Τα μεγαλύτερα πτηνά δείχνουν τη ρευστότητα των ειδών

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα   Εξελικτική πορεία

Δεν είναι μόνο τα σπουργιτάκια πουλιά. Πουλιά ήταν και κάποια τέρατα του παρελθόντος

Τα είδη είναι μορφές ρευστές στον χρόνο. Κανένα από τα σημερινά ζώα δεν μοιάζει απόλυτα με τα ζώα του είδους του στο παρελθόν, και κανένα από εκείνα δεν έχει επιβιώσει απαράλλακτο στην εποχή μας. Η δήθεν σταθερότητα που θεωρεί γεγονός ο Δημιουργισμός, ανατρέπεται καθημερινά με κάθε νέο απολίθωμα που ξεθάβει η επιστημονική έρευνα.

.

Έχουμε δει σε άλλα άρθρα μας, πώς οι δεινόσαυροι εξελίχθηκαν σε πουλιά. Στο άρθρο αυτό, θα δούμε και κάποια ακόμα πτηνά, που δεν υπάρχουν σήμερα. Θα δούμε τα μεγαλύτερα γνωστά πτηνά της αρχαιότητας, τα οποία δεν διατηρήθηκαν από τη Φυσική Επιλογή. Γιατί ο Θεός σε καμία περίπτωση δεν έφτιαξε αναλλοίωτα είδη, όπως θέλουν να πιστεύουν οι Δημιουργιστές. Αλλά έπλασε προσαρμοζόμενες μορφές, στις ανάγκες της μεταβαλλόμενης γης.

Η ιστοσελίδα www.in.gr σε άρθρο της που δημοσιεύθηκε στις 3 Ιουλίου 2007, στη διεύθυνση http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=814077&lngDtrID=252, μας πληροφόρησε για το μεγαλύτερο γνωστό ΙΠΤΑΜΕΝΟ πουλί που έζησε στη γη. Ακολουθεί το άρθρο:


 Το μεγαλύτερο ιπτάμενο πουλί

Ουάσιγκτον

Με βάρος σχεδόν 70 κιλά και άνοιγμα φτερών επτά μέτρα, ο Argentavis magnificens δυσκολευόταν στην απογείωση. Όταν όμως βρισκόταν στον αέρα, το μεγαλύτερο γνωστό πτηνό, που ζούσε στην Αργεντινή πριν από έξι εκατομμύρια χρόνια, ήταν ο τέλειος αεροπτεριστής.

Απολιθώματα του A.magnificens είχαν βρεθεί εδώ και δεκαετίες στους πρόποδες των Ανδεων αλλά και στις πεδιάδες της βόρειας Αργεντινής, που ονομάζονται πάμπας. Εκτοτε οι παλαιοντολόγοι προσπαθούσαν να καταλάβουν πώς ένα τόσο ογκώδες πτηνό κατάφερνε να απογειωθεί και να μένει στον αέρα.

Νέα αεροδυναμική ανάλυση δείχνει ότι ο Argentavis δεν μπορούσε να απογειωθεί από επίπεδο έδαφος σε συνθήκες άπνοιας. Πιθανότατα πηδούσε από γκρεμούς ή πλαγιές, ή έτρεχε κόντρα στον άνεμο σε έδαφος με μικρή κλίση, γράφουν οι ερευνητές στο Proceedings of the National Academy of Scienes.

Η ομάδα του Δρ Σανκάρ Τσάτερτζι στο Πανεπιστήμιο Texas Tech υπολόγισε το μέγεθος των μυών του γιγάντιου πτηνού και εισήγαγε τα ανατομικά και αεροδυναμικά χαρακτηριστικά σε λογισμικό προσομοίωσης πτήσης.

  

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι, από τη στιγμή που κατάφερνε να απογειωθεί, o Argentavris μπορούσε να διανύει μεγάλες αποστάσεις, που πιθανώς ξεπερνούσαν τα 300 χλμ την ημέρα. Όπως οι κόνδορες και άλλα μεγαλόσωμα σημερινά πουλιά, ανέβαινε πετώντας σπειροειδώς μέσα από ανοδικά ρεύματα στους πρόποδες των βουνών. Στις πεδιάδες, αξιοποιούσε τα θερμικά ρεύματα, ανοδικές στήλες ζεστού αέρα που διακρίνονται από μακριά λόγω των σύννεφων που σχηματίζονται στην κορυφή τους.

Οι υπολογισμοί των ερευνητών δείχνουν πάντως ότι ο Argentavris πρέπει να βρισκόταν κοντά στο απόλυτο όριο μεγέθους για να μπορεί καν να σηκωθεί από το έδαφος.

Το βαρύτερο σύγχρονο πτηνό είναι ο αγριόγαλος κόρι (Ardeotis tardi), με βάρος γύρω στα 18 κιλά. Το μεγαλύτερο άνοιγμα φτερών διαθέτει το περιπλανώμενο άλματρος, το οποίο φτάνει τα 3,7 μέτρα.

Όσον αφορά τα μεγαλύτερα πλάσματα που πέταξαν ποτέ στη Γη, πρέπει να ήταν οι πτερόσαυροι, με άνοιγμα φτερών πάνω από 10 μέτρα.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press

 

 

Το μεγαλύτερο γνωστό πουλί που έζησε ποτέ

Φυσικά υπήρξαν και μεγαλύτερα πουλιά, αλλά απλώς δεν ήταν δυνατόν να πετάξουν.

Στη συνέχεια, στην εικόνα βλέπετε το μεγαλύτερο γνωστό πουλί που έζησε ποτέ. Φυσικά δεν πετούσε, αφού ήταν 3 μέτρα ψηλό, και ζύγιζε 200 κιλά! Η εικόνα είναι παρμένη από το περιοδικό Science Illustrated Νο 27, Ιουνίου 2007, σελ. 20:

Μια σύγκριση των εξαφανισμένων ζώων του παρελθόντος, με τα διαρκώς μεταβαλλόμενα είδη της εποχής μας, δίνει μια τεκμηριωμένη χειροπιαστή απάντηση στους Δημιουργιστές, ότι η φράση της Αγίας Γραφής: "κατά το είδος αυτών", σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει αυτό που νομίζουν.