"...τού Αδάμ, του Θεού". Σε τι καλύπτει έναν Δημιουργιστή;

Η έλλειψη κριτικής σκέψης σε συνδυασμό με την προκατάληψη, οδηγεί κάποιους Δημιουργιστές σε ατελείωτα λογικά άλματα και πλάνες!

"Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται", λέει μια παροιμία. Έτσι και οι Δημιουργιστές, ελλείψει αληθινών αποδείξεων και σοβαρών επιχειρημάτων, πείθονται στην πλάνη τους στηριζόμενοι σε εντελώς ανυπόστατα "επιχειρήματα", γεμάτα από λογικά άλματα και απροσεξίες.

.

Το συγκεκριμένο Δημιουργιστικό "επιχείρημα" με το οποίο θα ασχοληθούμε σε αυτό το άρθρο, το έθεσε ένας Δημιουργιστής ως εξής: "Η παράθεση του κατά Λουκάν τμήματος περί γενεαλογίας του Χριστού μας "... τού Αδαμ τού Χριστού..." φαίνεται πολύ ισχυρή θέση, με ΚΑΛΥΠΤΕΙ απόλυτα". Ένα επιχείρημα που έσπευσε να το διαδώσει σε περισσότερα τού ενός μπλογκ, παρουσιάζοντας ένα δήθεν "απροκατάληπτο" πρόσωπο, ανθρώπου που εξετάζει και πείθεται από "ισχυρές θέσεις".

Το δικό μας ερώτημα λοιπόν επ' αυτού, είναι: "Δηλαδή, τι ακριβώς λέει το εν λόγω χωρίο τού Λουκά, όσον αφορά την προέλευση τού Αδάμ;" Σε τι ακριβώς "καλύπτει" αυτό το χωρίο έναν Δημιουργιστή;

Παρά την αστειότητα τού επιχειρήματος αυτού λοιπόν, θα ασχοληθούμε μαζί του, μια και δεν είναι σοβαρότερο από ΟΛΑ τα άλλα Δημιουργιστικά "επιχειρήματα"! Και αυτό το ερώτημα θα εξετάσουμε, όχι με την Δημιουργιστική προχειρότητα, αλλά πάνω σε στέρεα συμπεράσματα.

α) Τι λέει ακριβώς το χωρίο με τις γενεαλογίες τού Λουκά

Ας δούμε πρώτα απ' όλα, τι ακριβώς λέει το εν λόγω χωρίο τού Λουκά, και στη συνέχεια θα το μελετήσουμε:

"Και αυτός ην ο Ιησούς ωσεί ετών τριάκοντα αρχόμενος, ων, ως ενομίζετο, υιός Ιωσήφ, τού Ηλί, 24 τού Ματθάν, τού Λευϊ, τού Μελχί, τού Ιωαννά, τού Ιωσήφ, 25 τού Ματταθίου, τού Αμώς, τού Ναούμ, τού Εσλίμ, τού Ναγγαί, 26 τού Μαάθ, τού Ματταθίου, τού Σεμεΰ, τού Ιωσήφ, τού Ιωδά, 27 τού Ιωαννάν, τού Ρησά, τού Ζοροβάβελ, τού Σαλαθιήλ, τού Νηρί, 28 τού Μελχί, τού Αδδί, τού Κωσάμ, τού Ελμωδάμ, τού Ήρ, 29 τού Ιωσή, τού Ελιέζερ, τού Ιωρείμ, τού Ματθάτ, τού Λευϊ, 30 τού Συμεών, τού Ιούδα, τού Ιωσήφ, τού Ιωνά, τού Ελιακείμ, 31 τού Μελεά, τού Μαϊνάν, τού Ματταθά, τού Νάθαν, τού Δαυϊδ, 32 τού Ιεσσαί, τού Ωβήδ, τού Βοόζ, τού Σαλμών, τού Ναασσών, 33 τού Αμιναδάβ, τού Αράμ, τού Ιωράμ, τού Εσρώμ, τού Φαρές, τού Ιούδα, 34 τού Ιακώβ, τού Ισαάκ, τού Αβραάμ, τού Θάρα, τού Ναχώρ, 35 τού Σερούχ, τού Ραγαύ, τού Φάλεκ, τού Έβερ, τού Σαλά, 36 τού Καϊνάν, τού Αρφαξάδ, τού Σημ, τού Νώε, τού Λάμεχ, 37 τού Μαθουσάλα, τού Ενώχ, τού Ιάρεδ, τού Μαλελεήλ, τού Καϊνάν, 38 τού Ενώς, τού Σηθ, τού Αδάμ, τού Θεού" (Λουκάς 3/γ: 23-38).

Για την ακρίβεια λοιπόν, δεν λέει το χωρίο: "τού Αδάμ, τού Χριστού", όπως το έγραψε εκ παραδρομής ο Δημιουργιστής φίλος μας, αλλά "τού Αδάμ, τού Θεού". Και περιέχει μία γενεαλογία προσώπων, από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, ως τον Αδάμ και τον Θεό.

β) Τι προσπαθούν να "αποδείξουν" με αυτό το χωρίο ορισμένοι Δημιουργιστές;

Τη γενεαλογία αυτή λοιπόν, την χρησιμοποιούν ορισμένοι Δημιουργιστές, για να "αποδείξουν" ότι ο Αδάμ πλάσθηκε ΚΑΤ' ΕΥΘΕΙΑΝ από τον Θεό και δεν είχε ανθρώπινους γονείς, όπως με πολλούς τρόπους έχουμε αποδείξει ότι είχε, σε αυτό τον ιστότοπο. Η "ισχυρή" τους θέση, είναι προφανώς ότι αφού ο Αδάμ εμφανίζεται να έχει άμεση προέλευση από τον Θεό, άρα δεν γεννήθηκε από γονείς!

Λέει όμως κάτι τέτοιο το χωρίο; Ας το δούμε πιο προσεκτικά!

γ) Τι λέει ο Λουκάς για την προέλευση τών προσώπων τής γενεαλογίας τού Χριστού;

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν να "εξιχνιάσουμε" το νόημα τής γενεαλογίας τού Λουκά, χωρίς Δημιουργιστικές ερμηνευτικές "χοντράδες". Ας δούμε ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΣΧΕΣΗ έχουν μεταξύ τους τα πρόσωπα τών γενεαλογιών, ώστε να εξάγουμε συμπεράσματα και για το είδος τής σχέσης Αδάμ και Θεού, που θα μπορούσε να υπονοείται από τη γενεαλογία τού Λουκά:

1) Καταγόταν ο Ιησούς από τον Ιωσήφ;

Μία πρώτη διαπίστωση, είναι ότι η γενεαλογία τού Λουκά, αναφέρεται στους προγόνους ΤΟΥ ΙΩΣΗΦ, ο οποίος ΔΕΝ ήταν όχι άμεσος, αλλά ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΠΡΟΓΟΝΟΣ τού Κυρίου Ιησού Χριστού! Μάλιστα γράφει: "αυτός ην ο Ιησούς ωσεί ετών τριάκοντα αρχόμενος, ων, ως ενομίζετο, υιός Ιωσήφ, τού Ηλί, 24 τού Ματθάν...". Δηλαδή, αν η γεναλογία αυτή, ήταν απόδειξη ότι ο Αδάμ δήθεν κατάγεται άμεσα από τον Θεό, θα έπρεπε παράλληλα να θεωρήσουμε, ότι ο Ιησούς επίσης κατάγεται άμεσα από τον Ιωσήφ! Δηλαδή θα ήταν άρνηση αυτής τής ίδιας τής Θεότητας τού Θεανθρώπου Ιησού Χριστού! Σε τέτοιους δρόμους οδηγούν οι Δημιουργιστικές παρερμηνείες!

Όμως ο Λουκάς φροντίζει να μας ξεκαθαρίσει, ότι ΔΕΝ ήταν ο Ιησούς γιος τού Ιωσήφ, αλλά ήταν "ως ενομίζετο, υιός Ιωσήφ"! Και συνεχίζει η γενεαλογία να μας δίνει τους προγόνους τού Ιωσήφ, μια και στην εποχή εκείνη, ήταν αδιανόητο να γεναλογηθούν γυναίκες, αλλά οι άνδρες γενεαλογούντο, και στην προκειμένη περίπτωση ο Ιωσήφ! Άλλωστε γνωρίζουμε καλά, ότι οι γονείς τής Παναγίας ήταν ο Ιωακείμ και η Άννα και όχι ο Ηλί που παρουσιάζει εδώ ο Λουκάς, ως πατέρα τού Ιωσήφ.

Ήδη δηλαδή από την πρώτη μας παρατήρηση, το "ισχυρό επιχείρημα" που "καλύπτει" ορισμένους Δημιουργιστές, έχει πάει περίπατο! Γιατί αφού η Γενεαλογία αυτή, ΔΕΝ δείχνει την άμεση προέλευση τού Χριστού από τον Ιωσήφ, κατά όμοιο τρόπο, θα ήταν παράλογος όποιος ισχυριζόταν ότι δείχνει κατ' ανάγκην άμεση προέλευση τού Αδάμ από τον Θεό, χωρίς γονείς!

Όμως μόλις αρχίσαμε! Υπάρχουν ακόμα πολλά λογικά άλματα τών παρερμηνευτών τού Δημιουργισμού σε αυτή τη γενεαλογία!

2) Κατά Νόμον Γενεαλογία

Μία δεύτερη διαπίστωση που μπορούμε να κάνουμε, είναι ότι η γενεαλογία τού Χριστού κατά τον Λουκά, είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ από τη γενεαλογία του, όπως μας την παρουσιάζει ο Ματθαίος! Στον Ματθαίο τα πρόσωπα τών προπατόρων τού Χριστού αλλάζουν!

Στη συνέχεια παραθέτουμε τη διαφορετική γενεαλογία τού Ματθαίου:

"Βίβλος γενέσεως Ιησού Χριστού, υιού Δαυϊδ, υιού Αβραάμ. 2 Αβραάμ εγέννησε τον Ισαάκ, Ισαάκ δε εγέννησε τον Ιακώβ, Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιούδαν και τους αδελφούς αυτού, 3 Ιούδας δε εγέννησε τον Φαρές και τον Ζαρά εκ της Θάμαρ, Φαρές δε εγέννησε τον Εσρώμ, Εσρώμ δε εγέννησε τον Αράμ, 4 Αράμ δε εγέννησε τον Αμιναδάβ, Αμιναδάβ δε εγέννησε τον Ναασσών, Ναασσών δε εγέννησε τον Σαλμών, 5 Σαλμών δε εγέννησε τον Βοόζ εκ της Ραχάβ, Βοόζ δε εγέννησε τον’Ωβήδ εκ της Ρουθ,’Ωβήδ δε εγέννησε τον Ιεσσαί, 6 Ιεσσαί δε εγέννησε τον Δαυϊδ τον βασιλέα. Δαυϊδ δε ο βασιλεύς εγέννησε τον Σολομώντα εκ της του Ουρίου, 7 Σολομών δε εγέννησε τον Ροβοάμ, Ροβοάμ δε εγέννησε τον Αβιά, Αβιά δε εγέννησε τον Ασά, 8 Ασά δε εγέννησε τον Ιωσαφάτ, Ιωσαφάτ δε εγέννησε τον Ιωράμ, Ιωράμ δε εγέννησε τον Οζίαν, 9 Οζίας δε εγέννησε τον Ιωάθαμ, Ιωάθαμ δε εγέννησε τον Άχαζ, Άχαζ δε εγέννησε τον Εζεκίαν, 10 Εζεκίας δε εγέννησε τον Μανασσή, Μανασσής δε εγέννησε τον Αμών, Αμών δε εγέννησε τον Ιωσίαν, 11 Ιωσίας δε εγέννησε τον Ιεχονίαν και τους αδελφούς αυτού επί της μετοικεσίας Βαβυλώνος. 12 Μετά δε την μετοικεσίαν Βαβυλώνος Ιεχονίας εγέννησε τον Σαλαθιήλ, Σαλαθιήλ δε εγέννησε τον Ζοροβάβελ, 13 Ζοροβάβελ δε εγέννησε τον Αβιούδ, Αβιούδ δε εγέννησε τον Ελιακείμ, Ελιακείμ δε εγέννησε τον Αζώρ, 14 Αζώρ δε εγέννησε τον Σαδώκ, Σαδώκ δε εγέννησε τον Αχείμ, Αχείμ δε εγέννησε τον Ελιούδ, 15 Ελιούδ δε εγέννησε τον Ελεάζαρ, Ελεάζαρ δε εγέννησε τον Ματθάν, Ματθάν δε εγέννησε τον Ιακώβ, 16 Ιακώβ δε εγέννησε τον Ιωσήφ τον άνδρα Μαρίας, εξ ης εγεννήθη Ιησούς ο λεγόμενος Χριστός" (Ματθαίος 1/α: 1-16).

Εκπληκτικό! Εδώ έχουμε στον άλλο Ευαγγελιστή, μία άλλη, ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΕΝΕΑΛΟΓΙΑ για τον Κύριο Ιησού Χριστό! Και εδώ πάλι έχουμε τη γενεαλογία τού Ιωσήφ, (από τον οποίο ΔΕΝ προήλθε ο Χριστός, για να μην ξεχνιόμαστε), μόνο που εδώ ο Ιωσήφ είναι γιος τού Ιακώβ, και ΟΧΙ τού Ηλί, που μας λέει ο Λουκάς! Τι συμβαίνει λοιπόν;

Υπενθυμίζουμε, ότι δεν πρόκειται ούτε εδώ για γενεαλογία τής Παναγίας, όχι μόνο επειδή γενεαλογίες γυναικών ήταν ανύπαρκτες τότε, όχι μόνο επειδή το λέει σαφώς, ότι και εδώ πρόκειται για γενεαλογία τού Ιωσήφ, αλλά και επειδή γνωρίζουμε ότι οι γονείς τής Παναγίας ήταν ο Ιωακείμ και η Άννα!

Έχουμε λοιπόν δύο διαφορετικές γενεαλογίες τού Ιωσήφ, από τις οποίες ΔΕΝ καταγόταν ο Χριστός! Πώς λοιπόν, μπορεί οποιοσδήποτε Δημιουργιστής, να θεωρήσει οποιαδήποτε από αυτές τις γενεαλογίες, ως δήθεν "ισχυρή θέση" ότι ο Αδάμ κατάγεται άμεσα από τον Θεό χωρίς να έχει γονείς;

Επίσης, (για να προλάβουμε μερικούς πονηρά σκεπτόμενους Δημιουργιστές), ξεκαθαρίζουμε ότι οι δύο αυτές γενεαλογίες, ΔΕΝ περιλαμβάνουν τα ίδια πρόσωπα με δήθεν διαφορετικά ονόματα. Γιατί εκτός από διαφορετικά ονόματα, έχουν και διαφορετικό αριθμό προσώπων! Έτσι έχουμε στη μεν γενεαλογία τού Λουκά 42 προγόνους από τον Ιωσήφ μέχρι τον Δαυίδ, στη δε γενεαλογία τού Ματθαίου, έχουμε μόνο 28 προγόνους ως τον Δαυίδ!

Ακόμα δηλαδή και στην περίπτωση που εξετάζαμε την πονηριά τής υπόθεσης διαφορετικών ονομάτων για τα ίδια πρόσωπα στις δύο γενεαλογίες, τότε πάλι θα είχαμε διαφορετικό αριθμό προγόνων, κάτι που θα σήμαινε ότι οι γενεαλογίες ΔΕΝ μιλούν κατ' ανάγκην για ΑΜΕΣΟΥΣ προγόνους, αλλά θα μπορούσαν να παρεμβάλλονται πρόσωπα που δεν αναφέρονται! Κάτι τέτοιο όμως και πάλι χαλάει τα σχέδια τών Δημιουργιστών, που θέλουν τη γενεαλογία τού Λουκά ως απόδειξη τής ΑΜΕΣΗΣ προέλευσης τού Αδάμ από τον Θεό, χωρίς άλλους προγονικούς "κρίκους".

Προσέξτε επίσης, ότι στη γενεαλογία τού Ματθαίου, ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται "υιός Δαυίδ", κάτι που σημαίνει ότι οι γενεαλογίες ΔΕΝ μιλάνε κατ' ανάγκην για άμεσους προγόνους, αλλά θα μπορούσαν να παρεμβάλλονται μεταξύ τών δύο κρίκων, και άλλα πρόσωπα που δεν αναφέρονται!

Τέλος, αν και δεν μας απασχολεί άμεσα σε αυτή τη διαπίστωση, λέμε ότι η διαφορά τών δύο γενεαλογιών, οφείλεται στους "ανδραδελφικούς γάμους" που προβλέπονταν από τον Μωσαϊκό Νόμο:

"Εάν δε κατοικώσιν αδελφοί επί το αυτό και αποθάνη εις εξ αυτών, σπέρμα δε μη ή αυτω, ουκ έσται η γυνή του τεθνηκότος έξω ανδρί μη εγγίζοντι· ο αδελφός του ανδρός αυτής εισελεύσεται προς αυτήν και λήψεται αυτήν εαυτω γυναίκα και συνοικήσει αυτη. 6 και έσται το παιδίον, ό εάν τέκη, κατασταθήσεται εκ του ονόματος του τετελευτηκότος, και ουκ εξαλειφθήσεται το όνομα αυτού εξ Ισραήλ. 7 εάν δε μη βούληται ο άνθρωπος λαβείν την γυναίκα του αδελφού αυτού, και αναβήσεται η γυνή επί την πύλην επί την γερουσίαν και ερεί· ου θέλει ο αδελφός του ανδρός μου αναστήσαι το όνομα του αδελφού αυτού εν Ισραήλ, ουκ ηθέλησεν ο αδελφός του ανδρός μου. 8 και καλέσουσιν αυτόν η γερουσία της πόλεως αυτού και ερούσιν αυτω, και στάς είπη· ου βούλομαι λαβείν αυτήν· 9 και προσελθούσα η γυνή του αδελφού αυτού έναντι της γερουσίας και υπολύσει το υπόδημα αυτού το εν από του ποδός αυτού και εμπτύσεται κατά πρόσωπον αυτού και αποκριθείσα ερεί· ούτω ποιήσουσι τω ανθρώπω, ος ουκ οικοδομήσει τον οίκον του αδελφού αυτού εν Ισραήλ· 10 και κληθήσεται το όνομα αυτού εν Ισραήλ Οίκος του υπολυθέντος το υπόδημα" (Δευτερονόμιο 25/κε΄ 5-10). Εκεί όταν κάποιος πέθαινε άτεκνος, ο κοντινότερος συγγενής του, ΟΦΕΙΛΕ να παντρευτεί την γυναίκα του, και να της «αναστήσει σπέρμα» (Δες για παράδειγμα Ρουθ 4/δ΄ 9 – 12, πώς ο Βοόζ έκανε παιδί με τη Ρουθ, και το σπέρμα ανήκε στον Μααλών που πέθανε. Και αυτός ήταν πρόγονος του Ιωσήφ).

Το ίδιο συμβαίνει και εδώ με τις γενεαλογίες τού Ιωσήφ. Ο ένας Ευαγγελιστής χρησιμοποιεί την καταγωγή του Ιωσήφ με βάση τους φυσικούς πατέρες της γενεαλογίας, και ο άλλος Ευαγγελιστής, με βάση τους ανδραδελφικούς γάμους, καθώς ο Ιωσήφ ήταν τέκνο ανδραδεφικού γάμου, και κάποιος συγγενής ανέστησε σπέρμα στον αποθανώντα πατέρα του. Κατά τον ίδιο τρόπο και ο Ιησούς, θεωρείτο βάσει του Μωσαϊκού Νόμου «όπως ενομίζετο» τέκνο του Ιωσήφ, και είχε όλα τα δικαιώματα της γενεαλογίας του Ιωσήφ από τον βασιλιά Δαυίδ, ενώ ήταν «Υιός Θεού».

Ουσιαστικά δηλαδή, οι γενεαλογίες, όχι μόνο ΔΕΝ αποδεικνύουν την ΑΜΕΣΗ καταγωγή κάποιου από κάποιον άλλον, αλλά ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ! Αποδεικνύουν ότι μπορεί κάποιος που ΔΕΝ κατάγεται άμεσα από κάποιον άλλον, να αναφέρεται ως απόγονός του, με ΝΟΜΙΚΗ βάση, και όχι βάσει πραγματικής ΑΜΕΣΗΣ προέλευσης από αυτόν! Γι' αυτό ο Χριστός αναφέρεται "τού Ιωσήφ", ή επίσης "Υιός Δαυίδ", ή ο Ιωσήφ, αναφέρεται τόσο ως υιός τού Ηλί, όσο και ως υιός τού Ιακώβ!

Κατά τον ίδιο τρόπο, η φράση τού Λουκά: "τού Αδάμ, τού Θεού", δεν σημαίνει κατ' ανάγκην άμεση προέλευση, όπως θέλουν οι Δημιουργιστές!

Όμως δυστυχώς γι' αυτούς, ακόμα δεν τελειώσαμε! Η "ισχυρή θέση" τού επιχειρήματός τους, έχει ακόμα πολλές τρύπες!

3) Τα ονόματα που λείπουν

Ας κάνουμε τη χάρη στους Δημιουργιστές, να υποθέσουμε ότι δεν είχαμε δύο διαφορετικές γενεαλογίες με διαφορετικά πρόσωπα, ότι δεν είχαμε διαφορετικό αριθμό προσώπων σε κάθε γενεαλογία, ότι ο Χριστός καταγόταν άμεσα από τον Ιωσήφ (άπαγε τής βλασφημίας! Υπόθεση κάνουμε για χάρη τους!), ότι ο Χριστός δεν αναφερόταν "Υιός Δαυίδ", ότι δεν υπήρχε θέμα ανδραδελφικού γάμου, και ότι ο Λουκάς, έγραφε πραγματικά τα ονόματα πρόγονο σε απόγονο, από τον Χριστό ως τον Αδάμ και τον Θεό.

Και πάλι όμως, η "ισχυρή θέση" τών Δημιουργιστών, θα είχε ακόμα κι άλλα προβλήματα!

Στη Γένεση στο 5ο κεφάλαιο, υπάρχει μια ακόμα γενεαλογία από Αδάμ ως Νώε. Εκεί παρατηρούμε το παράδοξο, ότι η συντριπτική πλειοψηφία τών "προπατόρων", γεννούν τα παιδιά τους σε ηλικία 131 ετών! Και όπως έχουμε δείξει στη σχετική μας μελέτη, ο μόνος (γνωστός σ' εμάς) τρόπος, για να εξηγηθεί αυτό το παράδοξο, είναι να συμπεράνουμε ότι οι κρίκοι τής γενεαλογίας αυτής, ΔΕΝ είναι από πατέρα σε γιο, αλλά από πρόγονο σε απόγονο, και ότι απλώς έχει γίνει διαίρεση τών ετών, δια τών υπαρχόντων ονομάτων, για να βγαίνει το πραγματικό σύνολο τών ετών τής κάθε περιόδου. Γι' αυτό και η διαίρεση βγάζει για όλους σχεδόν, 131 χρόνια κατά μέσο όρο όταν γεννούν. (Λες και δεν μπορούσαν να γεννήσουν σε άλλη ηλικία!)

Επειδή λοιπόν ο Λουκάς, στα αρχαιότερα ονόματα που αναφέρει, χρησιμοποιεί αυτήν ακριβώς τη γενεαλογία τής Γένεσης, είναι επόμενο να συμπεράνουμε, ότι ΔΕΝ αναφέρεται σε ΑΜΕΣΗ καταγωγή από πατέρα σε γιο, αλλά ότι υπάρχουν και ονόματα ενδιάμεσα που ΔΕΝ αναφέρονται γιατί χάθηκαν με τους αιώνες σε μια εποχή που οι άνθρωποι δεν ήξεραν να γράφουν.

Αν λοιπόν οι Δημιουργιστές θέλουν να επιμείνουν ότι το "τού Αδάμ, τού Θεού" τού Λουκά, αναφέρεται σε άμεση προέλευση τού Αδάμ από τον Θεό, οφείλουν να μας εξηγήσουν για ποιο λόγο στη γενεαλογία τής Γενέσεως, από την οποία παραθέτει ο Λουκάς, γεννούν όλοι τους σχεδόν, σε ηλικία 130 ετών!

Όμως ακόμα δεν τελειώσαμε!

4) Γέννημα ή κτίσμα;

Σκεφθείτε ακόμα το εξής: Στη γενεαλογία αναφέρονται γονείς σαρκικοί, που ο ένας γεννάει τον άλλο, φθάνοντας ως τον Αδάμ. Όμως στην περίπτωση τού Αδάμ, ΔΕΝ μπορεί να μιλάμε για σαρκική γέννησή του από τον Θεό! Ο Αδάμ ΔΕΝ είναι κατά φύσιν γιος τού Θεού, αλλά μόνο ΚΑΤΑ ΧΑΡΙΝ θα μπορούσε κάποιος να τον αναφέρει "γιο τού Θεού", κατά Υιοθεσίαν, όπως σήμερα οι Χριστιανοί, κατά Υιοθεσίαν αποκαλούνται (κατά Χάριν) γιοι τού Θεού. (Και κανένας Χριστιανός δεν κατάγεται απ' ευθείας από τον Θεό χωρίς γονείς!)

Ο Θεός έχει ΜΟΝΟ έναν κατά φύσιν Υιό, τον Κύριο Ιησού Χριστό. Ο δε Αδάμ είναι ΚΤΙΣΜΑ τού Θεού και όχι αληθινός Του γιος. Είναι ΠΛΑΣΜΕΝΟΣ και ΟΧΙ ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΣ από τον Θεό!

Αφού λοιπόν ο Αδάμ διαφοροποιείται από τους άλλους τής γενεαλογίας, πώς θα μπορούσε η καταγωγή τών άλλων, (ακόμα και αν ήταν πραγματικά βιολογικές άμεσες γεννήσεις), να αποτελεί επαρκή λόγο, ώστε να δογματίσει κάποιος την άμεση καταγωγή τού Αδάμ από τον Θεό;

Μήπως ως κτίσματα, δεν έχουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ την προέλευσή μας από τον Θεό; Παρ' όλα αυτά, έχουμε γονείς! Κατά τον ίδιο τρόπο που και ο Αδάμ είχε γονείς, αν και ως Πνευματικά Υιοθετημένος κατά Χάριν γιος τού Θεού, αναφέρεται ως "τού Θεού". Κατά τον ίδιο τρόπο που και ο Κύριος Ιησούς Χριστός, αναφέρεται ΚΑΤΑ ΝΟΜΟΝ ως υιός Ιωσήφ, ενώ στην πραγματικότητα δεν καταγόταν καν από αυτόν! Πόσο μάλλον, θα αναφερόταν "γιος του Θεού" ο Αδάμ, που ΚΑΤΑΓΟΤΑΝ από τον Θεό, όχι φυσικά ως γέννημα, αλλά ως κτίσμα!

Και όταν λέμε "ως κτίσμα", μιλάμε φυσικά για τον ίδιο τρόπο που καταγόμαστε ΟΛΟΙ ΜΑΣ από τον Θεό, όπως και ο Ελιού, τα λόγια τού οποίου μας διασώζει η Αγία Γραφή στον Ιώβ 33: 4-6: "πνεύμα θείον το ποιήσάν με, πνοή δε Παντοκράτορος η διδάσκουσά με. 5 εάν δύνη, δος μοι απόκρισιν προς ταύτα· υπόμεινον, στήθι κατ ‘ εμέ και εγώ κατά σε. 6 εκ πηλού διήρτισαι συ ως και εγώ, εκ του αυτού διηρτίσμεθα".

Ο Ελιού, αν και είχε μάνα και πατέρα όπως όλοι μας, δηλώνει σαφώς την προέλευσή του από τον Θεό, από πηλό όπως και ο Αδάμ! Όπως ο Ελιού είχε μάνα και πατέρα, και παρ' όλα αυτά καταγόταν από τον Θεό, από πηλό, κατά τον ίδιο τρόπο και ο Αδάμ, αν και καταγόταν ως κτίσμα από τον Θεό, (όπως όλοι μας), είχε και αυτός μάνα και πατέρα (όπως όλοι μας). Η γενεαλογία τού Λουκά όμως καταλήγει στον Αδάμ, επειδή ο Αδάμ ήταν Ο ΠΡΩΤΟΣ ΥΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑ ΧΑΡΙΝ ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και απ' αυτόν αρχίζει ο Θεός το σχέδιο τής σωτηρίας Του.

δ) Συμπέρασμα

Συνεπώς, αφού η γενεαλογία τού Λουκά ΔΕΝ μιλάει για κατ' ευθείαν προέλευση, (αφού ο Χριστός δεν προήλθε από τον Ιωσήφ), δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως "ισχυρή θέση" τών Δημιουργιστών, περί μιας δήθεν "άμεσης" καταγωγής τού Αδάμ από τον Θεό, χωρίς την παρεμβολή προγόνων.

Θυμηθείτε! οι Δημιουργιστές αυτοί, πείθονται και "καλύπτονται" για την άμεση προέλευση τού Αδάμ από τον Θεό, από μία γενεαλογία η οποία βάζει στους προγόνους τού Χριστού τον Ιωσήφ που ΔΕΝ ήταν καν πρόγονός Του, που περιέχει κατά νόμον προγόνους, με βάση τον ανδραδελφικό γάμο, και όχι την αληθινή βιολογική τους προέλευση, και που "πηδάει" ονόματα, επειδή αυτά ξεχάσθηκαν με τους αιώνες!

Όταν τέτοια αστεία επιχειρήματα "καλύπτουν" ορισμένους ανθρώπους ως "ισχυρές θέσεις", αντιλαμβανόμαστε τη δυσκολία αντίληψης που έχουν μερικοί άνθρωποι να κάνουν έστω και στοιχειώδεις συνειρμούς, ώστε να τους συμπαθάμε για την αδυναμία τους να δεχθούν την πραγματικότητα τών προαδαμιαίων ανθρώπων.