Η έννοια της Θεοπνευστίας της Αγίας Γραφής

Μία εσφαλμένη άποψη περί της έννοιας της Θεοπνευστίας της Αγίας Γραφής, είναι η βασική αιτία αντίδρασης κατά της Εξέλιξης

Υπάρχουν λεπτές διακρίσεις στις έννοιες των εκφράσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας, για την Αγία Γραφή. Το να είναι ένα βιβλίο Θεόπνευστο, δεν σημαίνει κατ' ανάγκην ότι είναι αλάθητο σε όλα τα σημεία του, γιατί Θεοπνευστία είναι το να περιέχεται κάπου σε αυτό, Θεία Αποκάλυψη.

Άλλο Θεία βιβλία της Αγίας Γραφής, και άλλο Θεόπνευστα. Δεν είναι όλα τα βιβλία της Αγίας Γραφής και Θεία και Θεόπνευστα. Ούτε είναι όλα τα «Σεβάσμια» βιβλία «Θεία». Εμείς οι Χριστιανοί έχουμε λεπτές διακρίσεις στις εκφράσεις μας, κάτι που ο Προτεσταντισμός δεν αντιλαμβάνεται, και νομίζει ότι όλα τα βιβλία της Αγίας Γραφής είναι Θεόπνευστα. Όμως η Αγία Γραφή δεν περιλαμβάνει μόνο Θεόπνευστα βιβλία.

Τα βιβλία της Αγίας Γραφής, αποκαλούνται στις κανονιστικές πηγές είτε ως Θεία, είτε ως Θεόπνευστα, είτε ως Κανονικά, είτε ως Αναγνωστέα, είτε ως Ωφέλιμα, είτε ως Σεβάσμια, είτε ως Κανονιζόμενα. Και οι χαρακτηρισμοί αυτοί δεν είναι τυχαίοι. Υπάρχουν διαφορές και δεν ανήκουν όλα σε όλες τις κατηγορίες. Στην Εκκλησία του Χριστού ακριβολογούμε, και κάνουμε λεπτές διακρίσεις, και όχι τον χονδροειδή διαχωρισμό σε Κανονικά και σε δήθεν «δευτεροκανονικά».

Συνοψίζοντας, να πούμε ότι: Η Αγία Γραφή περιέχει βιβλία (όπως τα τρία των Μακκαβαίων), που είναι απλώς Σεβάσμια, όχι όμως Θεόπνευστα ή Θεία ή Κανονικά. Περιέχει βιβλία (όπως της Ιουδήθ και του Τωβίτ), τα οποία είναι Κανονικά, όχι όμως Θεόπνευστα ή Θεία. Και περιέχει και βιβλία Θεία, (όπως η Σοφία Σολομώντος), που δεν είναι όμως Θεόπνευστα.

Στη συνέχεια θα κάνουμε μερικές απαραίτητες διευκρινίσεις, γιατί τις παρακάτω φράσεις θα συναντήσουμε μελετώντας τους κανόνες τής Εκκλησίας περί τού Κανόνος τής Αγίας Γραφής:

Σεβάσμιο είναι το βιβλίο που οφείλουν οι Χριστιανοί να σέβονται.

Αναγνωστέο είναι αυτό που μπορεί να διαβάζεται.

Αναγινωσκόμενο στην Εκκλησία είναι αυτό που μπορεί να διαβάζεται στην Εκκλησία.

Αναγινωσκόμενο από τους προσερχομένους είναι το χρήσιμο για τους νεοκατήχητους.

Κανονικό είναι αυτό που ανήκει στον κανόνα.

Κανονιζόμενα είναι αυτά που αν και ανήκουν στον κανόνα, ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί η επιλογή τους οριστικά ώστε να έχει κλείσει ο κανόνας.

Έγκριτος κανόνας, είναι ο άξιος αποδοχής.

Άγιο είναι ένα βιβλίο απλώς ωφέλιμο, όχι όμως κατ' ανάγκην αλάθητο ή Θείο ή Θεόπνευστο. Είναι δηλαδή βοηθητικά βιβλία, αλλά όμως δεν μπορούμε μόνο πάνω σε αυτά να στηρίξουμε δογματικές ή κανονικές αλήθειες.

Θείο είναι το βιβλίο που γράφτηκε με την επιστασία του Αγίου Πνεύματος, πιθανόν και από ανθρώπινη σοφία. Τα Θεία είναι και αλάθητα σε θέματα σωτηρίας, αλλά δεν είναι κατ' ανάγκην Θεόπνευστα.

Θεόπνευστο είναι το βιβλίο που περιέχει ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ του Αγίου Πνεύματος. Είναι επίσης Θείο και αλάθητο ως προς την αποκάλυψη φυσικά, σε θέματα σωτηρίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αλάθητο, ούτε ότι δεν περιέχει πράγματα που δεν είναι μέρος της Θείας Αποκάλυψης.

Τα ανωτέρω στοιχεία λήφθηκαν από το εξαιρετικό βιβλίο τού αν. καθηγητού Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτη Ι. Μπούμη, δ. Θ., με τίτλο: "Οι κανόνες τής Εκκλησίας περί τού Κανόνος τής Αγ. Γραφής". Αθήνα 1986.