σωστή, και ότι οι Δημιουργιστές εκείνοι που εμμένουν στη "νεαρή γη", βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου.