Πρόκειται για ένα ευγενέστατο άρθρο, που όμως δυστυχώς και αυτό δεν κατάφερε να ξεφύγει από πολλές αστοχίες που χαρακτηρίζουν τα Δημιουργιστικά άρθρα. Και για τον λόγο αυτό, θα γίνει εδώ ο εντοπισμός μιας πλειάδας λογικών αλμάτων, εσφαλμένων δηλώσεων, αλλά και εσφαλμένων τοποθετήσεων αυτού του άρθρου, λόγω της κακής χρήσης του από Δημιουργιστές του Διαδικτύου.

 

Α) Μία σωστή διαπίστωση

Το άρθρο ξεκινάει με μια σωστή διαπίστωση και ένα εύλογο παράπονο: Την παραπλανητική χρήση τίτλων από διάφορους αρθρογράφους, όταν παρουσιάζουν μια Επιστημονική ανακάλυψη. Συγκεκριμένα, το παράπονο απευθύνεται για το άρθρο που δημοσιεύθηκε στο in.gr στη διεύθυνση: http://health.in.gr/news/article.asp?lngArticleID=156311, με τον εσφαλμένο και παραπλανητικό τίτλο: «Εντοπίστηκε ο χαμένος κρίκος στην αλυσίδα της εξέλιξης του ανθρώπου». Ο π. Θωμάς, πολύ σωστά παρατηρεί, ότι με έναν τέτοιο τίτλο, αποκρύπτεται το γεγονός ότι υπάρχουν πολλοί ακόμα «χαμένοι κρίκοι» της εξέλιξης του ανθρώπου, και ότι αυτός δεν είναι ο μοναδικός που έλειπε, για να τους έχουμε όλους. Δικαίως λοιπόν ο π. Θωμάς διαμαρτύρεται για έναν τέτοιο τίτλο.

Όμως, από το σημείο αυτό, ως τα συμπεράσματα στα οποία επιχειρεί να φθάσει στη συνέχεια του άρθρου του, υπάρχει άβυσσος! Μάλιστα δεν είναι λίγα τα σημεία, που και ο ίδιος ο π. Θωμάς, κάνει τα ίδια ατοπήματα για τα οποία διαμαρτύρεται, παραπληροφορώντας τους αναγνώστες του για ένα σωρό ζητήματα, στα οποία και ο ίδιος είναι προφανώς παραπληροφορημένος!

Ας δούμε λοιπόν ένα προς ένα τα σημεία αυτά, στα οποία ο π. Θωμάς Βαμβίνης αστοχεί σε αυτό το άρθρο:

 

Β) Πρόκειται πράγματι για ιδεολογική προπαγάνδα το λάθος του τίτλου;

Ο π. Θωμάς, αφού εκθέτει τον απαράδεκτο τίτλο, προχωράει στην εξής καταγγελία: «Το «επιστημονικό» ρεπορτάζ στο οποίο αναφερόμαστε έχει μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί παρουσιάζει ανάγλυφα το πώς η προπαγάνδα συμπλέκεται με την επιστήμη προκειμένου να στηρίξη αυθαίρετα ιδεολογήματα. Στην προκειμένη περίπτωση το ιδεολόγημα που γίνεται προσπάθεια να στηριχθή είναι αυτό που συνοδεύει, ως μεταφυσικό υπόβαθρο, την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου».

Είναι όμως σωστή αυτή η καταγγελία;

Εμείς οι ίδιοι από αυτό τον ιστότοπο της Εξελικτικής Δημιουργίας, έχουμε κατά καιρούς καταγγείλει τέτοιου είδους αθεϊστικές προπαγάνδες, που παραπληροφορούν τον αναγνώστη. Στο άρθρο μας «http://exeldim.site40.net/tyfli/arthra_Noem06.htm», καταγγέλλουμε τέτοιου είδους προσπάθειες από επιστημονικού περιεχομένου περιοδικά της χώρας μας. Και αυτό το γράφουμε, για να μη θεωρηθεί ότι πάμε να καλύψουμε κάποιον, επειδή είμαστε Εξελικτές. Αυτή η προπαγάνδα βεβαίως υπάρχει, και χρησιμοποιείται από Αθεϊστικούς ιδεολογικούς κύκλους. Όχι όμως στο παρόν άρθρο!

Το παρόν άρθρο, (για όσους γνωρίζουν από επιστημονική αρθρογραφία), είναι κλασσική περίπτωση δημοσιογραφικής άγνοιας και κουτοπονηριάς. Το in.gr, δεν είναι επιστημονικός ιστότοπος, αλλά ειδησεογραφικός. Και οι δημοσιογράφοι που αναπαράγουν ειδήσεις, είναι κλασσική περίπτωση ανθρώπων που συναγωνίζονται να παρουσιάσουν εντυπωσιακούς τίτλους για να τραβήξουν το ενδιαφέρον. Αν δείτε με προσοχή πολλούς τίτλους του εν λόγω ιστότοπου, θα διαπιστώσετε ότι όχι μόνο σε Εξελικτικά άρθρα, αλλά και σε πάσης φύσεως άσχετα άρθρα, γίνεται μια παρόμοια προσπάθεια εντυπωσιασμού του αναγνώστη. Η οποία όταν συνδυάζεται με την άγνοια του Δημοσιογράφου, καταλήγει σε τέτοιου είδους τίτλους-τερατουργήματα, σαν αυτό για το οποίο δικαίως διαμαρτύρεται ο π. Θωμάς. Πρόκειται για έναν τίτλο, που αφήνει πολύ άσχημες εντυπώσεις όχι μόνο σ’ έναν Δημιουργιστή, αλλά και σ’ έναν Εξελικτή! Γιατί και ο Εξελικτής θα επαναστατήσει μπροστά σε μια τέτοια διαστρέβλωση της πραγματικότητας στο θέμα των «ελλειπόντων κρίκων». Και ο Εξελικτής θα διαμαρτυρηθεί όταν βλέπει να του αλλοιώνουν αυτό που αποδέχεται.

Το εν λόγω άρθρο, άμεσα, με το ξεκίνημά του, όπως μπορεί να δει ο καθένας, στη δεύτερη κιόλας παράγραφο, ξεκαθαρίζει ότι «αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς και χαμένους ως σήμερα κρίκους στην αλυσίδα της εξέλιξης». Και δεν θα πρέπει να συσχετίζεται το ίδιο το άρθρο, με τις Δημοσιογραφικές υπερβολές του τίτλου, ούτε η Δημοσιογραφική ανευθυνότητα, με κάποια δήθεν στημένη προπαγάνδα.

Για να πούμε ότι έχουμε προπαγάνδα, θα πρέπει αυτό να μπορεί να εξαχθεί από όλο το άρθρο, και όχι από μόνο τον δημοσιογραφικό τίτλο, που προσπαθεί απλώς να κερδίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη, με τόσο χοντροκομμένο τρόπο.

 

Γ) Η εξέλιξη και το… «μεταφυσικό υπόβαθρο»

Γράφει λοιπόν ο π. Θωμάς: «αυτό που συνοδεύει, ως μεταφυσικό υπόβαθρο, την εξελικτική θεωρία του Δαρβίνου, σύμφωνα με το οποίο η κτίση και ειδικότερα η ζωή, για να υπάρχη, δεν έχει ανάγκη από κάποια αιτιώδη αρχή, όπως απαιτεί η φιλοσοφία, ούτε από κάποιο δημιουργό Θεό, όπως θέλει η θεολογία. Ο έμβιος κόσμος αυτοδημιουργείται, αυτοπραγματώνεται μέσω της φυσικής επιλογής, και εν πολλοίς τυχαία».

Στο σημείο αυτό, ο π. Θωμάς, αστοχεί ο ίδιος σε αυτό ακριβώς που κατηγορεί τους άλλους! Μόνο που αυτός το κάνει μέσα στο άρθρο του, και όχι στον τίτλο. Και αν κάποιος θελήσει να τον κρίνει με το ίδιο μέτρο με το οποίο εκείνος κρίνει τους άλλους, δεν μπορεί παρά να τον βγάλει ένοχο παραπληροφόρησης!

Προσέξτε λοιπόν, πόση παραπληροφόρηση υπάρχει στο παραπάνω απόσπασμα του π. Θωμά:

α) Γράφει ότι το μεταφυσικό υπόβαθρο της Εξελικτικής θεωρίας του Δαρβίνου, είναι ότι «η κτίση και ειδικότερα η ζωή, για να υπάρχη, δεν έχει ανάγκη από κάποια αιτιώδη αρχή, όπως απαιτεί η φιλοσοφία, ούτε από κάποιο δημιουργό Θεό, όπως θέλει η θεολογία». Αυτό όμως τελείως ανακριβές! Ο ίδιος ο Δαρβίνος στο βιβλίο του «η Καταγωγή των ειδών», γράφει ότι βάσει της θεωρίας του, ο Θεός δεν έφτιαξε από την αρχή όλα τα είδη που βλέπουμε σήμερα, αλλά μία μόνο ή μερικές απ’ αυτές τις μορφές, που αργότερα εξελίχθηκαν και απέδωσαν όλες τις σημερινές παρατηρούμενες μορφές ζωής. Ο ίδιος πίστευε στον Θεό όταν διατύπωσε τη θεωρία του, και την πίστη του την απώλεσε, όχι λόγω της θεωρίας του, αλλά λόγω του θανάτου της κόρης του σε νεαρή ηλικία. Στην Ελληνική Βικιπαίδεια, μαθαίνουμε απ’ αυτόν, ότι προς το τέλος της ζωής του, όταν ρωτήθηκε για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, έγραψε ότι ποτέ δεν ήταν αθεϊστής με την έννοια ότι αρνείτο την ύπαρξη του Θεού, σημειώνοντας: «ο Αγνωστικισμός θα ήταν μια καλύτερη περιγραφή των σκέψεών μου.» ^[3]

Συνεπώς, δεν μπορεί να κατηγορείται η Εξελικτική θεωρία, ότι έχει δήθεν Αθεϊστικό υπόβαθρο, ούτε καν μεταφυσικό», με την έννοια της «φιλοσοφίας», γιατί δεν πρόκειται ούτε για Θεολογική, ούτε για θρησκευτική, ούτε για φιλοσοφική θεωρία, αλλά για καθαρά Επιστημονική θεωρία. Και η επιστημονική θεωρία, δεν ασχολείται με την υπερφυσική αιτία ενός μηχανισμού, αλλά με τον ίδιο τον μηχανισμό, όποια και αν είναι η αρχή του.

Βεβαίως υπάρχουν και Αθεϊστές εξελικτές, που έχουν τέτοιο νοσηρό υπόβαθρο. Αλλά υπάρχουν και Ορθόδοξοι Εξελικτές, που έχουμε υπόβαθρο πίστης και Ορθοδοξίας. Και η ίδια η Εξελικτική θεωρία, δεν εντάσσεται ούτε στην Αθεϊστική πλευρά, ούτε στη δική μας. Απλώς εντοπίζει τις διαπιστώσεις της για τον τρόπο εξέλιξης της ζωής. Το πώς όμως αυτές οι διαπιστώσεις χρησιμοποιούνται και ερμηνεύονται από τους Αθεϊστές, ή από εμάς τους πιστούς, είναι εντελώς άσχετο με την ίδια τη θεωρία και τις αποδεδειγμένες διαπιστώσεις της.

Εάν λοιπόν η θεωρία της Εξέλιξης, συνοδεύεται από ΦΗΜΗ Αθεϊστικού υποβάθρου, γι’ αυτό δεν ευθύνεται η ίδια η θεωρία, αλλά οι δύο αντιμαχόμενες πλευρές που την εκμεταλλεύονται ιδεολογικά: Οι Αθεϊστές Εξελικτές, και οι Δημιουργιστές. Οι πρώτοι εκμεταλλευόμενοι μία επιστημονική θεωρία, και προσπαθώντας να ταυτίσουν με αυτή τις δικές τους Αθεϊστικές ιδεοληψίες, και οι δεύτεροι, επειδή άκριτα παίζουν το παιχνίδι των Αθεϊστών, και «ΧΑΡΙΖΟΥΝ» μια σημαντική Επιστήμη στους Αθεϊστές, εμμένοντας να τους ταυτίζουν με αυτή, συγχέοντας Επιστήμη και Φιλοσοφία.

Εμείς οι πιστοί Εξελικτές όμως, δεν θα τους τη χαρίσουμε! Όταν οι Αθεϊστές Εξελικτές και οι Δημιουργιστές συμφωνούν σε εσφαλμένα πράγματα, εμείς θα τους υποδεικνύουμε τα λάθη τους

 

β) Γράφει επίσης ο π. Θωμάς «Ο έμβιος κόσμος αυτοδημιουργείται, αυτοπραγματώνεται μέσω της φυσικής επιλογής, και εν πολλοίς τυχαία». Όμως η «τυχαιότητα», όχι μόνο δεν είναι αντίθετη με την παραδοχή ενός Θεού, αλλά αντιθέτως, κάθε Αθεϊστική προσέγγιση της τυχαιότητας, καταλήγει σε αντιφάσεις και παραλογισμούς. Όπως επίσης, και κάθε Δημιουργιστική προσπάθεια, να αντιπαρατεθεί η τυχαιότητα με τον Δημιουργό. Γιατί αλλοίμονο αν τα τυχαία περιστατικά του κόσμου μας, δεν εντάσσονταν μέσα στο σχέδιο και την πρόβλεψη του Παντοδυνάμου! Αλλά για το θέμα της τυχαιότητας έχουμε εκτενέστερη ανάλυση στο άρθρο μας: http://exeldim.site40.net/dimiurgismos/pithanotites_a.htm

Ο π. Θωμάς λοιπόν, παραπληροφορεί εδώ τον αναγνώστη του, για το αντικείμενο και για το υπόβαθρο της Εξελικτικής θεωρίας! Και ακόμα, πέφτει και σε θεολογικό σφάλμα, αντιπαραθέτοντας την τυχαιότητα με τον Παντογνώστη και Παντοδύναμο Θεό, λες και ο Θεός δεν ελέγχει το «τυχαίο» στον κόσμο Του!

Ο π. Θωμάς, μπερδεύει τη Θεωρία της Εξέλιξης, με την Αθεϊστική Εξέλιξη, πράγματα εντελώς διαφορετικά. Η θεωρία της Εξέλιξης είναι καθαρά επιστημονική και φυσικά και αποδεδειγμένη θεωρία. Η Αθεϊστική Εξέλιξη όμως, είναι φιλοσοφική θεωρία, και δεν μπορεί να στηριχθεί σε καμία επιστήμη. Αυτή είναι που έχει το εσφαλμένο υπόβαθρο, και αυτή είναι που προωθεί τις προπαγάνδες και τις παραπληροφορήσεις, (όπως και οι Δημιουργιστές τις δικές τους).

 

Δ) Μία αντίφαση που δεν... υπάρχει!

Στη συνέχεια ο π. Θωμάς, αφού δεν βρήκε τίποτα μέσα στο άρθρο, για να στηρίξει τον ισχυρισμό του περί «προπαγάνδας», όπως τον προϊδέασε ο Δημοσιογραφικά φουσκωμένος τίτλος, επιχειρεί να βρει αντιφάσεις στο ίδιο το άρθρο, προφανώς για να «αποδείξει» ότι η θεωρία της Εξέλιξης δεν αποδεικνύεται. Και αυτό νομίζει ότι το βρήκε σε μία φράση του άρθρου, την οποία ο ίδιος θέλει να πιστεύει ότι είναι αντιφατική. Γράφει λοιπόν:

«Ας έλθουμε όμως στην συνέχεια του ρεπορτάζ που είναι αποκαλυπτικότερη. Αφού ο συντάκτης του, προπαγανδιστικά και πάλι, αποφαίνεται ότι το απολίθωμα του ζώου που βρέθηκε κοντά στην Φρανκφούρτη «ανήκε στην κλάση Αdapidae, ένα ξεχωριστό είδος θηλαστικών από τα οποία προήλθαν στη συνέχεια οι πίθηκοι και οι άνθρωποι», κατόπιν, αυτοαναιρούμενος, μας ενημερώνει ότι «οι επιστήμονες γνώριζαν για την ύπαρξη αυτών των ζώων και μάλιστα ορισμένοι είχαν διατυπώσει την άποψη ότι τα Αdapidae συνδέονταν με την εμφάνιση του ανθρώπου, όμως τα ευρήματα ήταν λίγα και έτσι δεν μπορούσε να στηριχθή αυτή η θεωρία». Η αρχική απόφανση του δημοσιογράφου, ότι, δηλαδή, από την κλάση Αdapidae προήλθαν οι πίθηκοι και οι άνθρωποι, στην συνέχεια μεταβάλλεται σε άποψη που «ορισμένοι» είχαν διατυπώσει και η οποία «δεν μπορούσε να στηριχθή», γιατί «τα ευρήματα ήταν λίγα».  Και καταλήγει το ρεπορτάζ: «Τώρα ωστόσο οι επιστήμονες όχι μόνο συμφωνούν ότι το ζώο αυτό [που βρέθηκε στην Φρανκφούρτη] έχει σχέση με τον άνθρωπο, αλλά και ότι αποτελεί και σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα της εξέλιξης». Σημαντικό κρίκο, όχι όμως τον μοναδικό, που έλειπε, και πάντα βέβαια κατά την άποψη ορισμένων.»

Ο π. Θωμάς, εκμεταλλεύεται (ή μπερδεύεται) από το ότι στο άρθρο πρώτα εξηγείται η σημασία του ευρήματος, και μετά γίνεται ιστορική ανασκόπηση της ανακάλυψης αυτής, για να αντιστρέψει τους χρόνους, και να βρει μια ανύπαρκτη αντίφαση, κάτι που δείχνει ότι διαβάζει με προκατάληψη και απροσεξία ένα θέμα που δεν τον ενδιαφέρει να δει αν είναι σωστό ή όχι. Τον ενδιαφέρει απλώς να βρει λάθη. Γι’ αυτό τα βρίσκει και εκεί που δεν υπάρχουν, όπως κάνουν και όσοι εχθροί της Αγίας Γραφής τη διαβάζουν με προκατάληψη, για να βρουν λάθη, και όχι για να μάθουν, και γι’ αυτό βλέπουν παντού αντιφάσεις!

Το ότι στην αρχή, ορισμένοι μόνο είχαν προβλέψει ότι θα έβρισκαν ένα τέτοιο ζώο, δεν αναιρεί τη σημασία του ευρήματος, ούτε το ότι ΟΛΟΙ οι επιστήμονες πλέον συμφωνούν μαζί τους. Το ότι αναφέρεται στο τέλος του άρθρου, πως υπήρχε αυτή η πρόβλεψη από ορισμένους ΚΑΠΟΤΕ, δεν σημαίνει ότι αυτά που είπε πριν το άρθρο, είναι προγενέστερα απ’ αυτούς. Αντιθέτως, το ότι βρέθηκε αυτό που η θεωρία τους είχε ήδη προβλέψει, είναι ο επιστημονικός τρόπος εξακρίβωσης μιας θεωρίας, αν είναι αληθινή!

Το θέμα λοιπόν είναι απλό: Ορισμένοι επιστήμονες, διατύπωσαν την πρόβλεψη ότι πρέπει να έζησε το ζώο αυτό, έστω και αν δεν είχαν επαρκή στοιχεία για να το αποδείξουν. Γι’ αυτό και ήταν μόνο «ορισμένοι», που είχαν αυτή την «άποψη», ελλείψει αποδείξεων. Μόλις όμως αυτό που προέβλεπε η θεωρία τους, βρέθηκε, οι «ορισμένοι» έγιναν «όλοι», όπως γράφει το ίδιο εκείνο άρθρο: «Τώρα ωστόσο οι επιστήμονες όχι μόνο συμφωνούν ότι το ζώο αυτό έχει σχέση με τον άνθρωπο, αλλά και ότι αποτελεί και σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα της εξέλιξης.». Προσέξτε: «οι» επιστήμονες. «Συμφωνούν». Όχι πλέον «ορισμένοι», αλλά «οι επιστήμονες συμφωνούν».

Αυτό ο π. Θωμάς, ΔΕΝ ΤΟ ΠΡΟΣΕΞΕ, γιατί έψαχνε μόνο για λάθη, και όχι για το τι λέει το άρθρο στην πραγματικότητα. Και όχι μόνο δεν το πρόσεξε, αλλά συνεχίζει να διαστρεβλώνει το νόημα του άρθρου, γράφοντας στη συνέχεια: «κρίκο, όχι όμως τον μοναδικό, που έλειπε, και πάντα βέβαια κατά την άποψη ορισμένων». Στο άρθρο του βέβαια, δεν έβαλε δεσμό προς το άρθρο το οποίο κατηγορεί, ώστε ο αναγνώστης του δικού του άρθρου, να μπορέσει να διαπιστώσει τη διαστρέβλωση που κάνει ο ίδιος στο Εξελικτικό άρθρο!

Και απορούμε, πώς είναι δυνατόν, αυτός που παραπονείται για διαστρέβλωση και προπαγάνδα, να κάνει λίγες παραγράφους αργότερα ο ίδιος, αυτό για το οποίο κατηγορεί τους άλλους;

 

Ε. Η επιστημονική έρευνα είναι Θεϊκή παρότρυνση

Συνεχίζει ο π. Θωμάς ως εξής: «Μετά από τον σχολιασμό του ρεπορτάζ είναι νομίζω δικαιολογημένο το ερώτημα: Τι επιδιώκει η θριαμβολογία του τίτλου του; Γιατί τόση χαρά από την εύρεση ενός χαμένου κρίκου από την αλυσίδα της ζωικής μας εξέλιξης; Γιατί τόσος καημός να αποδειχθούμε εξελιγμένα ζώα, αυτόνομες βιολογικές μονάδες; Γιατί τόσο κρυπτόμενο μίσος σε ο,τι δικό μας υπερβαίνει το σώμα μας;».

Τα πρώτα ερωτήματα, για έναν άνθρωπο που αγαπάει τη γνώση, είναι προφανώς ακατανόητα. Το πρώτο βέβαια, όπως εξηγήσαμε, αποτελεί προσπάθεια του Δημοσιογράφου να τραβήξει αναγνώστες. Το δεύτερο και το τρίτο όμως, είναι εντελώς ακατανόητα για τους ερευνητές των θαυμασίων έργων του Θεού. Γιατί όπως έγραψε και ο Μέγας Βασίλειος: «...πολλά απεσιώπησεν (η Γραφή), τον ημέτερον νουν γυμνάζουσα προς εντρέχειαν (διερεύνηση), εξ ολίγων αφορμήν παρεχομένη επιλογίζεσθαι (να συναγάγει)… (ΕΠΕ 4, 72/4).» Και όπως λέει ο Ψαλμωδός: «εξομολογήσομαί σοι, ότι φοβερώς εθαυμαστώθης· θαυμάσια τα έργα σου, και η ψυχή μου γινώσκει σφόδρα» (Ψαλμός 138: 14).

Οι ερευνητές των θαυμασίων του Θεού, έχουμε κάθε λόγο να θριαμβολογούμε για κάνε νέα ανακάλυψη αυτών των θαυμασίων του Θεού. Και όπως είπε πάλι ο άγιος Βασίλειος Εις την Εξαήμερον» (PG 29,33B): «Η δε γη ην αόρατος και ακατασκεύαστος. Ειπών, Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον Ουρανόν και την γην, πολλά απεσιώπησεν, ύδωρ, αέρα, πυρ, τα εκ τούτων απογεννώμενα πάθη · α πάντα μεν συμπληρωματικά του κόσμου συνυπέστη τω παντί δηλονότι· παρέλιπε δε η ιστορία  τον ημέτερον νουν γυμνάζουσα προς εντρέχειαν, εξ ολίγων αφορμών παρεχομένη επιλογίζεσθαι τα λειπόμενα».

Με άλλα λόγια, λέει ο άγιος Βασίλειος, πως ο Θεός μας έδωσε τον νου και πως πρέπει να τον γυμνάζουμε και να βρίσκουμε τα μυστήρια της δημιουργίας. Όχι να τα ψάχνουμε έτοιμα στα Ιερά μας βιβλία, τα οποία γράφθηκαν για άλλο λόγο, και αυτά «τα αποσιώπησαν» για να τα βρούμε ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ και να γυμναζόμαστε!

Είναι λοιπόν Θεϊκή επιταγή η Επιστημονική έρευνα των θαυμασίων δημιουργημάτων του Θεού, είτε αυτά είναι ο ήλιος και οι πλανήτες, είτε είναι ο φοβερός και θαυμάσιος τρόπος που πλασθήκαμε από τον Θεό δια της Εξελίξεως! Και κάθε τέτοια νέα ανακάλυψη, αξίζει αλλαλαγμό και χαρά μεγάλη, για όσους ξέρουν να εκτιμούν τα μεγαλεία του Θεού, και όχι να τα πολεμούν, ελλείψει ερευνητικού πνεύματος.

Έτσι και η τελευταία ερώτηση του π. Θωμά, αποκτά πλέον άλλο νόημα, και στρέφεται προς τους Δημιουργιστές, που μισούν οτιδήποτε είναι δικό μας, αλλά υπερβαίνει το ανθρώπινο σώμα, ευρισκόμενο και σε άλλα ζώα που έπλασε ο Θεός δια της Εξελίξεως. Γιατί τόσο μίσος για την έρευνα και την αλήθεια;

 

ΣΤ. Αυθαίρετος υποβιβασμός της Εξελικτικής Επιστήμης

Συνεχίζει ο π. Θωμάς με μια αυθαίρετη δήλωση, λέγοντας: «Ο Δαρβινισμός είναι μια θεωρία που βρίσκεται σε πολύ χαλαρή σχέση με αυτό που ονομάζεται αυστηρή επιστήμη, όπως άλλωστε και κάθε θεωρία που ασχολείται με την αρχή του σύμπαντος ή την αρχή της ζωής. Οι βεβαιότητες γι’ αυτές τις θεωρίες και προπαντός οι θριαμβολογίες των οπαδών τους, όταν ανακοινώνεται η εύρεση κάποιων στοιχείων που θεωρείται ότι τις ενισχύουν –εννοείται, πάντοτε σύμφωνα με το ερμηνευτικό μοντέλο που εισάγουν οι ίδιες οι προς επαλήθευση θεωρίες– είναι φαινόμενα που χρειάζονται μελέτη από ψυχολογική, αλλά και από θεολογική άποψη»

α) Κατ’ αρχήν ο π. Θωμάς κάνει ένα λογικό άλμα. Ενώ το άρθρο με το οποίο καταπιάσθηκε, ΔΕΝ μιλάει περί Δαρβινισμού, αλλά περί μιας νέας ανακάλυψης της Εξελικτικής Θεωρίας, εκείνος εμμένει να μιλάει για «Δαρβινισμό». Όμως οι θεωρίες του Δαρβίνου δεν ήταν όλες σωστές, και η σύγχρονη επιστημονική έρευνα, έχει διορθώσει αρκετά τέτοια λάθη, ώστε όντως δεν μπορούμε να μιλάμε για Δαρβινισμό πλέον, αλλά για Εξελικτική Θεωρία, με όσες διορθώσεις αυτό συνεπάγεται. Είναι προφανές ότι ο π. Θωμάς τα έχει συγκεχυμένα όλα αυτά στη σκέψη του και δεν βλέπει τη διαφορά Εξελικτικής Θεωρίας και Δαρβινισμού, και Αθεϊστικής Εξέλιξης. Πρόκειται όμως για τρία σαφώς διαφορετικά πράγματα.

β) Μιλώντας λοιπόν για Εξελικτική Θεωρία, και όχι για Δαρβινισμό, μιλάμε για μια καθαρά Επιστημονική θεωρία, με όλα τα γνωρίσματα μιας αληθινής επιστήμης, και μάλιστα για μια επιστήμη που έχει ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ σωστή, σε όλες της τις προβλέψεις!

γ) Το ότι προβλέπονται και κατόπιν αποδεικνύονται πλήθος προβλέψεων της Εξέλιξης, δείχνει ότι είναι μια σαφώς αποδεδειγμένη επιστήμη, κάτι που έχουμε δείξει με εκαντοντάδες διαφορετικούς τρόπους σε αυτό τον ιστότοπο.

δ) Τι να πούμε τέλος για την τελευταία φράση του π. Θωμά, ότι η βεβαιότητα από την εύρεση στοιχείων, στην οποία οδηγείται κάποιος για την Επιστημονική Θεωρία της Εξέλιξης, «χρειάζονται μελέτη από ψυχολογική, αλλά και από θεολογική άποψη»; Είναι δηλαδή σαν να λέμε, ότι θα πάμε το αυτοκίνητό μας στον Καρδιολόγο και στον Ψυχίατρο! Τι να πει κανείς;

Και καταλαβαίνοντας και μόνος του πόσο έχει ξεφύγει στο άρθρο του, συνεχίζει ο π. Θωμάς ως εξής: «Θα ήταν αφελές, ως μη ειδικός, να επιχειρήσω κριτική του Δαρβινισμού με βάση δεδομένα από την επιστημονική έρευνα που πραγματοποιείται στον τομέα της Βιολογίας. Τέτοιου είδους κριτική γίνεται –και είναι αυστηρή– από ειδικούς ερευνητές, από τους οποίους άλλοι απορρίπτουν τελείως τον Δαρβινισμό και άλλοι τον «εξελίσσουν» ή τον «μεταλλάσσουν», ώστε να μην βρίσκεται σε κραυγαλέα αντίθεση με τα πορίσματα της σύγχρονης επιστήμης, οπότε σήμερα πλέον δεν μιλάμε για Δαρβινισμό, αλλά για Νεοδαρβινισμό• μια «βιολογικώς τροποποιημένη» θεωρία για να μπορέση να επιβιώση στο περιβάλλον της αυστηρής επιστημονικής κριτικής που της γίνεται.»

Με τα λόγια αυτά, προσπαθεί να μπαλώσει, το ότι ενώ ο ίδιος είναι (κατά δική του ομολογία) «μη ειδικός» με το αντικείμενο, εν τούτοις το καταδικάζει ως ειδικός και με άρθρο! Και αντιλαμβανόμενος την εμμονή του με τον Δαρβινισμό, επιχειρεί να ονομάσει τη σύγχρονη Εξελικτική Θεωρία «Νεοδαρβινισμό», γιατί γνωρίζει προφανώς πολύ καλά, ότι η αρχική θεωρία έχει διορθωθεί σε πολλά σημεία.

Γράφοντας όμως ότι πρόκειται για «μια «βιολογικώς τροποποιημένη» θεωρία για να μπορέση να επιβιώση στο περιβάλλον της αυστηρής επιστημονικής κριτικής που της γίνεται», προδίδεται και αντιφάσκει με τον εαυτό του. Γιατί ενώ πριν έλεγε ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις, και ότι όλα αυτά είναι προϊόν προπαγάνδας, εδώ αυτοαναιρείται, μιλώντας για «αυστηρής επιστημονικής κριτικής που της γίνεται»!

Στην πραγματικότητα, εξ αιτίας αυτών ακριβώς που την πολεμούν τόσο πολύ, είναι η θεωρία εκείνη που έχει τις περισσότερες αποδείξεις και διαβεβαιώσεις της αλήθειας της, από κάθε άλλη θεωρία! Γιατί δεν υπάρχει καμία πιο ελεγμένη και αποδεδειγμένη θεωρία στην Επιστήμη, από τη Θεωρία της Εξέλιξης!

 

Ζ. Η φιλοσοφική διάσταση του Δαρβινισμού

Γράφει ο π. Θωμάς: « Όμως ο Δαρβινισμός έχει ξεφύγει από το στενό πλαίσιο της επιστήμης. Έχει «μεταλλαχθή» σε κοινωνικό φαινόμενο, σε πίστη, σε κίνημα, σε μεταφυσική θεωρία. Είναι μια αντίδραση προς τον Θεό του δυτικού Μεσαίωνα».

Ενώ μιλούσε για «Νεοδαρβινισμό», ξαφνικά κάνει πάλι ένα λογικό άλμα, και επανέρχεται στη γνωστή σύγχυσή του. Μάλιστα αυτή τη φορά, αντί να κάνει διάκριση μεταξύ επιστημονικής θεωρίας της Εξέλιξης, και Κοινωνικού Δαρβινισμού, ή έστω Αθεϊστικού Δαρβινισμού, μας γράφει ότι «ο Δαρβινισμός… έχει μεταλλαχθεί»! Δεν μας λέει ότι από τον Δαρβινισμό, έχει προκύψει Κοινωνική ή Μεταφυσική διάσταση, αλλά ότι ο ίδιος ο Δαρβινισμός έχει μεταλλαχθεί! Αυτό είναι ανακριβές. Γιατί αν έχει μεταλλαχθεί, δεν είναι πλέον Δαρβινισμός, αλλά κάτι άλλο! Και επίσης, για μια φορά ακόμα τονίζουμε, ότι άλλο Δαρβινισμός, και άλλο Εξελικτική θεωρία.

Πράγματι, ο Κοινωνικός ή ο Αθεϊστικός Δαρβινισμός, είναι υπαρκτές ΑΛΛΑ ΣΑΦΩΣ ΔΙΑΚΕΚΡΙΜΜΕΝΕΣ ιδεολογίες, που ΔΕΝ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ με την σαφέστατα Επιστημονική θεωρία της Εξέλιξης. Απλώς την εκμεταλλεύονται διαστρεβλώνοντάς την. Αλλά φυσικά δεν την υποκαθιστούν, όπως αφήνει εδώ να εννοηθεί ο π. Θωμάς, σε μια προσπάθεια να χτυπήσει αυτή καθεαυτή την Εξελικτική θεωρία.

 

Η. Η πειραματική επαλήθευση της Εξελικτικής θεωρίας

Συνεχίζει ο π. Θωμάς, σε μια απελπισμένη προσπάθεια να μειώσει τη σημασία των αποδείξεων της Εξελικτικής θεωρίας, γράφοντας: «Στηρίζεται εν πολλοίς σε βεβαιότητες που δεν επαληθεύονται από την παρατήρηση και το πείραμα. Δεν μπορούν άλλωστε να επαληθευτούν, ούτε φυσικά να διαψευστούν, γιατί απλούστατα στην πρώτη εμφάνιση της ζωής δεν υπήρχε παρατηρητής, ούτε επίσης και στις μακρές φάσεις της εξέλιξής της υπήρχε άνθρωπος, αυτόπτης μάρτυρας, για να τις περιγράψη. Και φυσικά δεν είναι δυνατή η πειραματική επαλήθευση της εξέλιξης από το άλογο ζώο στον λογικό άνθρωπο. Η προσπάθεια επαλήθευσης της δαρβινικής θεωρίας παρομοιάζεται από ορισμένους με αστυνομική επιχείρηση για την διαλεύκανση ενός σκοτεινού εγκλήματος, στο οποίο από ελάχιστα διαθέσιμα στοιχεία, καλύπτοντας τα κενά τους με υποθετικά σενάρια, πρέπει να εντοπισθούν και να κατονομασθούν οι ένοχοι.».

Για μια φορά ακόμα όμως, αγνοεί ότι στην Εξελικτική θεωρία έχουμε και ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ! Στον παρόντα ιστότοπο, έχουμε παρουσιάσει μερικές από τις πολλές:

Απόδειξη της Εξέλιξης από το Καλαμπόκι

Η Φυσική Επιλογή εξελίσσει ΣΗΜΕΡΑ έναν φρύνο

Πειραματική απόδειξη της εξελικτικής διαδικασίας

Κατάλοιπα - Αποδείξεις της Εξέλιξης στον άνθρωπο

Οπισθοδρομήσεις της Εξέλιξης στον άνθρωπο

Κατασκευή κεραιών με Φυσική Επιλογή

κλπ.

Αλλά και πέρα από τις παραπάνω πειραματικές αποδείξεις, υπάρχει και η ΕΞΙΧΝΙΑΣΗ της πορείας της Εξέλιξης, με τη βοήθεια του DNA, κάτι για το οποίο ο π. Θωμάς δεν φαίνεται να έχει ακούσει τίποτα!

Συγκεκριμένα, ο καθένας μας έχει μεταλλάξεις στον γενετικό του κώδικα, τις οποίες κληρονομούν οι απόγονοί του. Και επειδή το ΙΧΝΟΣ των μεταλλάξεων αυτών είναι σαφές και μοναδικό για τον καθένα μας και για τους απογόνους του, ακολουθώντας τη μετάλλαξη αυτή από γενιά σε γενιά, μέσω της αποκωδικοποίησης του Μιτοχονδριακού DNA για τις γυναίκες, και του Φυλετικού DNA για τους άνδρες, μπορούμε με βεβαιότητα να διαπιστώσουμε ποιος είναι πρόγονος ποιανού! Και μπορούμε έτσι να βρούμε και ποιο DNA είχαν οι πρόγονοί μας, και πού έζησαν, και πόσοι περίπου ήταν, και ποιοι ήταν οι κοινοί τους πρόγονοι με άλλα ζώα! Πράγματα αποδεδειγμένα και ξεκαθαρισμένα, και πλήρως επιστημονικά τεκμηριωμένα, που οι Δημιουργιστές αγνοούν, ή κλείνουν τα μάτια στην αλήθεια. Στο σχετικό μας άρθρο μπορείτε να δείτε πώς λειτουργεί αυτή η εξιχνίαση.

Στην πραγματικότητα το DNA είναι ένα βιβλίο με το δικό του συντακτικό κώδικα, που αν γνωρίζεις να τον διαβάσεις, διαβάζεις και την ιστορία του ανθρώπου, και της ζωής στη γη γενικότερα, με κάθε λεπτομέρεια! Γιατί μπορεί ο Θεός να αποσιώπησε όλες αυτές τις λεπτομέρειες στην Αγία Γραφή, όμως τις κατέγραψε στα ίδια μας τα κύτταρα! Και αν η Αγία Γραφή είναι Θεόπνευστο βιβλίο, επειδή γράφθηκε από ανθρώπους του Θεού, πόσο μάλλον Θεοπνευστότερο είναι το βιβλίο του DNA, που γράφθηκε από τον Ίδιο τον Θεό!

Αντί λοιπόν οι Δημιουργιστές να νομίζουν ότι υπερασπίζουν την Αγία Γραφή, αρνούμενοι τη θεωρία της Εξέλιξης, ας κατανοήσουν ότι στην πραγματικότητα ασεβούν προς το Θεόπνευστο εκείνο βιβλίο που έγραψε ο Ίδιος ο Θεός, και που μόλις πρόσφατα μάθαμε να το διαβάζουμε! Το βιβλίο του DNA. Το Θεόπνευστο αυτό βιβλίο, ούτε υποθετικά σενάρια έχει, ούτε κενά. Έχει σαφέστατες πληροφορίες και αφηγήσεις για την ιστορία της Εξέλιξής μας από τα ζώα της γης. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΟ! Γιατί ο Θεός το έπλασε!

 

Θ. Ποιος είπε ότι δεν ερευνούμε;

Μπαίνοντας ο π. Θωμάς στον επίλογο του άρθρου του, γράφει: «Όμως γιατί ασχολούμαστε τόσο με το βιολογικό παρελθόν του ανθρώπου ερευνώντας απολιθώματα ζώων και δεν ερευνούμε τον άνθρωπο, όπως τον αισθανόμαστε σήμερα στον εαυτό μας κι’ όπως τον βλέπουμε στους διπλανούς μας, με συνείδηση, κριτήρια, βούληση, ελευθερία επιλογής, με απογοητεύσεις και με ελπίδες που αγκυροβολούν το ενδιαφέρον στο μέλλον; Γιατί δεν ερευνούμε επιστημονικά την προοπτική εξέλιξης του είδους μας σε άλλο επίπεδο ύπαρξης, που συνδέεται με το ξύπνημα και τον φωτισμό της ψυχής μας, της άγνωστης σε πολλούς, διότι την ταυτίζουν με τις βιολογικές λειτουργίες τους;». Για να καταλήξει σε μια πολύ σωστή παρότρυνση, να διερευνήσουμε την πειραματική μέθοδο της Εκκλησίας, για το πώς από άνθρωποι θα γίνουμε θεοί κατά χάριν.

Σωστή η παρότρυνση. Ποιος του είπε όμως, ότι δεν ερευνάμε ΚΑΙ αυτό; Το να ερευνάς την ιστορία της Εξελικτικής διαδικασίας, δια της οποίας ο Θεός μας έπλασε, δεν αναιρεί το να ερευνάς και τη συνέχεια της εξελικτικής αυτής οδού, προς τη Θέωση. Μπορεί κάλλιστα κάποιος να ερευνά ταυτόχρονα και τα δύο, όπως μας έγραψε, όπως παραθέσαμε πιο πάνω, και ο άγιος Βασίλειος. Ο Θεός δεν μας είπε να ερευνήσουμε μόνο τα Πνευματικά και να αμελήσουμε τα Σωματικά. Αντιθέτως, μας παροτρύνει μέσω του αγίου Βασιλείου να διερευνήσουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ!

Εις την Εξαήμερον» (PG 29,33B): «Η δε γη ην αόρατος και ακατασκεύαστος. Ειπών, Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον Ουρανόν και την γην, πολλά απεσιώπησεν, ύδωρ, αέρα, πυρ, τα εκ τούτων απογεννώμενα πάθη · α πάντα μεν συμπληρωματικά του κόσμου συνυπέστη τω παντί δηλονότι· παρέλιπε δε η ιστορία  τον ημέτερον νουν γυμνάζουσα προς εντρέχειαν, εξ ολίγων αφορμών παρεχομένη επιλογίζεσθαι τα λειπόμενα».

Αν λοιπόν θέλουμε να γυμνάσουμε τον νου μας, όπως μας παροτρύνει ο άγιος Βασίλειος να κάνουμε, και όπως ο Θεός ΘΕΛΗΣΕ κατά τον άγιο Βασίλειο, ας μην πολεμάμε την Επιστήμη, και ας προσπαθήσουμε (επιτέλους) να τη μελετήσουμε καλοπροαίρετα, όχι για να βρούμε λάθη, αλλά για να βρούμε αλήθειες.

Καλούμε για μια φορά ακόμα τους Δημιουργιστές, να υπακούσουν στο θέλημα του Θεού δια της παρότρυνσης του αγίου Βασιλείου, και να ερευνήσουν τα θαυμάσια του Θεού, όπως αυτά καταγράφηκαν και στο Θεόπνευστο βιβλίο του DNA, που σήμερα μπορούμε πλέον να τα διαβάζουμε! Και αυτά που θα βρουν, όχι μόνο θα τους κάνουν να αλλαλάξουν από χαρά, αλλά θα ενισχύσουν και την πίστη τους στον μεγάλο προγραμματιστή της ζωής, τον Παντοδύναμο Θεό.

Και η τελική απάντηση στο ψευδοδίλημμα που θέτει ο τίτλος του άρθρου αυτού του π. Θωμά: «Με τα απολιθώματα του παρελθόντος ή με την ελπίδα του Μέλλοντος;», τότε θα είναι σαφώς: «Και με τα δύο!»