Μία εισαγωγή σε Δημιουργιστικό βιβλίο του π. Ιωάννη Κωστώφ

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα   Δημιουργισμός

Δεν αρκεί να εντοπίζεις τις ελλείψεις των άλλων. Πρέπει να μπορείς να εντοπίσεις και τις δικές σου, και να τις διορθώνεις!

Από τις εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας, (δυστυχώς) εκδόθηκε και ένα βιβλίο που δεν συνάδει με την Ορθόδοξη πίστη, η οποία είναι φορέας αληθείας και ορθής σκέψης. Επειδή το βιβλίο αυτό επηρεάζει πλήθος συγχριστιανών μας, οδηγώντας τους σε λάθος αντιλήψεις, με άλλα λόγια επειδή το βιβλίο αυτό γράφθηκε και δημοσιεύθηκε από Ορθοδόξους και επηρεάζει Ορθοδόξους Χριστιανούς κυρίως, αλλά και επειδή για τον λόγο αυτό εκθέτει την πίστη μας, θα ασχοληθούμε στην ιστοσελίδα αυτή με επισταμένο και αναλυτικό τρόπο στο εν λόγω βιβλίο. Σκοπεύουμε να ξεψαχνίσουμε και να κριτικάρουμε όλα τα επιχειρήματά του ένα προς ένα!

.

Προλεγόμενα

Ο λόγος περί του βιβλίου "Συμβολή στην τελετή λήξεως της θεωρίας της Εξελίξεως" του π. Ιωάννου Κωστώφ, Φυσικού, και στα χέρια μας έχουμε τη Β΄ Έκδοση, του 1996, που εκδόθηκε από τις εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας. Πρόκειται για ένα δημιουργιστικό βιβλίο, που σκοπεύει να αναιρέσει την επιστημονική θεωρία της Εξελίξεως!

Από μόνη της μια τέτοια ενέργεια, η οποία μάλιστα εντάσσεται στις εκδόσεις της Αποστολικής Διακονίας, είναι κάτι παραπάνω από άστοχη, να γίνεται από Ορθοδόξους Χριστιανούς. Όχι μόνο επειδή η θεωρία της Εξέλιξης είναι επιστημονική θεωρία, και ΔΕΝ συγκρούεται πουθενά με τη Χριστιανική πίστη, όχι μόνο επειδή η Αγία Γραφή ΜΑΣ ΠΡΟΪΔΕΑΖΕΙ για την ορθότητα της θεωρίας της Εξέλιξης, αλλά κυρίως επειδή η θεωρία της Εξέλιξης είναι μια ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ επιστημονική θεωρία!

Βεβαίως να πούμε ότι η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε το 1988, δηλαδή στα "όρια" της εποχής που η θεωρία της Εξέλιξης, θεωρούμε ότι πλέον αποδείχθηκε ξεκάθαρα. Αυτό δίνει ένα ελαφρυντικό στην Α΄ έκδοση αυτού του βιβλίου, αλλά όχι στη Β΄!

Σε αυτό το άρθρο, θα κάνουμε έναν πρώτο σχολιασμό του βιβλίου, συνολικά, και κυρίως θα σχολιάσουμε την εισαγωγή του, ώστε ο αναγνώστης να προϊδεαστεί, τόσο για το βιβλίο, όσο και για το τι πραγματεύεται, κυρίως όμως για ΤΑ ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΛΟΓΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ που το βιβλίο αυτό περιέχει, στην προσπάθειά του, να αποδείξει μια ΑΠΟΨΗ, εκ των προτέρων δεδομένη, και όχι εξαγόμενη από λογική και συνεκτική σκέψη. Σε επόμενα άρθρα, σκοπεύουμε να αναλύσουμε ολόκληρο το βιβλίο, με ένα προς ένα τα επιχειρήματά του, και να αναδείξουμε αυτά που αξίζουν, (τα οποία είναι πολλά), αλλά παράλληλα να αναιρέσουμε όσα δεν συνάδουν να υπάρχουν μεταξύ Ορθοδόξων Χριστιανών, δηλαδή εν μέσω της Εκκλησίας της Αλήθειας. Και αυτός είναι ο λόγος που ασχολούμαστε ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ με τα Ορθόδοξα βιβλία. Γιατί οι Προτεστάντες έχουν γεμίσει τον κόσμο με σχετικά συγγράμματα. Αλλά αυτά είναι πταίσματα σε σύγκριση με τις δογματικές τους κακοδοξίες. Για έναν Ορθόδοξο όμως, ως φορέα της αληθείας, δεν είναι επιτρεπτό να γίνεται χρήση αντι-επιστημονικών συγγραμμάτων, αν μη τι άλλο, για να μη γίνει αιτία σκανδαλισμού ανθρώπων που θα χάσουν την πίστη εξ αιτίας του!

Με κάθε σεβασμό λοιπόν στον π. Ιωάννη Κωστώφ ως Ορθοδόξου ιερέως και Φυσικού επιστήμονος, προτιθέμαστε να του δείξουμε τα σφάλματα του βιβλίου του, με όλη μας την αγάπη για την κατά τα άλλα θεάρεστη και εποικοδομητική διακονία του στην Εκκλησία, χωρίς να ξεχνάμε ότι κι εμείς οι ίδιοι υπήρξαμε κάποτε Δημιουργιστές, και πέφταμε στα ίδια αυτά λάθη, από έλλειψη πληροφόρησης, ή από ασυναίσθητες δογματικές ψυχολογικές αναγκαιότητες. Θέλουμε λοιπόν τα όσα θα γράψουμε σε αυτό και στα μελλοντικά μας άρθρα για το εν λόγω βιβλίο, να θεωρηθούν καρπός αγάπης, και να μας συγχωρεθούν τυχόν "σκληρές" εκφράσεις, που κατ' ανάγκην ίσως προκύψουν στη ροή του αναιρετικού μας λόγου, ως ρητορικές εκφράσεις, και ΟΧΙ ως εκφράσεις υποτίμησης ή ασέβειας προς τον σεβαστό και αγαπητό μας ιερέα π. Ιωάννη.

 

Ερμηνείες δεδομενων με λογικά άλματα

Ξεκινάμε λοιπόν από τη συνολική παρουσία του βιβλίου. Είναι ένα καλοφτιαγμένο βιβλίο, ΜΕ ΠΟΛΥ ΧΙΟΥΜΟΡ, από την πρώτη ως την τελευταία του σελίδα. Αυτό κάνει την ανάγνωσή του ευχάριστη και εύληπτη. Παράλληλα, διανθίζεται από χρήσιμα σχέδια και διαγράμματα, για την κατανόηση διαφόρων ζητημάτων περί της Εξελικτικής διαδικασίας.

Αλλά ας προχωρήσουμε στην Εισαγωγή του:

Στην Εισαγωγή του, (σελίδες 7-10), ο π. Ιωάννης Κωστώφ, κάνει ήδη εξ αρχής μια ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΗ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ: Κάνει διάκριση μεταξύ των δεδομένων, και ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ των δεδομένων αυτών. Και ξεκαθαρίζει ότι η ερμηνεία των δεδομένων, δεν είναι δυνατόν να περιέχει περισσότερα στοιχεία από αυτά που δίνουν τα ίδια τα δεδομένα! Για παράδειγμα, ένα μαύρο πρόβατο που βλέπει κάποιος στη Σκωτία, ΔΕΝ πρέπει να τον οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι δήθεν "όλα τα πρόβατα στη Σκωτία είναι μαύρα", ούτε καν ότι "μερικά πρόβατα στη Σκωτία είναι μαύρα". Αλλά θα πρέπει να εμμείνει στην παρατήρηση, ότι "στη Σκωτία, υπάρχει τουλάχιστον ένα πρόβατο, που τουλάχιστον η μία μεριά του που είδαμε είναι μαύρη"! Εξαιρετικό παράδειγμα, και καταπληκτική λογική προϋπόθεση, την οποία προσυπογράφουμε και επαυξάνουμε.

Παράλληλα όμως παρατηρούμε, ότι αυτή ακριβώς τη σημαντική λογική προϋπόθεση που θέτει εξ' αρχής στο βιβλίο του ο π. Ιωάννης Κωστώφ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΚΑΤΑΦΟΡΑ σε ολόκληρο το βιβλίο του, πλείστες φορές, όπως θα δείξουμε στη συνέχεια, (και σε αυτό το άρθρο, και σε μελλοντικά). Εδώ να πούμε μόνο αυτό: Το να καταρρίπτεις την ΑΘΕΪΣΤΙΚΗ θεωρία της Εξέλιξης, και να λες ότι κατέρριψες τη θεωρία της Εξέλιξης ΣΥΝΟΛΙΚΑ, είναι αυτό ακριβώς το ατόπημα που ο ίδιος καταδικάζει! Αν αποδείξεις ότι η Εξέλιξη δεν είναι δυνατόν να γίνει τυχαία, ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι η Εξέλιξη δεν έγινε κατευθυνόμενα! Η κατάρριψη της Αθεϊστικής Εξέλιξης, δεν συνεπάγεται σε καμία περίπτωση, κατάρριψη της Εξελικτικής Δημιουργίας!

Πολύ σωστά συμπεραίνει ο π. Ιωάννης, ότι είναι λάθος να θεμελιώνονται (υπονοεί από τους άθεους Εξελικτές), συμπεράσματα του υπερφυσικού χώρου, πάνω σε δεδομένα του φυσικού χώρου, "όπου ισχύουν άλλοι νόμοι και άλλα κριτήρια". Παράλληλα όμως, είναι επίσης λάθος, να στηρίζει συμπεράσματα του φυσικού χώρου ο ίδιος ο π. Κωστώφ, πάνω σε δεδομένα του υπερ-φυσικού χώρου! Γιατί ο π. Κωστώφ, ξεκινάει από ΔΕΔΟΜΕΝΗ άρνηση της Εξέλιξης, επειδή πιστεύει ότι αντιτίθεται στα Χριστιανικά δόγματα, και αυτό του στρεβλώνει την αντίληψη, και τον οδηγεί σε λογικά άλματα, προκειμένου να βγάλει την Εξέλιξη λάθος! Το ίδιο το βιβλίο του, είναι απόδειξη αυτού του ατοπήματος που ο ίδιος κάνει!

 

Η χρησιμότητα μιας θεωρίας, η επιστημονικότητα και οι διαφωνίες

Συνεχίζοντας τις λογικές βάσεις της εισαγωγής του βιβλίου του, ο π. Ιωάννης διαχωρίζει επίσης πολύ σωστά, ότι άλλο πράγμα είναι η χρησιμότητα ή η επιστημονικότητα, ή η αρτιότητα εξήγησης των δεδομένων μιας θεωρίας, και άλλο πράγμα είναι το αν συνέβη πραγματικά! Αλλά στη συνέχεια μας διαβεβαιώνει ότι στο βιβλίο του θα αποδείξει πως η Εξέλιξη απλώς δεν συνέβη. Κάτι βεβαίως που κι εμείς διαβεβαιώνουμε ότι θα το αντικρούσουμε στο σχετικό σημείο του βιβλίου του που θα συναντήσουμε αυτό τον ισχυρισμό!

Καθώς προχωράει την εισαγωγή του στη σελίδα 9, αναφέρει ότι η θεωρία της Εξέλιξης "μειονεκτεί στον ερμηνευτικό τομέα με το πλήθος των αντιτιθεμένων απόψεων", και αυτό το αναφέρει ως ένδειξη του ότι ποτέ δεν συνέβη. Εμείς θα συμφωνήσουμε με το πρώτο σκέλος, γιατί είναι γνωστό ότι υπάρχουν αυτές οι διαφωνίες. Για σκεφθείτε όμως: Πόσες διαφωνίες υπάρχουν για τη Χριστιανική πίστη, (για το κάθε δόγμα της κυριολεκτικά), μεταξύ των διαφόρων χριστεπώνυμων ομάδων! Ο Ίδιος ο Ιησούς Χριστός, αναφέρεται στην Αγία Γραφή ως "σημείον αντιλεγόμενον"! Μήπως άραγε αυτό σημαίνει ότι ο Ιησούς δεν είναι ο Θεός, ή ότι η Χριστιανική πίστη είναι μια αστήρικτη σοφιστεία; Ως Χριστιανός ο π. Ιωάννης, σίγουρα θα συμφωνήσει μαζί μας, ότι η ύπαρξη αντιτιθέμενων απόψεων σε μια θεωρία, ή σε μια ιδεολογία, ή σε μια πίστη, σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν ένδειξη αναξιοπιστίας! Γιατί σχεδόν στο κάθε τι, θα βρεις κάποιους που να έχουν διαφορετική άποψη! Αλλά οι διαφορετικές απόψεις, δεν μειώνουν την πραγματικότητα μιας αλήθειας!

Μήπως το ότι η θεωρία της Εξέλιξης είναι ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ και όχι θρησκευτική θέση, την διαφοροποιεί από τον ανωτέρω ισχυρισμό, ότι δεν αποτελούν ενδείξεις αναξιοπιστίας οι διαφωνίες;

Όχι βέβαια! Για παράδειγμα, δεν υπάρχει σοβαρός επιστήμονας σήμερα που να διαφωνεί στο ότι η γη είναι (σχεδόν) σφαιρική, και ότι ΔΕΝ είναι κούφια! Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν (σήμερα, στον 21ο αιώνα!), οι θιασώτες των θεωριών της "επίπεδης γης", αλλά και της "κούφιας γης", που διαφωνούν με αυτό, και μάλιστα παρουσιάζουν διάφορα ψευδο-επιστημονικά επιχειρήματα για να προωθήσουν τις θέσεις τους! Μήπως μειώνει αυτό, την επιστημονική πραγματικότητα της "σφαιρικής γης", και τα πορίσματα της γεωλογίας για την κατάσταση στο εσωτερικό της; Όχι βέβαια! Γιατί λοιπόν θα έπρεπε να μειώνει το γεγονός της Εξέλιξης, το ότι υπάρχουν διαφωνίες σε διάφορες ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ σχετικά με αυτήν;

Και εδώ εντοπίζεται το ζήτημα: Οι διαφωνίες στη θεωρία της Εξέλιξης, ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ. Οι διαφωνίες υπάρχουν μόνο στη διευκρίνιση λεπτομερειών, οι οποίες λεπτομέρειες, μέρα με την ημέρα ξεκαθαρίζονται, και τα πορίσματα είναι τόσο ξεκάθαρα, που δεν απομένουν διαφωνούντες Εξελικτές.

Εάν λοιπόν η ύπαρξη διαφωνιών στις λεπτομέρειες είναι ένδειξη σφάλματος της θεωρίας της Εξέλιξης, με την ίδια λογική, μήπως η ύπαρξη πλήρους συμφωνίας στα βασικά, είναι ένδειξη ορθότητας;

Είναι λοιπόν σοβαρό λογικό άλμα, να κρίνει κάποιος μια θεωρία ως άτοπη, από το ότι υπάρχουν διαφωνίες σε διάφορες λεπτομέρειές της. Η λογική λέει, ότι πρέπει να επικεντρωθούμε στα σημεία που αποδεικνύονται, και να μην ψάχνουμε να βρούμε ερείσματα σε αδιαμόρφωτα ακόμα σημεία, για να θίξουμε και τα αποδεδειγμένα!

Στην ίδια ενότητα της εισαγωγής του βιβλίου, να πούμε επίσης ότι συμφωνούμε με τον π. Ιωάννη στο ότι η ωφελιμότητα μιας θεωρίας, δεν εγγυάται και την αληθινότητά της. Αλλά θα διαφωνήσουμε στην προσπάθεια που κάνει, να την παρουσιάσει ως μια μη ωφέλιμη θεωρία για την επιστήμη. Και αν και θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ παραδείγματα της χρησιμότητάς της στην επιστήμη, θα αρκεσθούμε σε ένα μόνο παράδειγμα, επειδή είναι χαρακτηριστικό. Στη χρήση της Φυσικής Επιλογής από την τεχνολογία της NASA να κατασκευάζει... κεραίες! Και επιλέξαμε αυτό το παράδειγμα, για να δείξουμε ότι η χρησιμότητά της, επεκτείνεται πλέον και πολύ πιο πέρα από τον βιολογικό τομέα, σε κάθε τομέα της επιστήμης και της ζωής μας. Λάθος λοιπόν και ο ισχυρισμός της δήθεν "μη ωφελιμότητας" της θεωρίας της Εξέλιξης.

Μας λέει επίσης ο π. Ιωάννης, ότι ακόμα και αν δεν υπήρχαν τα ανωτέρω (κατά τη γνώμη του) προβλήματα, και πάλι η θεωρία της Εξέλιξης, θα μπορούσε να είναι "μια προσέγγιση της βιοσφαίρας χωρίς χαρακτήρα αποκλειστικότητας, όπως ακριβώς σ' ένα χέρι εφαρμόζουν πολλά γάντια". Και βεβαίως θα μπορούσε να είναι έτσι, όσον αφορά την εξέταση των απολιθωμάτων, ΑΝ δεν υπήρχε και η ΓΕΝΕΤΙΚΗ πλέον απόδειξη της Εξέλιξης!

Στην εποχή που έγραψε ο π. Ιωάννης το βιβλίο, προ εικοσαετίας, δυστυχώς οι αναλύσεις DNA γίνονταν ακόμα στοιχειωδώς, και όχι τόσο εύκολα και τόσο ευρέως. Και δεν είχαν αναλυθεί οι γενετικοί κώδικες των ζώων σε κανένα είδος. Αλλά πλέον αυτό έχει αλλάξει. Τη στιγμή που μιλάμε, μόνο στην Ελλάδα, αναλύονται οι γενετικοί κώδικες δεκάδων (ίσως και περισσοτέρων) ζώων και ψαριών, και αυτό συμβαίνει παγκόσμια σε πολύ περισσότερα είδη. ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ γενετικά, ότι όλα τα ζώα έχουν προέλθει από μεταλλάξεις σε έναν κοινό γενετικό κώδικα! Γι' αυτό χρόνο με το χρόνο, οι γενετικοί επιστήμονες, μας δίνουν όλο και ακριβέστερα στοιχεία, για τις συγγένειες μεταξύ διαφόρων ζωικών ειδών, και μας δείχνουν μάλιστα ακόμα και τα σημεία του γενετικού κώδικα που υπέστησαν τις αλλαγές αυτές, και προκάλεσαν τη μετάλλαξη του ενός είδους σε άλλο!!!

Θα μας πει ίσως ένας Δημιουργιστής: "Αφού δεν ήταν κανένας μας μπροστά να δει τα ζώα αυτά που μεταλλάχθηκαν, πώς γνωρίζετε, ότι τα ζώα αυτά, δεν φτιάχθηκαν έτσι ακριβώς από τον Θεό χωρίς να εξελιχθούν;" Θα απαντήσουμε σε αυτό, ότι βεβαίως θα μπορούσε να είναι έτσι. Αλλά τότε, ο Θεός θα ήταν ο μεγαλύτερος απατεώνας! Τι θα σκεφτόσασταν, για έναν Θεό, που κατασκευάζει αμέτρητα ζώα κατ' ευθείαν, αλλά τα φτιάχνει έτσι ώστε να μοιάζουν μεταξύ τους και να φαίνονται σαν να προέρχονται το ένα από το άλλο, και επιπλέον, κατασκευάζει και "τεχνητές" μεταλλάξεις στον γενετικό τους κώδικα με τέτοιο τρόπο, που να δίνει την ΨΕΥΔΗ εντύπωση ότι το ένα είδος προήλθε από το άλλο; Για έναν Θεό, που θα ήταν Ο ΗΘΙΚΟΣ ΑΥΤΟΥΡΓΟΣ σε μια εσφαλμένη θεωρία, η οποία απλώς ακολουθεί τα ίχνη της Δημιουργίας Του; Επειδή λοιπόν ο Θεός ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ, αδυνατούμε να δεχθούμε ως αληθινή τη θεωρία, ότι ο Θεός έφτιαξε τα ζώα κατ' ευθείαν, με τρόπο που να μας ξεγελάει ότι... εξελίχθηκαν! Αν ο Θεός δεν είναι απατεώνας, τότε το γάντι της Εξελικτικής θεωρίας, είναι ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΤΑΙΡΙΑΣΜΕΝΟ. Η Εξέλιξη είναι ο τρόπος της Δημιουργίας του Θεού.

 

Σχολιασμός των κεφαλαίων και της διάταξης του βιβλίου

Ο π. Ιωάννης τελειώνει την εισαγωγή του με μια περίληψη της διάρθρωσης των κεφαλαίων του βιβλίου του.

Πρώτα έχει το θέμα των χρονολογήσεων, που "πονάει" περισσότερο τους Δημιουργιστές. Προφανώς πιστεύει ότι έτσι θα κλονίσει εξ αρχής τη βεβαιότητα των αναγνωστών του για την εξέλιξη, όταν δεν θα μπορούν να τοποθετήσουν χρονικά τις ανακαλύψεις. Αλλά βεβαίως, εκτός από την ειδική ενότητα που έχουμε για τις χρονολογήσεις, θα ασχοληθούμε σε μελλοντικά μας άρθρα, με ένα προς ένα τα σημεία που θίγει ο π. Ιωάννης.

Στο δεύτερο κεφάλαιό του, ασχολείται με τις ερμηνείες των απολιθωμάτων που βρέθηκαν, και που συχνά αποδείχθηκε ότι ήταν αρχικά εσφαλμένες. Όπως όμως θα δούμε εξετάζοντας τα επιχειρήματα αυτά, για κάθε λάθος ερμηνεία υπήρξαν και πολλαπλάσιες σωστές, και κάθε εντοπισμός λάθους, ισοδυναμεί με ΔΙΟΡΘΩΣΗ του λάθους αυτού, χωρίς όμως αυτό να θίγει αυτή καθεαυτή την Εξελικτική θεωρία, παρά μόνο ορισμένες επί μέρους ερμηνείες. Όπως ακριβώς, μια αιρετική άποψη στο Χριστιανισμό, δεν θίγει την ίδια τη Χριστιανική πίστη, αλλά μόνο την αίρεση!

Στο τρίτο κεφάλαιο, καταπιάνεται με τα διάφορα αλληλοαντικρουόμενα γεναλογικά δένδρα της Εξέλιξης, εκμεταλλευόμενος το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει γίνει δυνατή η γονιδιακή ανάλυση άλλων ανθρωπίνων ειδών που έχουν πλέον εκλείψει, πέραν του δικού μας είδους. Κάτι όμως, που είναι θέμα χρόνου να γίνει και αυτό, ώστε να δοθούν οριστικά συμπεράσματα. Γιατί αν φορώντας το γάντι, βάλεις ένα δάχτυλο σε άλλη τρύπα, δεν πετάς το γάντι. Απλώς αλλάζεις δάκτυλο!

Και στο επόμενο κεφάλαιο, γίνεται η ίδια προσπάθεια να στηριχθεί η επιχειρηματολογία σε διαφορετικές εκτιμήσεις για τους προγόνους του ανθρώπου. Και εκεί, όταν θα αναλύουμε το κεφάλαιο, θα έχετε την ευκαιρία να δείτε, πώς ένα - ένα τα θέματα μπαίνουν στη θέση τους από την επιστημονική έρευνα, αφαιρώντας συνεχώς επιχειρήματα από τους Δημιουργιστές.

Το πέμπτο κεφάλαιο, (από τα πιο ατυχή), καταπιάνεται ΠΡΟ ΚΑΙΡΟΥ με το θέμα των γονιδιακών αναλύσεων. Καθώς θα το αναλύουμε στα σχετικά μας άρθρα, θα δείτε πώς ΕΙΔΙΚΑ αυτό το θέμα, γίνεται η ταφόπλακα του Δημιουργισμού.

Στη συνέχεια, το επόμενο κεφάλαιο ασχολείται με τους ελλείποντες κρίκους, κάτι που είναι αναμενόμενο να υπάρχει, λαμβάνοντας υπ' όψιν τα εκατομμύρια είδη που πέρασαν από αυτόν τον πλανήτη, σε ένα διάστημα δισεκατομμυρίων ετών! Παρ' όλα αυτά, θα διαπιστώσετε όταν θα αναλύουμε το εν λόγω κεφάλαιο, ότι και έτσι ακόμα, τα στοιχεία επαρκούν για να τεκμηριώσουν την Εξέλιξη.

Το έβδομο κεφάλαιο, επιχειρεί να παρουσιάσει τη θεωρία της Εξέλιξης ως πίστη. Καμία αντίρρηση! Πίστη είναι το ΚΑΘΕ ΤΙ στον κόσμο, ακόμα και το ότι είμαστε άνθρωποι! Το να είναι όμως κάτι "πίστη", δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση, ότι δεν είναι αληθινό! Γιατί και η Χριστιανική πίστη, αληθινή είναι! Και κυρίως, δεν έχει να μοιράσει τίποτα, με την ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ της (για να μην πούμε απαραίτητη) Επιστημονική θεωρία της Εξέλιξης. Και μόνο με την ερμηνευτική πίστη του Δημιουργισμού συγκρούεται, όπως συγκρούεται με το άλλο άκρο, της τυφλής εξέλιξης.

Το προ τελευταίο κεφάλαιο, έχει ένα πονηρό θέμα. Ασχολείται με διάφορες επιστημονικές απάτες εξελικτών, για να κλονίσει την εμπιστοσύνη του αναγνώστη στα ευρήματα, και να τον κάνει να αμφιβάλλει. Σαν να λέμε, ότι επειδή οι Παπικοί είναι αιρετικοί και διαστρέβλωσαν τη Χριστιανική πίστη με την Ιερά Εξέταση, πρέπει να αρνηθούμε τον Χριστό, και να αντιμετωπίζουμε με επιφύλλαξη τη Χριστιανική Οδό! Το βλέπετε αυτό δίκαιο και λογικό;

Και το βιβλίο τελειώνει με ένα κεφάλαιο εναντίον των άθεων Εξελικτών, τους οποίους όμως εν πολλοίς συγχέει ΣΥΝΟΛΙΚΑ με τη θεωρία της Εξέλιξης, η οποία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤ' ΑΝΑΓΚΗΝ ΑΘΕΪΣΤΙΚΗ. Παρ' όλα αυτά, στο τέλος του βιβλίου του, τελειώνει με τα εξής πολύ σωστά λόγια: "...ακόμα και αν είχε αποδειχθεί πως έλαβε χώρα η εξέλιξη, ακόμα και τότε ο συλλογισμός "εξέλιξη άρα δεν υπάρχει Θεός", αποτελεί πλήρη παράβαση των κανόνων της λογικής, και συνεπώς πρέπει να απορριφθεί".

Επειδή αυτό το τελευταίο είναι και το σημαντικότερο σημείο του βιβλίου, το προσυπογράφουμε, εμείς ως πιστοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί και ταυτόχρονα Εξελικτές. Και επειδή γνωρίζουμε καλά ότι η Εξέλιξη είναι ένα αποδεδειγμένο γεγονός, στην ιστοσελίδα αυτή, το έχουμε ήδη αποδείξει, και θα συνεχίσουμε να το αποδεικνύουμε, απαντώντας αν επιτρέψει ο Θεός, σε κάθε σημείο του βιβλίου του π. Ιωάννη Κωστώφ, με την ελπίδα ότι το επόμενο βιβλίο του, θα είναι πλέον ένας ύμνος της Χριστιανικής πίστης, σε συμφωνία με το γεγονός της Εξέλιξης.

 

Απαντήσεις στο βιβλίο του π. Ιωάννη Κοστώφ:

Κυκλικές χρονολογήσεις