Η εξέλιξη στο καβούκι της χελώνας

Τα απολιθώματα δείχνουν ότι το καβούκι της χελώνας, δεν ήταν πάντοτε όπως σήμερα

Είναι αλήθεια ότι υπάρχουν κενά και διαφωνίες, για τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθηκε το καβούκι της χελώνας. Η διαφωνία όμως είναι στον τρόπο και τη σειρά της εξέλιξης, και όχι στο ΓΕΓΟΝΟΣ, ότι το καβούκι της χελώνας πράγματι εξελίχθηκε στη σημερινή του μορφή, από κάτι διαφορετικό!

.

.Η χελώνα είναι ένα από τα αρχαιότερα πλάσματα στον πλανήτη μας. Όμως δεν ήταν πάντοτε έτσι, (όπως κανένα είδος δεν ήταν έτσι όπως σήμερα, από την αρχή της δημιουργίας του).  Και όσον αφορά τη χελώνα, τα απολιθώματα για μια φορά ακόμα δικαιώνουν, όχι αυτούς που πεισματικά επιμένουν στο αυθαίρετο και αστήρικτο δόγμα, ότι δήθεν τα ζώα πλάσθηκαν εξ αρχής όπως είναι σήμερα, αλλά αυτούς που πιστεύουν ότι τα είδη εξελίσσονται από προηγούμενα διαφορετικά είδη, σε μάκρος χρόνου.

Ας δούμε λοιπόν για ένα ακόμα ζώο, τα στοιχεία που αποκαλύφθηκαν από ένα απολίθωμα που αν και ανακαλύφθηκε πρόσφατα, στην πραγματικότητα το ζώο που το άφησε, έζησε στην αυγή της εμφάνισης των ερπετών του πλανήτη.

Το ακόλουθο άρθρο από τη διεύθυνση: http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=962612&lngDtrID=252 που δημοσιεύθηκε στις 28/11/2008, είναι χαρακτηριστικό:

Το αρχαιότερο καβούκι
Απολίθωμα αποκαλύπτει πώς η χελώνα απέκτησε σπίτι

Ο «χαμένος κρίκος» της εξέλιξης των χελωνών

Λονδίνο
Ένα εντυπωσιακά καλοδιατηρημένο καβούκι 220 εκατ. ετών φαίνεται να επιλύει τη διαφωνία των παλαιοντολόγων για το πώς εξελίχθηκε η πανοπλία της χελώνας: το κέλυφος επεκτάθηκε από την κοιλιά προς τη ράχη όταν οι χελώνες ζούσαν στο νερό.

Το απολίθωμα, που βρέθηκε στη νοτιοδυτική Κίνα, είναι γύρω στα 14 εκατ. χρόνια αρχαιότερο από αμέσως νεώτερα γνωστά απολιθώματα χελώνας. Το εύρημα προέρχεται από το είδος Odontochelys semitestachea, το οποίο θεωρείται πλέον ο «χαμένος κρίκος» στην εξέλιξη των χελωνών.

Το κέλυφός της είναι ανεπτυγμένο μόνο στην κοιλιακή επιφάνεια και η γενικότερη ανατομία του μαρτυρά διαβίωση στο νερό, αναφέρει το AFP.

Οι αρχαιότερες απολιθωμένες χελώνες που είχαν έρθει μέχρι σήμερα στο φως προέρχονταν από την εποχή των δεινόσαυρων, περίπου 65 εκατ. χρόνια πριν. Δεν έδωσαν όμως σχεδόν κανένα στοιχείο για την προέλευση του καβουκιού, καθώς ήταν σχεδόν πανομοιότυπες με τους σύγχρονους απογόνους τους.

Όμως η Odontochelys semitestachea διαφέρει σημαντικά: διαθέτει πλήρως ανεπτυγμένο «πλάστρο» (το επίπεδο κοιλιακό τμήμα του κελύφους), ενώ το σκληρότερο ραχιαίο κέλυφος σχεδόν απουσιάζει. Αυτό σημαίνει ότι τα δύο τμήματα εξελίχθηκαν ξεχωριστά, αναφέρουν στο περιοδικό Nature οι Καναδοί και Κινέζοι ερευνητές.

Η μελέτη τους ενισχύει τη θεωρία ότι το πλάστρον σχηματίστηκε πρώτο, ενώ τα πλευρά και η ραχοκοκαλιά διογκώθηκαν και συνενώθηκαν σε κάποιο επόμενο στάδιο. Με αυτή τη σειρά, εξάλλου, σχηματίζεται το καβούκι και στα έμβρυα των σημερινών χελωνών.

Σύμφωνα με την αντίπαλη θεωρία, το καβούκι σχηματίστηκε όλο μαζί από οστέινες πλάκες που ονομάζονται οστεοδέρματα (όπως αυτές που υπάρχουν πάνω στους κροκόδειλους), οι οποίες διογκώθηκαν, κάλυψαν τη ραχιαία επιφάνεια και αργότερα συγχωνεύτηκαν με τα πλευρά.

Πώς όμως συμπεραίνουν οι ερευνητές ότι η Odontochelys semitestachea ζούσε σε υδάτινο περιβάλλον; Εξηγούν πως, αν η χελώνα ζούσε στην ξηρά, θα είχε αναπτύξει κέλυφος πρώτα στη ραχιαία πλευρά, ώστε να προστατεύεται από τα αρπακτικά.

Το ανεπτυγμένο πλάστρο υποδηλώνει αντίθετα ότι η πρωτόγονη χελώνα χρειαζόταν να προστατευτεί από αρπακτικά που την πλησίαζαν κολυμπώντας από κάτω προς τα πάνω.

Παρά τα νέα στοιχεία, όμως, ορισμένοι ειδικοί συνεχίζουν να διαφωνούν με αυτή τη θεωρία. Υποστηρίζουν ότι η Odontochelys semitestachea είχε πάνω καβούκι αλλά το έχασε δευτερογενώς, όπως συμβαίνει και σήμερα στις χελώνες που ζουν σε υδάτινα περιβάλλοντα.

Newsroom ΔΟΛ