Η γενετική αλληλουχία του DNA του Οπόσσουμ, μαρτυρά για την εξέλιξη

Εξελικτική Δημιουργία
Κεντρική Σελίδα   Εξελικτική πορεία

Ένα ένα, τα "βιβλία" εξελικτικού "λειτουργικού" που έθεσε ο Θεός σε κάθε πλάσμα, διαβάζονται, και μαρτυρούν το θαύμα της δημιουργίας

Δεν αποτελεί πλέον ερώτημα "αν εξελίχθηκαν τα ζώα". Το ερώτημα είναι πλέον: "Με ποια σειρά, και με ποιο τρόπο εξελίχθηκαν"! Και η γιγαντιαία προσπάθεια που λαμβάνει χώρα στις ημέρες μας, με την αποκωδικοποίηση των γονιδιωμάτων, όσο το δυνατόν περισσοτέρων ζώων, αποδεικνύει καθημερινά, κάθε πλάσμα της γης, είναι παραλλαγή πλασμένη με σοφία από τον ίδιο γενετικό κώδικα! Αντί λοιπόν οι Δημιουργιστές να μάχονται σε μια ΗΔΗ ΧΑΜΕΝΗ μάχη, ενάντια σε σαφώς αποδεδειγμένα γεγονότα της Εξέλιξης, καλύτερα θα ήταν να επικεντρωθούν να γνωρίσουν τη σοφία, με την οποία ο Θεός διαμόρφωσε ΕΞΕΛΙΚΤΙΚΑ τη Δημιουργία Του.

.

Στην ιστοσελίδα www.in.gr, στη διεύθυνση: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=800970&lngDtrID=252, στις 10-5-2007, δημοσιεύθηκε η εξής είδηση, προερχόμενη από το Λονδίνο:

Ένα δενδρόβιο ζωάκι της Λατινικής Αμερικής είναι το πρώτο μαρσιποφόρο θηλαστικό του οποίου προσδιορίζεται η πλήρης γενετική αλληλουχία.

Η σύγκριση με το ανθρώπινο γονιδίωμα αναμένεται να αποκαλύψει λεπτομέρειες για την εξέλιξη των θηλαστικών και παράλληλα ίσως βοηθήσει στην αντιμετώπιση της παράλυσης και του μελανώματος.

Το οπόσσουμ, γνωστό και ως δίδελφυς ή μαρσιπόμυς, είναι το μόνο ζώο εκτός από τον άνθρωπο που αναπτύσσει μελάνωμα ως αποτέλεσμα της έκθεσης στην υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία. Χρησιμοποιείται ήδη σε σχετικές έρευνες, και η ανάλυση του DNA του άναμένεται να δώσει νέα στοιχεία για τον μηχανισμό καρκινογένεσης.

  

Επιπλέον, τα νεογέννητα οπόσσουμ έχουν μια αξιοθαύμαστη ικανότητα να αναρρώνουν έπειτα από τραύματα στη σπονδυλική στήλη, ακόμα και αν ο νωτιαίος μυελός κοπεί εντελώς. Η διαλεύκανση του μηχανισμού θα μπορούσε να οδηγήσει σε θεραπείες για την αναγέννηση των νεύρων σε περιπτώσεις παράλυσης ή άλλων νευρολογικών ασθενειών.

Το γκρίζο οπόσσουμ Monodellphis domestica, περίπου στο μέγεθος του αρουραίου, είναι ένα από τα δεκάδες είδη μικρόσωμων μαρσιποφόρων που ζουν στη Νότιο Αμερική. Δενδρόβιο ζώο, απαντάται στα τροπικά υγρά δάση της Βραζιλίας, της Παραγουάης και της Βολιβίας.

Τα μαρσιποφόρα θηλαστικά -όπως τα καγκουρό- διαχωρίστηκαν από τα πλακουντοφόρα θηλαστικά -όπως ο άνθρωπος, τα τρωκτικά κ.λπ.- πριν από 180 εκατ. χρόνια. Στα μαρσιποφόρα, η κύηση είναι εξαιρετικά σύντομη και τα νεογέννητα ολοκληρώνουν την ανάπτυξή τους μέσα στον μάρσιπο, προσκολημμένα στις θηλές της μητέρας.

Μέχρι πρόσφατα, οι βιολόγοι πίστευαν ότι τα μαρσιποφόρα είναι σχετικά πρωτόγονα σε σχέση με τα πλακουντοφόρα. Ωστόσο, η αλληλουχία του οπόσσουμ δείχνει ότι το ζωάκι διαθέτει γύρω στα 20.000 γονίδια, όσα και ο άνθρωπος, και είναι εφοδιασμένο με ανοσοποιητικό σύστημα πολύ πιο εξελιγμένο από το αναμενόμενο, αναφέρει το Reuters.

Η αλληλουχία, που δημοσιεύεται από διεθνή ερευνητική ομάδα στα περιοδικά Nature και Genome Research, δείχνει ότι οι περισσότερες γενετικές αλλαγές στην εξέλιξη των θηλαστικών δεν εμφανίστηκαν στα γονίδια που περιέχουν οδηγίες για τη σύνθεση πρωτεΐνών, αλλά σε περιοχές του γονιδιώματος που επιτελούν ρυθμιστικούς ρόλους.

Η διαπίστωση αυτή υποδεικνύει ότι τα θηλαστικά εξελίχθηκαν όχι εφευρίσκοντας διαρκώς νέες πρωτεΐνες, αλλά περισσότερο ρυθμίζοντας τους μοριακούς διακόπτες για το πού και πότε παράγονται οι πρωτεΐνες.

Newsroom ΔΟΛ