Κατασκευή κεραιών με Φυσική Επιλογή

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα   Εξελικτική πορεία

Η Φυσική Επιλογή πλέον χρησιμοποιείται και σε κατασκευές, γιατί είναι μια πραγματικότητα που λειτουργεί

Εάν η Φυσική Επιλογή λειτουργεί, δεν είναι λογικό ότι θα γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από διαφόρους επιστήμονες, για να κατασκευάσουν με τη βοήθειά της διάφορες εφευρέσεις; Και βέβαια συνέβη!

.

Το περιοδικό Science Illustrated του Αυγούστου 2005, μας πληροφορεί στις σελίδες 42 και 43, ενός άρθρου του φυσικομαθηματικού Dan Frertenksen, ότι πράγματι ο Jason Lohn (που εικονίζεται στη διπλανή εικόνα) στο κέντρο ερευνών Ames της NASA στην Καλιφόρνια, είναι υπεύθυνος ενός προγράμματος που σχεδιάζει κεραίες με τη βοήθεια της Φυσικής Επιλογής! Και πράγματι το πρόγραμμα αυτό έχει επιτύχει να κατασκευάσει μερικές από τις πιο εξελιγμένες κεραίες που υπάρχουν στον κόσμο! Και συχνά δεν γνωρίζει ούτε καν πώς λειτουργούν!

Οι κεραίες αυτές προορίζονται για να χρησιμοποιηθούν σε αποστολές της NASA. Η ανάπτυξη μιας κεραίας υψηλής τεχνολογίας απαιτεί, κανονικά, πολλούς μήνες υπολογισμών και δοκιμών, πριν καταλήξει στο επιθυμητό αποτέλεσμα Όμως, αυτά ο Lohn τα παρακάμπτει, αφήνονταςτην εξέλιξη -ή, πιο σωστά, το «γενετικό προγραμματισμό»- να κάνει όλη τη δουλειά. Έτσι, ένα δίκτυο 120 υπολογιστών κατασκευάζει μόνο του τις κεραίες.

Έτσι μειώνεται το κόστος παραγωγής και γίνεται εφικτή η δημιουργία προϊόντων και κατασκευών που κανένας άνθρωπος δε θα μπορούσε να επινοήσει. Μέχρι στιγμής, η εξέλιξη μας έχει προσφέρει, μεταξύ άλλων, λαμπτήρες με καλύτερη απόδοση, καλύτερη κόλλα, καθαρότερους πετρελαιοκινητήρες και πιο ανθεκτικά εξαρτήματα αυτοκινήτων. Όσο ισχυρότερους υπολογιστές χρησιμοποιεί, τόσο αυξάνει η αποδοτικότητα.

Ο Jason Lohn προγραμματίζει να ξεκινήσει η διαδικασία με την καταακευή ενός «πληθυσμού» 10.000 κεραιών, για παράδειγμα. Ο υπολογιστής σχεδιάζει μόνος του την πρώτη γενιά και κάθε κεραία εμφανίζεται σαν μια ακολουθία αριθμών, που δηλώνουν πόσο μήκος έχει κάθε τμήμα της, εάν διακλαδώνεται κτλ. Αυτοί οι αριθμοί αποτελούν το ψηφιακό «γονιδίωμα» της κεραίας και αντιστοιχούν στο γονιδίωμα ενός κυττάρου.

Πριν προχωρήσει, όμως, ο υπολογιστής στην ανάπτυξη μιας νέας βελτιωμένης «γενιάς» κεραιών, πρέπει να αποτιμήσει τη λειτουργικότητα κάθε κεραίας του οριακού πληθυσμού, για να αξιολογήσει την ικανότητά της για «επιβίωση» στην επόμενη φάση. Αυτό γίνεται με τη βοήθεια ενός λογισμικού το οποίο υπολογίζει τα χαρακτηριστικά της κεραίας. Το λογισμικό υπολογίζει προς ποιες διευθύνσεις εκπέμπει, πόση ενέργεια καταναλώνει, κλπ. Το πρόγραμμα αξιολόγησης απονέμει βαθμούς σε κάθε κεραία ανάλογα με τις αντίστοιχες προδιαγραφές, και στη συνέχεια η εξέλιξη αναλαμβάνει τα υπόλοιπα.

Το καλύτερο 9% των κεραιών κλωνοποιείται και περνάει χωρίς καμία αλλαγή στην επόμενη γενιά, επειδή κάτι τέτοιο εγγυάται ότι καμία νέα γενιά δε θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη Ένα επιπλέον 1 % της επόμενης γενιάς δημιουργείται με μετάλλαξη. Το πρόγραμμα προκαλεί τη μετάλλαξη αντιστρέφοντας κάποια ψηφία στα «γονίδια» αυτών των κεραιών και μεταβάλλοντας έτσι ριζικά κάποια χαρακτηριστικά. Η τυχαία αυτή μετάλλαξη αποτελεί μια εγγύηση άτι δε θα χαθούν μέσα από την αναπαραγωγή κάποια από τα αρχικά «γενετικά χαρακτηριστικά».

Το τελευταίο 90% της επόμενης γενιάς δημιουργείται μέσω διασταύρωσης. Επιλεγμένες κεραίες από τη γονική γενιά διασταυρώνονται ανά ζεύγη και αποκτούν τουλάχιστον έναν απόγονο. Τα «γονίδια» των γονιών συνδυάζονται με διάφορους τρόπους και συχνά αναμειγνύονται σύμφωνα με πολλά διαφορετικά συστήματα. Η διασταύρωση των καλύτερων κεραιών αποτελεί στοιχείο καίριας σημασίας για το γενετικό προγραμματισμό. Μιμούμενοι τη βιολογική μορφή της εγγενούς αναπαραγωγής, με τη διασταύρωση των γενετικών χαρακτηριστικών δύο ατόμων του αντίθετου φύλου, οι επιστήμονες εγγυώνται ότι η αυξημένη λειτουργικότητα μιας κεραίας θα επεκταθεί μετά από πολλές γενιές σε όλες τις κεραίες.

Όταν δημιουργείται η νέα γενιά, η παλιά εξαλείφεται. Ο υπολογιστής συνεχίζει τη διαδικασία, έως ότου η «πιο καλά προσαρμοσμένη» γενιά ανταποκριθεί πλήρως στις προδιαγραφές. Γι' αυτό μπορεί να χρειαστούν μερικές χιλιάδες γενιές και τρισεκατομμύρια υπολογισμοί.

Το σύστημα είναι μεγαλοφυές, γιατί οι επιστήμονες δε χρειάζεται να είναι ειδικοί στο αντικείμενο που πρέπει κάθε φορά να δημιουργήσουν Αν οι προδιαγραφές για την επιθυμητή κεραία είναι αρκετά ακριβείς, η εξέλιξη θα φροντίσει για τα υπόλοιπα - και εκείνη βρίσκει συχνά λύσεις που εμείς δύσκολα σκεφτόμαστε.

 

Αυτό συμβαίνει, γιατί έχουμε μια τάση να χρησιμοποιούμε μαθηματικές εξιδανικεύσεις όταν σχεδιάζουμε τα δημιουργήματα μας. Εάν παρατηρήσει κάποιος μια ατμομηχανή ή ένα μικροτσίπ, θα δει ότι είναι γεμάτο ευθείες γραμμές, ορθές γωνίες και κύκλους. Όμως η εξέλιξη, δεν προτιμάει τη συμμετρία, τα μαθηματικά και την πολυπλοκότητα. Την ενδιαφέρει μόνο να δημιουργήσει αυτό που θα λειτουργεί άριστα.

Σήμερα, οι περισσότερες κεραίες που κατασκευάζονται από υπολογιστές μοιάζουν με τιρμπουσόν και ισιωμένους συνδετήρες. Λειτουργούν, όμως, τέλεια. Υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες γενετικοί αλγόριθμοι σχεδιάζουν κυκλώματα που χρειάζονται μόνο το 1/10 των τρανζίστορ και των άλλων εξαρτημάτων που χρησιμοποιούν για να τα σχεδιάσουν οι τεχνικοί. Πολλά από τα εξελικτικά σχεδιασμένα μικροτσίπ χρησιμοποιούνται για εμπορικούς σκοπούς και μερικά, μάλιστα, διαθέτουν τόσο αινιγματική κατασκευή, που κανείς δεν έχει καταφέρει να αναλύσει λεπτομερώς τον τρόπο λειτουργίας τους.

Ο σχεδιασμός των υπολογιστών χαρακτηρίζεται από δημιουργικότητα και είναι σχετικά οικονομικός, όμως δημιουργεί και νέα προβλήματα Αν κάποιος οργανισμός στη φύση είναι πολύ εξειδικευμένος, μπορεί βραχυπρόθεσμα να λειτουργεί εξαιρετικά, αλλά αργότερα να υποκύψει, αν χρειαστεί να προσαρμοστεί σε διαφορετικό περιβάλλον. Το ίδιο πρόβλημα μπορεί να προκύψει και με το γενετικό σχεδιασμό Ορισμένα κυκλώματα που δημιουργήθηκαν με εξελικτική τεχνολογία ήταν τόσο εξειδικευμένα, που λειτουργούσαν μόνο σε ένα συγκεκριμένο υπολογιστή, και, επειδή κανείς δεν ήξερε πώς ακριβώς λειτουργούσαν, στάθηκε αδύνατο να προσαρμοστούν για χρήση σε άλλους υπολογιστές. Ωστόσο, αυτό δε μειώνει την αξία του γενετικού σχεδιασμού.

 

Ορίστε λοιπόν και μία ξεκάθαρη εφαρμογή της Φυσικής Επιλογής στην επιστήμη, που αποδεικνύει πόσο αποδοτική τεχνική είναι. Τι έχουν να πουν γι' αυτό οι Δημιουργιστές; Επιμένουν ακόμα ότι η Φυσική Επιλογή δεν λειτουργεί;

Όμως αν αυτή η εφαρμογή αποστομώνει τους Δημιουργιστές, πολύ περισσότερο, με λίγη σκέψη και ΟΡΘΗ ΛΟΓΙΚΗ, παγώνει το "χαμόγελο θριάμβου" στα πρόσωπα των Άθεων Εξελικτών. Γιατί;

Επειδή αυτή η ανακάλυψη κάθε άλλο παρά τους δικαιώνει στην απιστία τους! Σκεφθείτε λίγο λογικά: Τι αποδεικνύει αυτό το πρόγραμμα Φυσικής Επιλογής; Την έλλειψη κατασκευαστή για τη ζωή στη γη; Όχι βέβαια! Αντιθέτως!

Το πρόγραμμα αυτό κατασκευάστηκε από ΝΟΗΜΟΝΕΣ επιστήμονες. "Τρέχει" μέσα σε ισχυρούς υπολογιστές, και οι παράμετροί του έχουν καθοριστεί εξ αρχής με έναν ΣΚΟΠΟ και για κάποιο ΛΟΓΟ.

Σκεφθείτε λοιπόν: Θα μπορούσε ποτέ το πρόγραμμα αυτό να έχει προέλθει τυχαία; Τυχαίοι οι υπολογιστές; Τυχαίο το πρόγραμμα της Φυσικής Επιλογής; Τυχαίος ο σκοπός της λειτουργίας των κεραιών; Τυχαίος ο λόγος ύπαρξής τους;

Αν αυτό το πρόγραμμα που δημιουργεί απλώς κεραίες, δεν είναι δυνατόν να δημιουργήθηκε τυχαία, πώς είναι δυνατόν να έχει δημιουργηθεί τυχαία ο βιολογικός κώδικας της ζωής; Πώς το πρόγραμμα της Φυσικής Επιλογής που υπάρχει μέσα στα κύτταρα όλων μας, κατασκευάστηκε τυχαία χωρίς νοημοσύνη; Πώς κατασκευάστηκαν τυχαία οι ίδιοι οι (υπερυπολογιστές) εγκέφαλοι των επιστημόνων της NASA που απομιμήθηκαν τη Φυσική Επιλογή που προγραμμάτισε ο Θεός;

Τίποτα δεν είναι τυχαίο! Στο κάθε τι υπάρχει σκοπός, λόγος και νοημοσύνη...

...εκτός ίσως από κάποιους εγκεφάλους αθέων...